Een alarmerende kop boven een artikel in de Volkskrant: de overheid wil na de sigaret ook de verkoop van drank, vet en suiker aan banden leggen. De tabaksindustrie schreeuwt moord en brand en verwijt de overheid de privacy van volwassen burgers met voeten te treden.
Ik heb zelf jaren lang gerookt en consumeerde in mijn hoogtijdagen drie pakjes Marlboro op een dag. Anders gezegd: ik rookte 24/7. Sinds 1989 ben ik clean en taal er niet meer naar maar moeilijk was het wel. De ontwenningsverschijnselen waren even hevig als de gewenningsverschijnselen. Maar dat is geschiedenis nu.
Maar ook alcohol moet er een keer aan geloven en dat baart mij ernstige zorgen. Het probleem is natuurlijk dat wetenschappelijk wel aangetoond zal kunnen worden hoe schadelijk alcohol wel niet is. En als zorgkosten teruggedrongen kunnen worden door het ontmoedigen of zelfs verbieden van de consumptie van producten die die zorgkosten doen stijgen, dan is daar weinig tegen in te brengen. De zorgkosten worden immers voornamelijk uit belastingopbrengsten betaald.
Tabak onderscheidt zich van alcohol door het gegeven dat anderen meeroken en dus ongevraagd en ongewild mede risico lopen. Als ik mijn favoriete whisky drink heeft niemand daar last van en ikzelf al helemaal niet want het is een puur genot om van een mooie whisky te genieten. Ik vermoed dat ik zo ongeveer een kwart van alle whisky destilleerderijen in Schotland heb bezocht in de afgelopen jaren en er zijn heel wat single malts die, mits enigszins betaalbaar, de weg naar mijn keelgat hebben gevonden. Maar die Japanse Nikka Coffey Grain is toch wel een van mijn favorieten! Ik ben blij dat ik al zo oud ben dat ik mijn genieten van een goede whiskey vermoedelijk nooit zal hoeven op te geven. Het zal wel een steeds duurdere hobby worden, vrees ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten