Ritueel slachten, zuiver redeneren

Deze week buigt de Tweede Kamer zich opnieuw over het ritueel slachten. En dus verschijnen er reacties pro en contra in de kranten. In de Volkskrant kunt u de mening lezen van de joodse student Yanif Reijzer en van Bert van den Berg, werkzaam bij de dierenbescherming.

Ieder kan zijn eigen mening vormen maar ik vind het wel plezierig als we zuiver blijven redeneren. Yarif Reijzer is van mening dat de discussie over onverdoofd slachten geen discussie over dierenwelzijn is omdat het aantal dieren dat onverdoofd wordt geslacht vergeleken met de industriële slachterij heel klein zou zijn. Op die redenatie valt wel wat af te dingen maar het meest stoor ik me aan zijn laatste zinnen:

Joodse Nederlanders zouden nooit naar hier zijn gekomen als ze hun godsdienst niet in vrijheid konden belijden. Koosjer slachten hoort daarbij. Aan dit wetsvoorstel toetsen joodse Nederlanders of ze hier nog welkom zijn. Of dat ze zich alleen joods mogen noemen, maar niet meer joods mogen zijn. Het is voor mij onwezenlijk om me te realiseren dat de Tweede Kamer voor de vraag staat of het onze vrijheid wil afpakken. Opnieuw.

Met name dat laatste woordje 'opnieuw' zit me dwars. Daarmee verbindt hij de hedendaagse discussie over diervriendelijke slachtmethoden (lijkt mij een contradictio in terminis) aan het lot van de joden in de Tweede Wereldoorlog. Dat lijkt mij ongepast.