In een uitgebreid artikel in de NRC van 21 september verzet Henk Arnold Sijnja, partner bij Baker McKenzie, zich tegen de strenge regelgeving voor banken. Hij erkent nog wel dat de zorgplicht van banken jegens klanten zeer belangrijk is maar voor het overige vergroot al die regelgeving alleen maar de kans op ongelukken.
In plaats van deze rule based regelgeving moet er principle based-regelgeving komen, zegt Sijnja. In plaats van lijstjes met voorschriften afvinken, zouden banken moeten handelen naar wat de bedoeling is van de regelgeving. Anders gezegd: niet naar de letter maar naar de geest handelen.
Zelfreflectie van banken is een veel beter instrument, zegt deze partner bij Baker McKenzie. Tja, in welk universum leeft hij dan? Zeker Joris Luyendijk nooit gelezen? Kunt u mij één voorbeeld geven, mijnheer Sijnja, van succesvolle zelfreflectie en zelfregulering?
Sijnja geeft een naar zijn zeggen goed voorbeeld van wat hij bedoelt: als de banken volgens de regels handelend hun bestuurders astronomische salarisverhogingen en bonussen toekennen blijkt de publieke verontwaardiging zo groot dat ze die salarisverhogingen en bonussen weer terug moeten draaien. Zegt hij dit echt? Ja, echt, dit is wat er staat, lees het zelf maar. En wat zegt hij er achter aan? "In dit geval heeft de regel dus een omgekeerd effect van wat werd beoogd".
Regels zouden richtinggevend moeten zijn en moeten aansturen op zelfreflectie en normbesef. Maar beste mijnheer Sijnja, waren waren normbesef en zelfreflectie toen de ING geld witwaste voor criminelen? Waar waren zelfreflectie en normbesef toen Jeroen Veerman Ralph Hamers 50 procent salarisverhoging toezegde? Waar waren normbesef en zelfreflectie toen de ING-top meende de witwaspraktijken af te kunnen doen met het intrekken van een paar bonussen?
Henk Arnold Sijnja schreef een zeer slecht artikel zonder ook maar de geringste serieuze onderbouwing. Een artikel dat alleen maar bedoeld is om zijn clientèle te pleasen.
2 opmerkingen:
Goede analyse. Ik zit nog altijd bij ING, maar bij dit soort kwesties krabbel ik soms toch wel aan mijn achterhoofd. Disgusting.
Ja, vertel mij wat. Ik had ooit ee rekening en hypotheek bij de ABNAMRO tot Neelie Smit Kroes besloot dat deze bank een deel van haar rekeninghouders af moest stoten. Van de ene op de andere dag werd ik ongevraagd rekeninghouder en hypotheeknemer bij de grootste criminele vereniging in Europa, de DB.
Die DB liet mij na anderhalf jaar weten dat ik maar eens om moest zien naar een andere bank want ze hadden geen trek in dat klein bier van onvermogende rekeninghouders.
Weggaan bij de DB deed me plezier maar ik kwam terecht bij de libor-frauderende Rabo en had daarnaast nog een rekening bij die vermaledijde ING. Het punt is, of je nu door de hond of de kat gebeten wordt, wat maakt het uit? Kortom, ook ik heb nog steeds een rabo- en een ing-rekening. Maar het blijven amorele instituties. Alleen die mijnheer Sijnja maakt het wel heel erg bont. Dat de NRC twee pagina's voor zo'n ordinaire reclame vrijmaakt valt me wel tegen.
Een reactie posten