In zijn column in de Volkskrant van gisteren betoogt Sander Schimmelpenninck "dat het internationale fascisme opvallend eenvormig en geglobaliseerd is; met wereldwijd dezelfde onderwerpen (migratie, klimaat) en dezelfde trukendoos van misplaatst slachtofferschap, selectief gejammer over de vrijheid van meningsuiting, platitudes over ‘niet gehoord worden’ en aangifteschwalbes bij elke vorm van kritiek."
En hij konkludeert hyperbolisch: :"Ook hier is een online ecosysteem ontstaan met een groep redelijk lijkende figuren, die echter allemaal een ordinaire gateway drug zijn naar de echte radicalen. Dat er zoveel vrouwen meedoen, zowel passief als actief, laat de brede aantrekkingskracht zien van dit welvaartsfascisme; de decennialang met aanrechtsubsidies gestimuleerde achterlijkheid wreekt zich nu in de vorm van wellnessrechts"
Ik hoop dat hij ongelijk heeft maar ik vrees het tegendeel. Ook hier bij ons zien we gebeuren wat in de Verenigde Staten zo pijnlijk duidelijk is geworden: de helft van de samenleving is niet meer voor rede vatbaar, gelooft alleen de eigen onderbuik en is op zoek naar mogelijkheden om de bestaande orde omver te werpen. In de VS gaat dat gepaard aan een stijgende behoefte om de scheiding tussen kerk en staat op te heffen. Dat laatste zie ik hier niet snel gebeuren.
Maar ook hier zien we dat tegenstanders van klimaat, van vaccins, van maatregelen om een pandemie te beheersen, van stevige stikstofmaatregelen elkaar wel heel gemakkelijk vinden. En de snotneuzen van FvD staan klaar om iedereen die het niet met hen eens is in tribunalen te veroordelen en straffen. War de sfeer betreft zijn we niet heel erg ver meer verwijderd van een burgeroorlog.
De politiek krijgt de rekening van het eigen falen in de achterliggende decennia gepresenteerd. Rutte wordt fors afgestraft omdat hij een vijand van 'visie' was en is. Onze politieke leiders hebben de problemen zo massief en kolossaal op laten lopen dat ze nu niet langer in staat zijn met passende antwoorden en oplossingen te komen. Dit kan alleen maar fout gaan.
Toch vrees ik de vox populi het meest omdat het de dood in de pot is. Wanneer het hersenloze deel van de samenleving het voor het zeggen gaat krijgen zullen we merken opeens in een werkelijke dictatuur te leven. De redeloosheid van de nationale onderbuik lijkt wel een besmettelijke ziekte. Iedereen lijkt het steeds meer met iedereen eens te zijn: fuck the government, de beuk moet erin. En er staan genoeg rattenvangers klaar om de meute naar een apocalyps te leiden. Ze heten Baudet (met tal van snotneuzen in zijn kielzog) of Engels of van den Oever. En ze keren de nationale vlag om. Vooral in de buitengebieden is de omgekeerde vlag razend populair zo merkten wij toen we gisteren door de Achterhoek naar huis reden.
Ik voel mij steeds minder op mijn gemak in ons land. Nooit heb ik me zo ver verwijderd gevoeld van het gros van mijn medeburgers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten