Job

Job Cohen is ermee gestopt. Velen zagen dat al aankomen, het leek ook steeds onvermijdelijker geworden. Wat absoluut klasse is aan Cohen, is dat hij de noodzaak van zijn terugtreden beargumenteert door vast te stellen dat hij er niet in geslaagd is het sociaaldemocratisch gedactegoed zodanig helder voor het voetlicht te brengen dat de populariteit van de PvdA nog op het peil van laten we zeggen anderhalf jaar geleden stond. Geen Kalimero-houding of gejammer over klimaat of omgangsvormen. Hij is zelf niet geslaagd en dus dient hij zich terug te trekken. Job Cohen nam de enig juiste beslissing.

Uit alle reacties die ik tot nog toe hoorde, voel ik me het meest thuis bij die van Thijs Berman. Een leiderschapswissel lost niets op, het probleem zit hem in het sociaaldemocratisch gedachtegoed zelf. Van oudsher was de PvdA de partij voor werkend Nederland, voor de loonslaven. Maar die loonslaven of netter gezegd, de lagere inkomensklassen kunnen nu veel gemakkelijker terecht bij de SP of de PVV.
De sociaaldemocratie is niet meer bij machte deze moderne samenleving de weg te wijzen, er is geen breed gedragen visie over het toekomstperspectief en de weg waarlangs je dat het beste bereikt. De PvdA is teveel een partij van de linkse intelligentia geworden. Er zitten geen mensen meer die een aantrekkelijk alternatief vormen voor het oorspronkelijke electoraat: de werkende klasse.

Het beste wordt dat geillsutreerd door de nieuwe voorzitter van de partij. Spekman is een anachronisme, hij detoneert in de gelederen van de linkse intelligentia. Hij spreekt ferme taal in gewoon Nederlands, maar je krijgt voortdurend de indruk dat hij zichzelf moed in staat te praten. Kijk naar de namen die nu worden genoemd voor het nieuwe fractievoorzitterschap: Samson en van Dam. Dat zijn politici die uitstekend passen binnen het PvdA-kader van het laatste decennium. Het zijn niet de poltici die er blijk van hebben gegeven een duidelijk andere kant op te willen dan Job Cohen. En dat is ook logisch, er is nu eenmaal geen sociaaldemocratische visie die zich kan onderscheiden van de concurrentie. Tenzij je bereid bent Europa en de Euro op te geven. Maar gelukkig en terecht is dat niet de weg die de PvdA voor begaanbaar houdt.

Ik zie weinig lucratieve toekomst voor de PvdA. Een Roemer staat niet in hun gelederen te trappelen van ongeduld. Ook Asscher niet, die uiteindelijk toch ook de intelligentia vertegenwoordigt. Ik zie meer in een brede linkse beweging, waar ook Groen Links en D'66 toe zouden kunnen behoren. Maar op de een of andere manier is dat té onnederlands. Hier heeft elk dorp nog zijn eigen parochie, ook al is de verzuiling allang geschiedenis geworden.
En dat betekent ruim baan voor de populisten. We moeten 't zelf weten.