Optimisme moet, zo luidt het credo van minister van economische zaken en klimaat Eric Wiebes. Soms mogen dingen tegen lijken te zitten of zelfs te mislukken maar je moet niet in een dergelijk sentiment blijven hangen. Als iets tegenvalt, hoef je het einddoel niet uit het oog te verliezen. Dat tegenvallen is slechts een fase in het proces van ontwikkeling, van vooruitgang. En: Wiebes verzet zich tegen politiek bedrijven vanuit beelden, noties. Want meestal is dan de verbeelding aan de macht terwijl de feiten juist zo belangrijk zijn.
Janine Abbring kent de minister persoonlijk vermoed ik, ze tutoyeerden elkaar vanaf het begin. Het risico daarvan is dat de interviewer niet voldoende distantie tot haar gesprekspartner heeft maar daar weet Abbring wel raad mee. Als Wiebes Boris Johnson laat zien als een welbespraakt politicus die politiek bedrijft op basis van (valse) beelden en zich daar in mijn ogen terecht kwaad over maakt, komt Janine Abbring keihard terug met het beeld van Rutte die over de dividendbelasting zei dat hij in elke vezel van zijn lijf voelde... Is dat dan geen beeld? vroeg zij aan Wiebes.
En toen zij - terecht - volhield dat er nog steeds geen enkele cijfermatige onderbouwing was geleverd voor het schrappen van de dividendbelasting, kwam Wiebes toch echt in het nauw en hij maakte zich ervan af met de flauwe opmerking dat niet alle werkelijkheid in een rekenmachinetje te vangen was.
Ook over de kosten van het klimaatbeleid liet Abbring niet los. Zij had een warmtepomp laten installeren en betaalde daar € 14.000 voor, een bedrag dat toch echt niet door elke Nederlander op te brengen was. Wiebes reageerde als een macro-econoom en stelde dat slechts een klein deel van de economische groei in de komende jaren toereikend was om het Akkoord van Parijs te financieren. Macro-economisch mag dat kloppen maar de harde werkelijkheid is dat de winsten stijgen en de lonen niet, dat vooral de elite aan de top profiteert van de economische groei en dat je van een modaal salaris geen 14 mille opzij kunt leggen om een dure warmtepomp aan te schaffen.
Ook de loftrompet die Milton Friedman stak over de vrije markt kon bij Wiebes op instemming rekenen maar Abbring plaatste daar terecht de nodige vraagtekens bij. Zoals ze ook over het aardbevingsdossier haar gast zeer scherp bevroeg. Hoe het ook zij, ook dit was weer een zeer boeiende televisieavond maar de ster van de show, tegen wil en dank, is en blijft Janine Abbring.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten