Joseph Stiglitz over ongelijkheid

In de NRC van dit weekend een interview met Nobelprijswinnaar Joseph Stiglitz. Stiglitz waarschuwt al jaren voor de toenemende ongelijkheid als gevolg van globalisering en wijst erop dat een te grote ongelijkheid schadelijk is voor de welvaartsgroei terwijl herverdeling die juist bevordert. Ook het IMF heeft deze zienswijze inmiddels geadopteerd.

Zijn redenatie is feitelijk simpel: als een product wereldwijd dezelfde prijs heeft, dan dient ook de arbeid die in die prijs verdisconteerd is dezelfde prijs te hebben. Dat is echter niet het geval en dus dalen de lonen in de westerse landen en komt de sociale zekerheid onder druk te staan. Uit angst voor banenverlies komen de regeringen vooral het internationale bedrijfsleven tegemoet.

Met name grote handelsakkoorden blijken funest doordat handelsdelegaties vrijwel volledig gekaapt zijn door het bedrijfsleven. Het gaat bij de grote handelsakkoorden niet eens meer om tariefmuren, die zijn inmiddels grotendeels geslecht. Maar het gaat vooral om normen die niet overal gelijk zijn: normen voor gezondheid, milieu, veiligheid, genetische manipulatie enzovoorts. Door de handelsakkoorden over te laten aan de handelsdelegatie ontstaat een race naar de bodem terwijl harmonisatie van regelgeving alleen aanvaardbaar is wanneer het een race naar de top betreft. En dan gaat het om politieke keuzes, niet om bedrijfsbelangen.