maandag 26 juli 2021

Geocaching

 

Vaag had ik er wel eens van gehoord maar geen idee wat het inhield. De kleinkinderen smeekten ons eens met hen mee te gaan, het was zó leuk. Nu honoreer ik bij wijze van spreken ieder beroep dat mijn kleinkinderen op mij doen, dus wij aan de geocaching. En verdomd, het was inderdaad heel erg leuk.


Je meldt je aan op een website, je kiest een wandelrondje uit waar een aantal schatten zijn verborgen, verdeeld over de route. De app geeft aan waar die schat zich bevindt aan de hand van gps-coördinaten en dan is het zaak de cryptische aanwijzingen te volgen tot je de schat vindt. De schat bestaat uit een opgerold stukje papier waar je je accountnaam en datum achterlaat, ten bewijze van je feitelijke vondst. Tegelijkertijd meld je op de app dat je de bewuste schat gevonden hebt.


Maar voor je bij dat stukje papier bent aangeland moet je wel eerst een aantal technische sloten en slotjes zien te passeren. Het is een soort escaperoom maar dan in het klein (een escaperoom heb ik ook nog nooit gedaan) Die technische sloten zijn vaak super vernuftig, ik beschrijf er hier één: we vonden de locatie van een schat aan de hand van de routebeschrijving maar moesten vervolgens op zoek naar een 'soundactivator' in een straal van 10 meter rond de vindplaats. We zagen een merkwaardige schakelaar bij een lamp maar het duurde nog even voor we een drukknop aan de onderkant daarvan hadden gevonden waarmee je de schakelaar ontgrendelde waarna we er inderdaad een soundactivator aantroffen; daarmee terug naar de locatie, ingedrukt en prompt hoorden we het deuntje Old Macdonald had a farm; bij de aanwijzingen stond dat we de woordwaarde van de naam van de boer met drie moesten vermenigvuldigen waarmee we de code van het slotje op de vindlocatie te pakken hadden; op internet de woordwaardecalculator van geocaching opgezocht en daarmee kwamen we uiteindelijk bij het getal 201 uit; daarop reageerde het slotje inderdaad en zo kwamen we bij het papiertje waarop we onze accountnaam in konden vullen.

Onderweg maakten we kennis met Ger, de maker van talloze caches en dat is precies het leuke van dit spel. Er zijn dus mensen die heel vernuftige en ingenieuze caches bedenken en ontwikkelen en die het spel ook begeleiden. De papiertjes met al die accountnamen erop worden door hen regelmatig nagekeken om vast te stellen dat mensen terecht een cache als 'gevonden' hebben gemeld. Helaas vertelde hij ons ook dat het regelmatig voorkwam dat caches vernield en zelfs gestolen werden. Je zult niet op elke route zo'n Ger aantreffen maar zijn enthousiasme was heel erg leuk en innemend.

Kortom, wij hadden een heerlijke zondagmiddag en zagen hoe ouders en kinderen het leuk vonden om een wandeling te maken waarin ze allerlei technische probleempjes moesten zoeken en oplossen. Gewoon een heel erg leuk spel, gebaseerd op de vindingrijkheid van een aantal enthousiaste mensen die er plezier in schepten in hun vrije tijd technische puzzels te ontwerpen en in elkaar te knutselen.

Geen opmerkingen: