maandag 27 maart 2023

Over loyaliteit

 

In de uitzending van Langs de nieuwe zijderoute van Jelle Brandt Corstius en Ruben Terlou zagen we gisteren hoe tienduizenden Russen naar Kazachstan vluchtten toen Poetin een mobilisatie afkondigde. Enkelen van hen werden geïnterviewd en een van hen gaf aan dat hij Poetin geweldig vond en volledig steunde maar dat hij het vertikte om zich in een oorlog te begeven. Brandt Corstius noemde hem vervolgens schizofreen en dat was het einde van dat interview. Overigens zijn op de Russische tv steeds vaker talkshows te zien waarin wordt opgeroepen dat na Oekraïne ook Kazachstan binnengevallen zou moeten worden. 

In de NRC van vandaag lezen we dat ongeveer 200.000 Russen naar Servië zijn gevlucht en dat zich daar de bizarre situatie voordoet dat de inheemse bevolking Poetin steunt en waar Servische nationalisten Russische spijtoptanten bedreigen en intimideren. Een van hen  is een jonge Russische vrouw van 26, getrouwd met een Oekraïense man. Zij is Rusland in haar eentje ontvlucht. Haar echtgenoot steunt de inval van Poetin in zijn geboorteland.

Heel opmerkelijk hoe mensen hun loyaliteit soms kunnen gunnen waar je dat het minst zou verwachten. Maar al die mensen hebben zelf besloten welke informatie ze voor juist en waar houden. Toch blijft het moeilijk te accepteren dat iemand instemt met een brute invasie van een buitenlandse macht in zijn geboorteland. En als je zo onder de indruk bent van het spierballenvertoon van Poetin, waarom ben je dan niet bereid zijn oorlog te vechten?

Geen opmerkingen: