Na negen jaar vertrekt Wientjes als voorzitter van de VNO-NCW. Nou ben ik zelf geen lid van die club maar ik denk dat hij zijn rol met verve heeft ingevuld. Ik mag het dan in veel zaken niet met hem eens zijn geweest, je kon natuurlijk niet om hem heen. Dat is ook logisch omdat de menselijke soort haar samenleving zo heeft ingericht dat arbeid tegen een beloning de basis vormt voor het intermenselijk handelen. Gezien het verloop van de evolutie zijn er ook nauwelijks alternatieven voor deze 'inrichting' van ons sociaal en economisch handelen.
In een interview in de Volkskrant dit weekeinde doet hij enkele aanbevelingen waar ik me goed in kan vinden. Aanbevelingen om het politieke proces te revitaliseren en sterker te maken. In de eerste plaats bepleit hij het verhogen van de kiesdrempel naar 5%. Dat betekent dat een nieuwe politieke partij pas in de Tweede Kamer kan komen als deze tenminste 8 zetels behaalt. Of voor zo'n voorstel een politieke meerderheid te vinden is, betwijfel ik. Ik was er altijd wel voor maar zag ook wel de voordelen van kleine partijen die toch een heldere rol wisten te spelen. Denk aan de Partij voor de Dieren en de SGP en CU. Maar al dat eindeloze gepolder is wel onze 'great national passtime' geworden. Soms moet je scherpere keuzes maken. Vooruit, ik steun die hogere kiesdrempel.
De tweede aanbeveling van Wientjes is het onmogelijk maken van tussentijdse verkiezingen. Ben ik wel voor, het creëert wat rust aan het politieke front. Valt een kabinet, dan komt er een nieuw op basis van de laatste verkiezingsuitslag. Zal ook niet eenvoudig een parlementaire meerderheid verkrijgen.
Zijn derde voorstel is het Duitse systeem van Zweitstimmen over te nemen waarbij de helft van het parlement via de algemene verkiezingsuitslag tot stand komt en waarbij de kiezer een tweede stem uit kan brengen op een politicus die het district waar de kiezer woonachtig is vertegenwoordigt. Dat roept natuurlijk allerlei vragen op. Is Nederland daarvoor niet te klein, hoeveel districten komen er dan, er mag toch geen nieuwe bestuurslaag ontstaan? Werk je daarmee het cliëntelisme niet in de hand? Het overigens niet onzinnige argument hiervoor is het versterken van de band tussen kiezer en gekozene.
Het laatste voorstel van Wientjes omarm ik het hartelijkst: de Eerste Kamer krijgt nog slechts een eenmalig terugzendrecht. Menen de senatoren dat een wetsvoorstel niet deugt, dan kunnen ze het één keer terugsturen naar het parlement, maar daarna is het dan ook afgelopen met hun rol. Wat mij betreft mogen ze die Eerste Kamer afschaffen, net als de Provincies. Maar zo'n terugzendrecht is een nette tussenoplossing.
Afin, Wientjes vertrekt en hij laat een paar goede ideeën achter die we serieus zouden moeten overwegen. Hij wordt opgevolgd door ijdeltuit Hans de Boer. We zullen zien of hij erin slaagt een net zo sterke positie als zijn voorganger in te gaan nemen. Ik betwijfel het.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten