Het is hem naar het hoofd gestegen, die pasja in Turkije. Een Russisch vliegtuig neerschieten in het meest gevoelige gebied momenteel op aarde is een onbezonnen daad van nationalistische maar misplaatste trots. Volgens de Amerikanen vlogen de Russen boven Syrisch grondgebied maar de Turken houden vol dat ze boven hun grondgebied vlogen. Toevallig wel een betwist gebied, zowel door de Syriërs als door de Turken.
Maar laten we voor het gemak van de discussie eens aannemen dat de Russen inderdaad een paar kilometer boven Turks grondgebied vlogen. Niet netjes natuurlijk maar 't zou een vergissing kunnen wezen. Dan zijn er toch wegen om zo'n indringer keurig naar neutraal grondgebied te begeleiden?
Maar het werkelijke probleem is dat de Russen Assad steunen terwijl de Turken Assad als hun grootste vijand beschouwen. Ook de positie die de Turken tegenover IS innemen is op zijn zachtst geformuleerd halfslachtig te noemen. Kortom, die Erdogan is volstrekt onbetrouwbaar.
Maar wat zou het? Nou, Stoltenberg van de NATO heeft zijn solidariteit met de Turken al uitgesproken en we kennen allemaal artikel vijf van het NATO verdrag dat zegt dan een aanval op één, een aanval op allen is. En op die manier kan die nare Erdogan ons in een zinloze oorlog met de Russen trekken.
Het zal zo'n vaart niet lopen? Ik help het u hopen. Hoewel ik Stoltenberg op zich wel begrijp - hij verdient onze steun en sympathie sinds Breivik - had hij toch ook medelid Turkije vaderlijk kunnen adviseren een toontje lager te zingen en niet meteen het zwaarste wapen in te zetten. Maar dat is nu precies de standaard reactie van Erdogan op willekeurig welke situatie dan ook, in het binnenland of het buitenland. Ik zeg u, wij gaan nog veel narigheid beleven aan deze Turkse moslimdictator.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten