Een Palestijnse boer heeft land in eigendom waarop wat olijfbomen staan. Zijn wijngaard staat op door joodse kolonisten illegaal bezette grond waarop zij huizen voor zichzelf bouwen. Een paar dagen per jaar krijgt de Palestijn toestemming om zijn land te bewerken en olijven te oogsten. De kolonisten echter boren gaten in die bomen en stoppen er gif in. Zodra de Palestijn zijn grond betreedt, wordt hij met stenen bekogeld. De Israelische overheid grijpt niet in. Volgens de VN werden dit jaar 7.500 olijfbomen omgezaagd, verbrand of vergiftigd. In een enkel geval oogsten de kolonisten zelf de olijven. In vijf jaar tijd werd 127 aangifte gedaan van deze boomgaardvernielingen. Slechts in één geval kwam het tot een veroordeling. De Israelische politie zegt: "Het probleem is niet de lage pakkans maar het feit dat Palestijnen zelden aangifte doen". Yesh Din is een Israelische mensenrechten organisatie die Palestijnse boeren helpt aangifte van vernieling te doen. (bron: NRC 7 nov 2011.) Op weg naar vrede... U weet dat de olijftak het christelijk symbool voor vrede is?
Ha, zegt de kritische lezer: wilt u ook even stilstaan bij Palestijnse terreur? Jazeker wel, ook al is dat een jij-bak van jewelste. Elke vorm van terreur is onaanvaardbaar, waar ze ook vandaan komt. Dat joodse kolonisten landjepik plegen, doodordinaire diefstal, is tot daar aan toe maar wat geeft hen het recht hun medemens het brood uit de mond te stoten? Wie kan zulk gedrag ten toon spreiden en tegelijkertijd zichzelf als een diepgelovig mens beschouwen? Waar is de andere wang gebleven?
1 opmerking:
als een psalm bij de Benedictijnen . . .
Het is u geboden ieder mens te respecteren
en niet het kwaad met 't kwade te vergelden.
Slaat hij uw wang, biedt hem ook de andere,
het zal u pijnigen als een zwerm sprinkhanen,
maar het doet deugd in uw hart.
Een reactie posten