Een film van Eva Husson, gebaseerd op het gelijknamige boek uit 2016 van Graham Swift (1949) Het verhaal speelt zich ten tijde van de Eerste Wereldoorlog of kort daarna. In veel gezinnen werd nog gerouwd en getreurd om het verlies van zonen en vaders in de grote slachting in België en het noorden van Frankrijk. Zo ook in het verhaal van Swift waarin Jane aanvankelijk werkt als dienstmeisje bij een rijke familie en in de smaak valt bij een van de zonen (zijn broers kwamen om in de Grote Oorlog) van al even rijke buren. Een liefde die als gevolg van de toen geldende sociale conventies een onmogelijke liefde was en die al gauw in een tweede, fysiek opzicht onmogelijk zou worden.
Jane heeft meer in haar mars dan een dienende rol en slaagt erin een betrekking in een boekwinkel te krijgen waar zij een nieuwe levensgezel ontmoet. Maar ook deze liefde blijkt geen lang leven beschoren, haar amant wordt ongeneeslijk ziek en komt te overlijden. Gelukkig blijft de tegenspoed in deze film hiertoe beperkt, anders zou het melodramatische draak zijn geworden.
Eva Husson maakte van dit geheel een niet al te diep gravende film over sociale conventies, zelf de regie over je leven willen voeren en over rouw. Het is een mooie film geworden met fraaie muziek van Morgan Kibby ook bekend onder de naam White Sea. Mooie fotografische beelden, zeker van de beide hoofdrolspelers Odessa Young en Josh O'connor. Ach, hoe heerlijk is het om naar jeugd te kijken. Wel vroeg ik me af waarom Jane geheel naakt door een leeg huis moest dwalen en veronderstelde dat een vrouwelijke cineast dat nooit zou hebben bedacht. Zo ziet u maar, als ik me beter had voorbereid had ik geweten dat de cineast een vrouw was. Het vooroordeel ligt voortdurend op de loer. Overigens heb ik geen enkel bezwaar tegen een mooie naakte jonge vrouw maar ik vond haar naaktloperij op dit moment niet erg voor de hand liggen, that's all.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten