woensdag 18 juni 2014

Dank aan de onderzoeksjournalistiek


De heren bij de NZa stappen op. Net als de nationale ombudsman. Da's toch goed nieuws, zou je denken. Maar het is uitsluitend aan onze vrije pers, onze journalistiek te danken dat deze heren gedwongen worden de uiterste consequenties te trekken uit hun onaanvaardbare gedrag. Was dat gedrag nooit aan de kaak gesteld, dan zouden ze keurig zijn blijven zitten, want over zelfreinigend vermogen beschikken maar weinigen.

Mag ik dat allemaal zo stellen? Ben ikzelf brandschoon? Zou ik zelf in hun schoenen anders hebben gereageerd? Ik weet dat niet, kan het slechts hopen. Ik ben nooit in de positie geweest misbruik van regelingen te maken en mijn inkomensniveau is wel heel erg ver verwijderd van dat van deze heren.

Bij de ABNAMRO hebben ze het nog steeds niet begrepen, daar hebben de 100 hoogste bazen 20% loonsverhoging gekregen omdat de politiek de bonussen aan banden legde. Nou ben ik van dat laatste niet erg onder de indruk maar waar in Nederland krijgt een gewone werknemer een loonsverhoging van 20%? En vergeet niet dat bij de eerste de beste reorganisatie van de bank, de werkvloer als eerste sneuvelt. Zie mijn eerdere opmerkingen over de zorgsector.

Wat mij verbaast is dat de VVD-minister van Volksgezondheid vond dat de heren van de NZa gewoon hadden kunnen blijven zitten. Ze tilt kennelijk niet zo zwaar aan integriteit. Er moest wel een klokkenluider zelfmoord plegen alvorens de details van het falen van de NZa naar buiten werden gebracht!

Laten we hopen dat de Kamer zich weert wanneer ze nieuwe wetsvoorstellen van Dijsselbloem voor de salariƫring in de bankensector behandelt. Ik vrees dat die jongens er gewoon mee wegkomen.

Vanochtend hoorde ik op de radio een ploegleider bij de vuilnisophaaldienst uitleggen waarom de sector heeft besloten tot een staking. Hij ergerde zich eraan dat het kantoorpersoneel van zijn organisatie het af liet weten evenals aan de vele vooroordelen die er heersen over "ambtenarensalarissen". Natuurlijk zag hij liever dat het publiek geen schade van hun acties zouden ondervinden maar, zo vroeg hij, weet u hoeveel ik verdien? En bedenk daarbij dat ik nog een leidinggevende ben. Hij verdiende € 1.600 netto per maand. Daar moet ik een gezin met drie kinderen van onderhouden en vergis je niet: ik ben wel ambtenaar maar kan net zo makkelijk ontslagen worden als iedere andere werknemer in Nederland.
Wat zou je zulke jongens een plezier kunnen doen met 20% loonsverhoging! Zij voegen tenminste iets toe aan de samenleving en dat kan ik van die bankmanagers bepaald niet beweren!

Geen opmerkingen: