zondag 25 september 2022

Drii Winter

 

Een Zwitserse film van Michael Koch uit 2022 met twee prachtige rollen van Simon Wisler en Michèle Brand. Wat gebeurt er wanneer een van beide echtelieden een hersentumor blijkt te hebben? Dat is het simpele gegeven van deze liefdevolle en prachtige film. Het lijkt niet helemaal geloofwaardig dat juist de ontroerend mooie Anna uitgerekend valt voor de bijna autistische Marco maar we laten die twijfel onmiddellijk achter ons wanneer we de beelden van hun samenzijn zien tegen de achtergrond van een Zwitserse boerengemeenschap. En dan voltrekt zich het noodlot, waarover ik hier niet zal uitweiden. 

Ik heb Zwitsers en Oostenrijkers altijd gekenschetst als autistische Alpenbewoners en deze film bevestigt al mijn vooroordelen. Die Zwitsers zijn helemaal niet aardig, laat staan empathisch. Ze zijn ruw op het onbeschofte af, staan niet klaar om een ander te helpen, zitten vol met vooroordelen en zijn ronduit onsympathiek. Maar Anna is de uitzondering die de regel bevestigt, haar liefde is onvoorwaardelijk, ze is ontwapenend en trouw. En ongelooflijk mooi. Marco lijkt in veel op zijn andere zojuist beschreven landgenoten maar gesloten als een oester. Communiceren werd hem nooit geleerd. Simon Wisler maakt hier een onvergetelijk en indrukwekkend personage van. Zoals gezegd, een lieve film, ondanks het onvermijdelijke einde. En wat een vondst om een Zwitsers koor bijna klassieke Griekse koorgezangen te laten zingen om de volgende scene aan te kondigen!

Geen opmerkingen: