Een zonnige zondag in mei in Riga, de dag van de marathon van deze fraaie en rustige stad. De marathon is hier een volksfeest, zoals dat vermoedelijk overal het geval is. Je leert een stad niet kennen in een kleine week, laat staan een volk. Vergis ik mij of zijn de Letten inderdaad geen overmatig gelukkig volk? En waar komt dat door? Jonge serveersters op terrassen hebben duidelijk geen plezier in hun werk, zo lijkt het. En als je goed om je heen kijkt zie je overal om je heen toch nog overblijfselen van de Russische overheersing, ook al is die inmiddels meer dan dertig jaar geschiedenis. We bezochten onder andere het vroegere centrum van de KGB waar Letten werden ontboden voor een interview en gevangen werden gezet omdat ze in staat werden geacht subversief gedrag te vertonen. Tien jaar gevangenisstraf en vijf jaar ontzegging van alle burgerrechten was aan de orde van de dag in de jaren vijftig en zestig. Navrante en sinistere getuigenissen van Letse mannen en vrouwen die zomaar opeens een groot deel van hun leven kwijtraakten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten