"Er is een knak gekomen in het grote beschavingsproject van het Westen; de destructie van de afgelopen honderd jaar. Maar ik sta in de traditie van de drieduizend jaar daarvoor. De tijd van Homerus tot James Joyce, van Odysseus tot Ulysses. Die wil ik behouden, beschermen." En: "wij bevinden ons in een duizelingwekkend destructieproces, Troje brandt en wij komen hier in Amsterdam bijeen om de stad opnieuw te stichten. Onze vloot gaat de beschaving doen herrijzen, daarom noemen we ons de renaissancepartij."
Dit zijn natuurlijk woorden van Thierry Baudet van het Forum voor Democratie, die maar blijft wauwelen over een partijkartel, die zich er maar over blijft beklagen dat dit land gegijzeld wordt door een politieke, journalistieke en culturele kongsie. Maar hij heeft ontegenzeggelijk een grote aantrekkingskracht op een breed en overwegend jonger publiek dat het kennelijk prachtig vindt als een welbespraakt en beschaafd iemand met groot aplomb Messiasachtige taal begint uit te slaan. Want welbespraakt en beschaafd is Baudet wel.
Maar is de richting waarin hij wijst nu wel de richting die we allemaal verkiezen? Nee natuurlijk en gelukkig maar. Terug naar een klassieke oerstaat waarin een intellectuele elite het plebs de weg wijst? Terug naar de natiestaat alsof dat een in beton gegoten concept is? Weg van het grote Europese project dat ons allemaal welvaart en vrede bracht? Mij doet dat alles al te zeer denken aan een land in 'splendid isolation'. Maar vooral aan Der Untergang des Abendlandes van Oswald Spengler. Spengler constateerde dat alle grote beschavingen cyclisch waren en op enig moment onvermijdelijk af moesten glijden naar een steeds onbeduidender niveau. Daarom verwelkomde hij een grote sterke leider die op de puinhopen van de stervende beschaving een nieuwe wereldorde zou kunnen vestigen.
Baudet is net als Spengler. Maar hij kijkt met een merkwaardig soort nostalgie te veel achterom en daarom voert hij een achterhoedegevecht, gedoemd te mislukken. Een echte leider kijkt vooruit met in zijn bagage alle kennis die we over de achterliggende eeuwen hebben vergaard. Een echte leider voorziet met welke problemen we in de nabije en verdere toekomst geconfronteerd gaan worden en anticipeert daarop door beleid te ontwikkelen dat ons bijtijds klaarstoomt voor wat ons te wachten staat. Een echte leider voert ons niet drieduizend jaar terug in onze geschiedenis maar neemt ons mee naar het land en de tijd van onze kinderen en kleinkinderen.
Het enig positieve aan de opkomst van Baudet is de zwanenzang van Wilders. Zo af en toe roept hij nog eens wat maar hij overschreeuwt voornamelijk zichzelf. Langzaamaan begint zijn weigering een heuse politieke partij op te richten zich te wreken. Baudet is veel slimmer en richt zich op de Provinciale Staten waarmee hij ook een politieke factor in de Eerste Kamer kan worden.
Maar voor mij blijft de essentie dat Baudet een zichzelf overschattende pedante ijdeltuit is die een doodlopende weg is ingeslagen, hij loopt precies 180⁰ in de verkeerde richting.
6 opmerkingen:
Wikipedia: Oswald Spengler Duits
Oswald Spengler wordt beschouwd als één van de wegbereiders van het Nationaal Socialisme, ondanks het feit dat hij zich daar later van distancieerde.
Wikipedia: Framing Bij framing als overtuigingstechniek wordt gekozen voor woorden en beelden die die aspecten naar voren halen waarvoor de beoogde ontvangers het vatbaarst zijn
Wat de heer Nuy dus doet is het framen van Baudet aan het gedachtegoed van het nationaal Socialisme, immers bij framing taktiek gaat het niet om de feiten, maar om wat er bij de lezers blijft hangen.
Spengler was niet de wegbereider voor het nationaal socialisme. Het is duidelijk dat u nooit iets van Spengler gelezen hebt. Kennelijk bent u vatbaar voor onzin die ik nooit geschreven heb noch in gedachten had.
Oswald Spengler één van de wegbereiders van het Nationaal Socialisme
Niet de feiten, maar de ideologie bepaalt wat waar is voor de heer Nuy.
Iets is niet een feit omdat een museum een bepaalde tekst hanteert. Er waren in de jaren dertig in Europa zeer vele intellectuelen en kunstenaars die niet onwelwillend tegenover het idee van een sterke leider stonden. Spengler was een van hen. Hij bood zijn diensten aan Hitler aan maar slaagde er niet in indruk op de laatste te maken. Daar komt bij dat Spengler helemaal niets moest hebben van het antisemitisme van de nazi's.
Zoals ik al zei, u heeft geen letter van Spengler gelezen. U mag zijn 'Der Untergang des Abendlandes' van mij lenen maar dan moet u wel kenbaar maken wie u bent. Tot nog toe heeft u de moed daartoe niet op durven brengen.
Oswald Spengler heeft actief aan de fundamenten van het Nationaal Socialisme meegewerkt, en dat hij zich in de loop van de tijd distantieerde van het antisemitisme is hem te prijzen, maar de feiten spreken voor zich. Zijn literaire producten zijn voor de één een openbaring, en voor de ander niet meer dan pak papier. Hij is door de historici op zijn daden en gedragingen beoordeeld, en zijn maatschappelijk aanzien als één van de wegbereiders van het Nationaal Socialisme is in die kringen algemeen aanvaard.
Dat kan de heer Nuy niet zijn ontgaan, toen hij Baudet met Oswald Spengler vergeleek.
U weet niets van Spengler af en heeft geen letter van hem gelezen. De essentie van deze post is dat Baudet achterom kijkt in plaats van vooruit en dat hij zich volkomen ten onrechte van apocalyptische beelden bedient. Gaat u daar nou eens inhoudelijk op in.
Een reactie posten