Douaneperikelen

 

Na een dag of twaalf Lake District keerden we terug naar Nederland met de boot van Harwich naar Hoek van Holland. In  alle vroegte de Britse douane: of ik mijn motorkap open wilde maken. Stomverbaasd (de achterklep openen en gescand worden had ik verwacht maar de motorkap???) vroeg ik de man; why? Zijn antwoord: "why, because I have to". Hoe aannemelijk is het dat vier duidelijk zeventigplussers drugs zouden verstoppen ergens onder de motorkap? Ik liet het er maar bij want voor je het weet mag je de hele auto uitpakken. Mijn konklusie: die Britse douanebeambten zijn de weg kwijt.

Aangekomen in Hoek van Holland verliep de ontscheping voorspoedig, de thuisreis kon beginnen, eerst nog even de paspoortcontrole.Het liep echter anders, het wilde maar niet opschieten maar als reiziger heb je geen idee wat er aan de hand is. Na een kwartier denk je “nou, nou, kan dat niet sneller”, na een half uur begint het te storen en vraag je je af of het nog gaat lukken vandaag, na drie kwartier ben je tamelijk gefrustreerd en na een uur ben je gewoon woest. Wij stonden met honderden auto’s dus langer dan een uur te wachten in een rij van ten hoogste 300 meter..
Toen we eindelijk aan de beurt waren en informeerden wat er aan de hand was kregen we eerst het antwoord dat er niets aan de hand was maar toen ik aangaf dat het wel heel erg ergerlijk was dat we meer dan 1 uur hadden staan te wachten vertelde de douanebeambte dat haar collega een “casus” had en dat ze die rijen nu in haar eentje af moest werken. Toen ik haar vroeg of ze het heel erg vreemd vond dat ik zo’n procedure als pesterij ervoer werd ze behoorlijk boos en antwoordde ze dat ze nu eenmaal haar werk deed, mij keurig te woord had gestaan en dat er niet voldoende personeel was om alles vlotter te laten verlopen dan nu het geval was.
 
Wat ik echter niet begrijp is waarom honderden passagiers (waaronder heel wat kinderen en ook baby’s) de dupe moesten worden van één casus die kennelijk de papieren niet in orde had of niet alle vragen van de douane naar tevredenheid wist te beantwoorden. Waarom besloot die desbetreffende douaneambtenaar niet tot de meest simpele, de meest doeltreffende en de meest pragmatische aanpak: zijn casus even parkeren (daar was zeer beslist genoeg ruimte voor) om vervolgens eerst even de stroom passagiers af te wikkelen. Dan waren alle passagiers binnen een kwartier afgewikkeld en was er alle tijd en ruimte geweest om de casus af te handelen. Nu moesten dus honderden passagiers meer dan een uur wachten in plaats van dat de casus even een kwartiertje moest wachten tot zijn verzoek tot toelating kon worden opgepakt.

Ik heb er maar een mailtje aan de douaneautoriteiten aan gewijd. Ben benieuwd of dat nog iets oplevert maar verwacht er weinig van.