In het economiekatern van de NRC van 27 november treffen we een uitstekend interview aan met de Duitse econoom Wolfgang Muenchau. Hij legt nog eens haarfijn uit dat de huidige crisis niet technisch van aard is maar politiek. Hij doet een paar behartenswaardige uitspraken. Dat een monetaire unie zonder een duidelijke poltieke inbedding gedoemd is te mislukken, zal niemand nog willen betwisten. Muenchau wijst er terecht op dat de bankensector in Europa geeuropeaniseerd had moeten worden waarmee ook het toezicht op banken geinternationaliseerd zou zijn, een duidelijk nieuwe rol voor de ECB.
Extra bezuinigen beschouwt Muenchau als een contraproductieve maatregel. Dat beschouwt hij als een micro-oplossing voor een macro-probleem. Dat de Duitsers zich verzetten tegen een doordraaiende geldpers van de ECB ligt voor de hand. Want een ding weet je zeker: er zal een gierende inflatie ontstaan. Maar het Duitse verzet tegen Eurobonds vindt Muenchau verwerpelijk. Eurobonds vormen in zijn ogen een voor de Duitsers veel goedkopere oplossing dan het blijven volplempen van het Europese steunfonds. Muenchau geloft heilig in Eurobonfds maar wel in combinatie met wat hij een "lender of last resorts" noemt, bij voorkeur de ECB.
Het pleidooi van sommige politici om uit de Euro te stappen leidt in zijn ogen tot een enorme ravage omdat zeer veel banken daardoor in serieuze problemen geraken terwijl nationale overheden straks niet meer over de middelen beschikken om hun banken overeind te houden. Duitsland zou van de kaart geveegd worden, aldus Muenchau. "We kunnen geen kant meer op" zegt hij, "behalve voorwaarts". Toch schat Muenchau de kans dat de Euro dit alles overleeft op 65% en dat is dan toch weer opvallend positief. Wij realiseren ons nauwelijks dat de naoorlogse generatie nog nooit met dit soort onzekerheden heeft moeten leren omgaan. Als het fout gaat, zal de ravage inderdaad gigantisch zijn. En dan betrekken we in onze overwegingen nog niet eens de kans dat ook de Amerikanen er niet in slagen hun dollarcrisis op te lossen.
Weet u waar ik nou echt bang van word? Van al die verzekeraars die plotseling een bank gaan beginnen: OHRA, ASR, AEGON, DELTA LLOYD en NN, ze beginnen allemaal een bank. De grote vlucht voorwaarts, gesteund door een gunstig fiscaal klimaat voor banksparen. Ik heb verzekeraars nooit vertrouwd, ik zou er nog geen kwartje onder willen brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten