...begrijpt er niets van. Het Handboek voor aantredende bewindspersonen schrijft niet voor dat de aanstaande minister de belangen van haar echtgenoot moet melden. Bovendien, zegt zij, wij zijn niet in gemeenschap van goederen getrouwd, dus er is nog veel minder aanleiding om te praten over de aandelen van mijn man. Wat een kulargument: haar echtgenoot kan wel degelijk voordeel hebben van kennis die hij via zijn echtgenote, mevrouw de minister, opdoet. Buitendien, zegt mevrouw de minsiter, was al tot verkoop van de aandelen besloten voordat ik als minister met het KIWA ging praten over de tarieven.
Wat nu zo jammer is, is dat deze minister niet begrijpt dat integriteit verder gaat dan de formele regeltjes. Het interesseert mij niet dat ze meent overeenkomstig een of ander handboek gehandeld te hebben. Maar waarom heeft ze niet gewoon de aandelen van haar echtgenoot gemeld bij de MP? Dan was er helemaal niets aan de hand geweest. Nu laadt ze de verdenking op zich dat zij en haar man iets te winnen hadden met het verzwijgen van deze aandelen. Voor mij is het wel helder: deze minister moet gewoon opstappen. Als ministers zich al bedienen van de maximale flexibiliteit om nette-mensen-afspraken te interpreteren, dan kun je niemand meer op zijn of haar gedrag aanspreken.
Ik zou hier niet mee weg komen, waarom zij dan wel?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten