De Zusters van de Goede Herder hebben in de periode tussen 1860 en 1978 tenminste 15.000 meisjes en vrouwen in Nederland dwangarbeid laten verrichten. Zelf zegt de congregatie daar nu over: "De beschuldigingen en herinneringen van de vrouwen zijn ernstig en pijnlijk. Het leed dat de vrouwen ervaren heeft ons diep geraakt. De congregatie heeft steeds meegewerkt aan alle onafhankelijke onderzoeken en zal dat blijven doen. De congregatie zal na zorgvuldige bestudering van de aansprakelijkheid verder reageren". U heeft zeker ook wel opgemerkt dat de congregatie met geen woord rept over verantwoordelijkheid, laat staan over schuld?
Dan denk je, misschien is er toch nog ruimte voor gerechtigheid en komt de congregatie tegemoet aan de eis van vierenveertig vrouwen: erkenning van de misstanden, nabetaling van loon en compensatie voor de materiële en immateriële schade. Maar nee hoor, de congregatie laat ijskoud weten dat hun vordering geruime tijd is verjaard. Advocaat Liesbeth Zegveld laat het er echter niet bij zitten en heeft de congregatie aansprakelijk gesteld. Als er niet binnen vier weken een schikking tot stand is gekomen, volgt er een rechtszaak.
De congregatie is wereldwijd georganiseerd. In Ierland liet de regering onafhankelijk onderzoek doen. De slachtoffers kregen een schadevergoeding van de regering. De nonnen weigerden te betalen. Dat is de gebruikelijke reflex van dit soort criminele organisaties. Hun rijkdommen hebben ze vergaard over de rug van onschuldige meisjes en vrouwen. Ze zitten er bovenop met hun religieuze kont, belijden spijt met hun religieuze mond maar ze zijn zo hypocriet als een valse hond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten