Ari Shavit

In de NRC van vrijdag een uitgebreid interview met de Israëlische journalist (Haaretz) Ari Shavit. Hij erkent dat in 1948 ruim zevenhonderdduizend Palestijnen werden verdreven en wijst vervolgens op Australië, Canada en de Verenigde Staten, democratieën die gebouwd zijn op het feit dat bij de stichting hele volkeren zijn verdwenen. De Palestijnen, aldus Shavit, zijn niet verdwenen, zij zijn er nog.

Geschiedkundigen moeten maar uitmaken of deze vergelijking helemaal opgaat, een onzinnig argument is het natuurlijk niet. De etnische zuivering van 1948 is ook geen belemmering voor een definitieve vredesregeling die is gebaseerd op een tweestatenoplossing. Het probleem is nu juist dat Israël die oplossing helemaal niet wil.

"Het staat vast - aldus Shavit - dat er geen toekomst is voor Israël en geen vrede in het Midden Oosten als Israël en Europa niet nauw samenwerken". Eeuwenlang waren de joden de Palestijnen van Europa en zij werden uiteindelijk het ultieme slachtoffer in de Holocaust. Alleen al daarom mag Europa niet wegkijken, géén verantwoordelijkheid voor Israël nemen. Ook dit lijkt mij een legitieme redenatie.

Israël, stelt Shavit, moet zich anders gaan opstellen en in ruil moet Europa ons daarna bijstaan. Israël zou naar zijn mening een krachtige seculiere staat moeten worden. Zowel de Israëlische Arabieren als de ultra-orthodoxen zouden in zo'n samenleving moeten participeren. Of de laatsten daar aan mee willen doen is nog maar de vraag, ook al ziet Shavit ontwikkelingen die dat op termijn mogelijk zouden moeten maken. En de Arabieren zullen zeker in Israël definitief hun domicilie willen kiezen als de Israëlische regering  arbeidsplaatsen, huizen en ministersposten maar voor hen wil openstellen.

Wanneer deze laatste twee dromen werkelijkheid kunnen worden en Israël de tweestatenoplossing omarmt, aldus Shavit, ja dan is een duurzame vrede denkbaar. Als er iets is wat Shavit zou willen bereiken dan is het wel het beëindigen van de nederzettingen in de bezette gebieden. Waren er maar meer Israëliërs zoals Ari Shavit, met zo'n (zijn) Israel zou ik graag samen willen werken.