Een volkomen gedereguleerd kapitalisme betekent de absolute macht van de markt. De bankensector heeft daar vrij baan en de captains of industry verdelen macht en rijkdom onder elkaar. Metropolis zit eraan te komen. Piketty heeft geschetst waartoe deze groeiende ongelijkheid (r > g) zal leiden en bepleit maatregelen op wereldwijd niveau om deze trend te keren.
Columnisten en economen sloven zich uit om Piketty onderuit te halen, jaloeziebelasting is onzinnig en het gaat er vooral om dat de armen wat minder arm worden. Hier ten lande wijzen velen erop dat Piketty misschien dan wel baanbrekend onderzoek heeft verricht maar dat hij het niet over Nederland heeft. Wat hij beschrijft zou vooral op de VS slaan, daar is het immers veel erger dan hier.
Op TV zien we nieuwe rijken geïnterviewd worden en het zijn vooral de overdadig geschminkte en bejuweelde vrouwen van dezulken die zich erover beklagen dat zij die er toch zo hard voor gewerkt hebben (die vrouwen hebben nog nooit iets uitgevoerd wat op werken zou kunnen lijken maar soit) nu kennelijk weer gepakt moeten worden terwijl ze al schandalig veel belasting betalen.
Maar de werkelijkheid is dat het ook in ons land bepaald niet meevalt. Men kan bepleiten de belasting op arbeid terug te dringen (ik blijf erbij dat dat op geen enkele manier strijdig is met het verhogen van de vermogensbelasting) maar men moet wel bedenken dat we zonder collectieve lasten ook geen collectieve voorzieningen erop na kunnen houden. De middelen zullen ergens vandaan moeten komen en onze op solidariteit gebaseerde samenleving zegt dat we dat gezamenlijk moeten doen. Naar vermogen, naar draagkracht is het logische vervolg op dit uitgangspunt. En om dat proces in goede banen te geleiden hebben we de parlementaire democratie ontwikkeld.
Wie zich hiertegen verzet en alleen maar over belastingverlaging wil praten, streeft de facto het Amerikaanse model na: verdere deregulering, minder belastingdruk, minder collectieve voorzieningen, ons zorgsysteem zal volkomen worden uitgehold en de ongelijkheid zal in een nog veel hoger tempo toenemen.Hoe harder men roept dat Piketty het bij het verkeerde eind heeft, hoe meer zijn gelijk bewezen wordt.
Wij zijn aangeland op het punt waar solidariteit is verworden tot belastingontwijking, zowel door individuele (steevast puissant rijke) burgers als door (steevast grote welvarende) ondernemingen. Dat is wat Piketty constateert: in het gedereguleerde kapitalisme wordt de democratie uitgehold door snel toenemende ongelijkheid waarbij de steeds rijker wordende elite steeds meer politieke macht en invloed vergaart om de status quo te handhaven. Metropolis is een feit geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten