We lezen vandaag de Volkskrant en verheugen en verbazen ons. Ik verdenk het Verenigd Koninkrijk er al heel lang van dat de Britten behoorlijk xenofoob zijn. Maar als je kijkt naar de personen die daar nu het hoogste ambt bekleden moet ik mijn hypothese wegzetten als onzinnig onderbuikgevoel.
Nu Wales de Zambiaans-Britse Vaughan Gething tot Eerste Minister heeft gekozen, zijn alle leiders van Groot-Brittannië kinderen van het Britse Gemenebest.
In Downing Street is Rishi Sunak de baas, zoon van Indiase immigranten.
De Schotse Eerste Minister is sinds een jaar Humza Yousaf, een telg van de Pakistaanse diaspora.
en de Britse minister van Binnenlandse Zaken James Cleverly heeft wortels in Sierra Leone.
Voorts is Leo Varadkar, de premier van Ierland, zoon van een Indiase vader en een Ierse moeder.
Noord-Ierland heeft als enige een witte leider, maar wel een bijzondere: Michelle O’Neill is de eerste katholiek die deze functie bekleedt. Twintig jaar geleden was deze samenstelling vrijwel ondenkbaar.
Rare jongens, die Engelsen. Dat mag zo zijn maar dit rijtje maakt, hoe je het ook wendt of keert en hoe je deze mensen ook waardeert, behoorlijk indruk. Gidsland Nederland blijft daar ver bij achter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten