Inmiddels meer dan vijftig jaar geleden sliep ik aan de voorzijde van Brecon cathedral en mijn reisgenoot, we liftten apart, bleek de volgende ochtend aan de achterzijde zijn slaapzak te hebben uitgerold. Het leven was niet gemakkelijk in die jaren maar om een of andere reden leek het alsof een soort rust over me neerdaalde toen ik tegen de avond mijn rugzak naast de kathedraal liet neerploffen. In die jaren was ik nog bevattelijk voor een zekere mate van spiritualiteit, nu zou ik op zoek moeten naar een andere verklaring voor dat weldadige gevoel van rust in een leven vol verwarrende gevoelens en avonturen.
Wij logeren nu in Gilwern, niet ver van Brecon, waar de rivier de Usk dwars door het stadje stroomt. Enkele tientallen meters hoger ligt een stelsel van kanalen - the Monmouthshire Canal en the Brecon and Abergavenny Canal - waarvan nu nog zo'n 35 mijl in stand is gebleven. Vroeger, het stelsel werd eind achttiende eeuw aangelegd, vormde het kanalennet een belangrijke manier van vervoer van goederen. Nu varen er enkel nog narrowboats. Te huur à raison van GBP 1.000 voor vier dagen. Dan beperken we ons maar tot de wandeling.
Na de wandeling togen we naar de Brecon Beacons, een wijds panorama van heuvels waar schapen en wilde paarden rondlopen. Je kunt in een straal van 360 graden om je heen kijken zonder menselijke activiteit of bouwsels te zien. Onze route bracht ons van Gilwern naar Penderyn - waar een uitstekende whisky wordt gedestilleerd die ik gister al in de plaatselijke supermarkt had buitgemaakt - en via Brecon weer terug naar Gilwern. Het laatste deel voerde over de A4058, een country lane zoals je je dat voorstelt: een smalle weg met aan weerszijden hoge heggen. De meeste weggebruikers mijden zulke wegen met als gevolg dat we ons alleen op dat traject waanden met slechts heel af en toe een tegenligger. Een heerlijke route.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten