woensdag 19 november 2014

Wie koestert nog de vooruitgangsgedachte?


In Jeruzalem richten Palestijnen een bloedbad aan in een synagoge en Hamas spreekt van een heldendaad; de Islamitische Staat wil de derde wereldoorlog; de zelfverklaarde leider van de separatisten in Oekraïne stelt voor met de Oekraiense president te duelleren; wie wint bepaalt de voorwaarden voor het beëindigen van het conflict.

Het zijn maar drie krantenkoppen op een halve dag wereldnieuws. Wereldnieuws dat ons in één ruk terug plaatst naar de Middeleeuwen. Je vraagt je af wat mensen bezielt maar wat het ook is, het heeft niets van doen met "samen leven".  Iedereen claimt zijn onafhankelijkheid en zelfstandigheid door de ander uit te sluiten. Iedereen staat klaar om iedereen de schuld te geven en we nemen elkaar steeds gewelddadiger de maat.

Karl Popper vond het onze plicht positief te blijven. Maar dat adagium is niet houdbaar. Ik beschouw mijzelf niet als een pessimist, eerder als een realist. Ik kijk om me heen en konkludeer - niet voor het eerst - dat de vooruitgangsgedachte een fata morgana is, een illusie, zelfbedrog.

Honderd jaar geleden eindigde een verschrikkelijke oorlog en de mens besloot tot het oprichten van de Verenigde Naties om zulke tragedies te kunnen vermijden. Nu moeten we vaststellen dat de VN een tandeloze tijger is, niet één conflict is ingedamd, laat staan voorkomen.

De mens is simpelweg de meest nare diersoort die er bestaat, ook nog eens behept met een grenzeloze zelfoverschatting.

Geen opmerkingen: