Ik heb het in deze kolommen al een paar keer over de risiko's van (killer)robots gehad. In de NRC van dit weekend een interview met Daniela Rus. Rus is directeur van het Amerikaanse CSAIL, dat deel uitmaakt van het MIT. Zij is vooral actief op het gebied van transport, de onderwaterwereld en de agricultuur.
Rus, geboren uit het Roemeense huwelijk van een computerwetenschapper en een natuurkundige, is niet overtuigd van het concept van killer robots of singularity, het moment waarop computers slimmer worden dan mensen. Zij ziet vooral de toegevoegde waarde van kunstmatige intelligentie en gelooft heilig in de samenwerking tussen mens, computer en/of robot.
De revolutie van de zelfrijdende auto is mogelijk geworden door de convergentie van verschillende technologieën: eerst moest de snelheid van computers aanzienlijk vergroot worden, vervolgens moesten sensoren accuraat genoeg zijn en tot slot dienden ook de algoritmes voldoende uitontwikkeld te zijn. Dat vergde tijd en zo zal het ook het concept van killer robots vergaan, aldus Rus. Desalniettemin vertelt ze verrast te zijn door de snelheid waarmee de zelfrijdende auto uiteindelijk ontwikkeld werd.
Het is goed om een relativerende reactie op de onheilstijdingen inzake killer robots te lezen. Toch ben ik geneigd de stellingname van de pessimisten plausibeler te vinden dan dit optimistische standpunt van Daniela Rus. We kennen allemaal de Wet van Moore die stelt dat het aantal transistors in een geïntegreerde schakeling door de technologische vooruitgang elke twee jaar verdubbelt. Die wet heeft weliswaar geen eeuwigheidswaarde - zegt ook Moore zelf - maar voorlopig is ze nog van kracht. Combineer die wet met de ontwikkeling van quantumcomputers, neurale netwerken en het militair-industriële complex en er ontstaat toch een beeld dat aanleiding geeft tot zorgen.
Het is inmiddels alweer decennia geleden dat ik met graagte de filosofiecolleges volgde van professor Kwant en een van zijn centrale stellingen luidde dat de technologische ontwikkeling gelijke tred hield met het menselijk vermogen tot zelfvernietiging, een direct gevolg van het gegeven dat met name het militair-industriële complex de grote motor achter technologische ontwikkeling was en is. En die constatering wordt ook heden ten dage nog steeds niet gelogenstraft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten