Onder de rook van Den Helder, u weet wel die verdoemde gemeente waar het stadsbestuur nu al jarenlang in een constante staat van oorlog verkeert, waar wappie Rob Scholte kans zag geregeld de landelijke pers te halen, waar een hele wijk door iedereen gemeden werd omdat die in handen leek van criminelen, vlak onder die onzalige gemeente bevindt zich een stukje duingrond dat ooit eens door kunstenaar Rudi van de Wint werd aangekocht, zodat hij daar zijn droom waar kon maken. De meeste mensen kennen de naam Rudi van de Wint niet, ik aanvankelijk ook niet, maar iedereen kent zijn enorme donkerrood gekleurde doeken die het decor vormden in de Tweede Kamer, die nu alweer aan renovatie en uitbreiding toe is.
Op zeker moment trok de kunstenaar van de Wint zich terug uit de wereld van musea en kunstmanifestaties en trok zich terug op het door hem aangekochte kleine stukje duingrond om daar zijn ideeën te verwezenlijken. Zijn motto luidde: "Mijn woorden zijn mijn beelden / mijn beelden zijn mijn schilderijen / mijn schilderijen zijn mijn bouwwerken". Nog veel meer informatie kunt u terugvinden op de website De Nollen. Wij bezochten deze plek die je niet als vrij rondlopend museumbezoeker kunt bezoeken. Je moet je aanmelden en je krijgt ter plaatse een rondleider toegewezen in een groep van circa tien personen. Of je ervan houdt of niet, je hebt geen keuze. Het bleek overigens geen enkel probleem, ik had genoeg tijd en ruimte om te fotograferen.
Daarvoor hadden we de Rudi van de Wint tentoonstelling in het Stedelijk museum Alkmaar bezocht, waar we meer achtergrondinformatie over de kunstenaar zelf gewaar werden. De tentoonstelling is helaas aan de beperkte kant, ik had veel meer willen zien. Ook staat alles er nogal op elkaar, het museum heeft ook niet het formaat voor grotere exposities. Het is niet anders. De Nollen bleek een ronduit verbazingwekkende plek! Van de Wint ontwierp en bouwde er zijn beelden en installaties en schiep zijn eigen universum op dat bescheiden perceel in de duinen onder de rook van Den Helder.
Zijn beelden en gebouwen en objecten staan er alsof ze er geboren zijn, alleen hier lijken ze tot hun recht te komen. Zijn vormentaal is niet spectaculair of gedurfd maar dat neemt niet weg dat je met verbazing en bewondering naar zijn creaties kijkt, ze bijna letterlijk beleeft. De kunstenaar heeft zijn beweegredenen en zijn inspiratiebronnen gehad om op deze plek juist deze beelden en objecten neer te zetten. Maar als liefhebber en kijker moet ik het toch eerst en vooral doen met wat ikzelf ervaar als ik hier rondloop. En de eerste gedachte die zich aan me opdrong was: wat een magische plek!
Ik laat u hier slechts enkele foto's zien en hopelijk wekken ze uw belangstelling. Ga er eens kijken, ervaar zelf wat deze plek met u doet. Van de Wint reikt naar de sterren en naar de grond onder uw voeten, hij schikt en rangschikt, hij geeft zijn creaties een organische plek in een waanzinnig mooie tuin. Voor ons was dit het kunstzinnig hoogtepunt van dit jaar en het lijkt me ondenkbaar dat deze ervaring in de komende paar maanden nog overtroffen wordt. Overigens, klik hier voor mijn volledige fotoreportage.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten