Een poging om iets van de Amerikanen te begrijpen

 

In de NRC van dit weekend schrijft historicus Frans Verhagen een uitstekend artikel waarin hij de recente, uiterst zorgwekkende ontwikkelingen in de Verenigde Staten probeert te duiden. Zo'n artikel is wat mij betreft zeer welkom. Ik volg die ontwikkelingen al jaren op de voet, voornamelijk door het lezen van artikelen in onze landelijke dagbladpers en door het dagelijks volgen van tenminste twee zegslieden op internet: David Pakman en Jesse Dollemore. 

Ik beschouw mezelf als redelijk goed geïnformeerd maar probeer er maar eens de vinger op te leggen: hoe kan dit gebeuren? Hoe is het mogelijk dat er bij de Republikeinen zoveel haat is ontstaan dat een enigszins gebalanceerd oordeel over hun opponenten, de democraten, niet meer tot de mogelijkheden behoort. Hoe kan het toch gebeuren dat er met name bij de Republikeinen zo waanzinnig veel volstrekt gestoorde individuen politieke macht weten te vergaren, vooral door de ongegeneerde aanbidding van de opperidioot Donald Trump? Hoed is het toch mogelijk dat een intens kwaadaardig sujet als Tucker Carlson dagelijks zijn vitriool over de Amerikaanse samenleving kan uitstorten? Natuurlijk heb ik met meer dan gewone belangstelling naar The Loudest Voice gekeken, een waanzinnig goede serie over Roger Ailes, in een onvergetelijke rol van Russell Crowe, en zo'n serie verduidelijkt veel van de bron van dit rechts Amerikaans onbehagen. Maar je blijft je dagelijks verbazen over de smerigheid en nonsens die door Amerikaanse senatoren en Congresleden wordt gespuid. Geen wonder: de helft van de Amerikaanse bevolking is er vatbaar voort, staat er voor open, is er ontvankelijk voor. Dieptepunt tot nog toe is het incident in het woonhuis van Nancy Pelosi.

Terug naar Frans Verhagen. Hij wijst erop dat de Amerikaan vooral gekenmerkt wordt door een soort tweeslachtigheid, waardoor een aantal kenmerken van die samenleving tot een soort constante zijn geworden die zowel de kracht als de zwakte van het land tonen. En die tweeslachtigheid lijkt in het hart en brein van de Amerikaan geslopen te zijn.

In de eerste plaats is er de scheiding van kerk en staat. Het staat letterlijk in de Grondwet maar als er iets is waar de Amerikanen naar lijken te streven dan is het wel een door de bijbel gestuurde politiek. Kijk maar eens naar een van de grootste idioten uit de Amerikaanse samenleving: Mary Taylor Greene die van mening is dat republicans should be christian nationalists. Deze ongekend stompzinnige vrouw wordt vermoedelijk de running mate van Trump in 2024.

In de tweede plaats hebben alle Amerikanen een afkeer van de overheid. De federale overheid moet het liefst helemaal niets in te brengen hebben. Ronald Reagan zei al dat de overheid niet de oplossing was maar het probleem. Maar in 2009 schreeuwden Tea Party leden moord en brand en betoogden dat de overheid van hun sociale zekerheid af noest blijven. 

Nog zo'n constante is de federale organisatie van Amerika. Elke staat heeft exact dezelfde rechten als de andere waardoor dunbevolkte staten ruim oververtegenwoordigd zijn in het parlement. Er is dus wel een centrale, federale overheid, maar veel staten hangen vooral heel erg lang aan de rem. En het Hooggerechtshof is inmiddels zodanig steil conservatief dat grondrechten nu dreigen te sneuvelen, omdat staten de zeggenschap hebben gekregen. Gevolg is dat het nogal wat uit kan maken of je in de ene of de andere staat woont. Denk maar aan abortus.

Een andere constante is de tegenstelling tussen Noord en Zuid. Tot op de dag van vandaag is die tegenstelling virulent. Ook al zijn er aardig wat bordjes verhangen. Vroeger was het Zuiden overwegend democratisch omdat de Democraten lange tijd de racisten bedienden. Tegenwoordig zijn de Zuidelijke staten overwegend republikeins geworden maar de tegenstellingen tussen Noord en Zuid zijn onveranderd gebleven.

Een vijfde constante betreft de grens en de immigratiepolitiek. Ook al zijn vrijwel alle Amerikanen immigranten, de meesten lijken dat aspect volstrekt te verdonkeremanen. Waar vroeger de Duitsers en de Ieren, daarna de katholieken en de Chinezen en vervolgens de Russische joden en Italianen het doelwit waren, nu zijn het de Aziaten en Hispanics. En daarboven blijft altoos maar dat aura van white supremacy hangen. Het is er altijd, meer of minder op de achtergrond. En dat brengt ons bij de meest hardnekkige constante: het racisme. Hele bibliotheken zijn volgeschreven over dit ongekend hardnekkig fenomeen. Het racisme lijkt niet uit de Amerikaanse samenleving verbannen te kunnen worden. 

Dit Amerika, schrijft Verhagen "staat nu op barsten. De sentimenten die elkaar overlapten, zijn verdwenen, soms bewust afgebroken. We zien dat de normen van beschaafd gedrag die een democratie nodig heeft, overboord zijn gezet. Dat politici hun verantwoordelijkheid ontlopen. Dat een persoonscultus de constitutionele orde dreigt te vernietigen. Dat niet enkel het vertrouwen in de politiek is gekelderd, maar dat zelfs de democratie bedreigd wordt. Tweeslachtigheid maakte Amerika groot, maar kan op een cruciaal moment evengoed tot de teloorgang van het land leiden".

Er valt wel wat af te dingen op de redenatie van Verhagen. Ik zie niet de kracht van racisme, noch van de tegenstellingen tussen Noord en Zuid. Maar de constanten die Verhagen onderscheid, die lijken mij correct en plausibel. Of zulke constanten de Amerikaan daadwerkelijk tot een tweeslachtig mens maken, ik waag het te betwijfelen. In de moderne samenleving kiest elke burger zijn eigen bubbel. Met politieke tegenstanders wordt niet meer gesproken, niet van gedachten gewisseld, niet van mening verschild. Men hoort elkaar niet meer. De ander vertegenwoordigt per definitie het 'kwaad'. Persoonlijk denk ik dat als Trump in 2024 daadwerkelijk aan zijn tweede termijn kan beginnen, Amerika definitief als verloren moet worden beschouwd. Er zijn momenteel geen krachten zichtbaar die een dergelijk tragisch lot van deze samenleving kunnen voorkomen.

Aan Zelenski mankeert ook wel wat

 

Ook ik hoor in mijn omgeving rationele en bepaald niet domme mensen de wandaden van Poetin relativeren. Op Zelenski is ook het nodige aan te merken, krijg ik dan te horen. En: het Westen heeft dit zelf veroorzaakt. En: ook het Oekraïense leger begaat oorlogsmisdaden. En zo voort. In de NRC van afgelopen weekend gaat historica, Oost-Europadeskundige en journalist Franka Hummels in op deze zogenaamde nuanceringen van de werkelijkheid.

De oprukkende NAVO is een van de kritiekpunten maar men gaat er dan wel erg gemakkelijk aan voorbij dat de meeste nieuwe toetredende landen hier zelf om gevraagd hebben. Dat ook Oekraïne fouten maakt in de oorlog staat buiten kijf, verdediging gaat niet zonder bloedvergieten. De getalsmatige voorbeelden van fouten aan Oekraïense zijde vallen overigens in het niet bij de oorlogsmisdaden  van de Russen. Hummels: "Oekraïne is schuldig aan haar eigen fouten, niet aan de oorlog als geheel." Die is namelijk door de Russen begonnen. De Russische soldaten zouden in een penibele situatie verkeren. Dat mag zo zijn, zij verdienen ook onze compassie maar niet ten koste van ons medeleven met de bruut aangevallen Oekraïners. 

Mensen die de wreedheden van de Russen relativeren zeggen nogal eens dat "het allemaal heel complex in elkaar zit". Vreemd dat zulke mensen dankzij hun zogenaamde 'nuanceringen' niet meer in staat lijken de agressor te onderscheiden van de zich verdedigende partij. Hoe ver zulke nuanceringen kunnen gaan bewijst Baudet ons bijna dagelijks. Natuurlijk zijn pro-Russische bronnen vaak de producent van zulke 'nuanceringen' en zij maken daarbij gretig gebruik van nepnieuws. 

Dat Russische soldaten sneuvelen in een vuile oorlog is jammerlijk maar daar is niets aan te doen. Er sneuvelen geen Russische burgers, alleen Oekraïense. Er valt geen raket op Russische grondgebied. Russische raketten richten dagelijks onvoorstelbare schade aan aan de infrastructuur in Oekraïne. Hele dorpen en  steden zijn volledig van de kaart geveegd. Is het echt zo moeilijk voor jezelf te bepalen wie de bad guy is, wie de good guy? Kijk alleen al naar de argumentatie van Poetin: is de inval werkelijk uitgelokt door Oekraïne? Wat heeft het land dan gedaan of gezegd dat als uitlokking kan worden uitgelegd? En wie het nazisme argument serieus wil nemen, dier zou eerst eens een paar geschiedenisboeken moeten lezen. Zwarte Aarde en Bloedlanden van Timothy Snyder kan ik u van harte aanbevelen!

Steve Bannon Threatens Fauci & Family "Will Be Hunted"

ON verspreidt enkel vitriool

 

Op 15 september werd een uitzending van ON, u weet wel, de nieuwe zender van beroepsengerd Arnold Karskens, tevens de facto huisorgaan voor FvD, uitgezonden. Raisa Blommestijn, rechtsradicale blondine, zond een paar filmpjes uit waarin negers (zij gebruikte met bijna wellustige opzet voortdurend deze bejegening) geweld jegens blanken gebruikten. De ongemakkelijke waarheid die linkse burgers maar niet willen zien. Dat onderzoek aantoonde dat er in geen van de gekozen gevallen sprake was van racistisch gedreven geweld, dat maakte onze Raisa helemaal niets uit. Ze strooide haar vitriool met satanisch genoegen uit over het Nederlands volk, FvD-snotneus van Houwelingen (u weet wel,de man die ons tribunalen in het vooruitzicht stelt) mocht daar nog een dunnetjes overheen en de bij het gesprek aanwezige professor Cliteur voelde niet de geringste aanleiding om tenminste een kritisch tegengeluid te laten horen. Cliteur is voor mij nu definitief door de mand gevallen. Hij encanailleert zichzelf, werkelijk onvoorstelbaar dat hij in zulk miserabel gezelschap wil verkeren. Maar goed, hij was altijd al vriendjes met Baudet.

 

Deze bewuste uitzending, u vindt hem wel terug op internet, is direct aanleiding voor een tweede onderzoek door de NPO. Zo'n onderzoek moet uitwijzen of de omroep ON zich wel houdt aan de criteria voor toetreding tot het publieke bestel. Maar in plaats van dat aangekondigde onderzoek daadwerkelijk uit te voeren, heeft de NPO laten weten dat aan de omroep opnieuw een sanctie zal worden opgelegd. Dat lijkt mij fundamenteel onjuist en het lijkt me dat FvD deze sanctie wel eens et succes aan de rechter zou kunnen voorleggen. Ik weet niet wat de NPO bezielt, hiermee krijgt azijnpisser Karskens (kijk maar eens naar zijn misselijkmakende verbeten uitgesproken column in de gewraakte uitzending, zelden zo'n nare man gezien!) gratis een boel publiciteit plus een gratis kans om uitgebreid slachtoffertje te spelen.

In de NRC van vandaag pleiten de journalisten Harm Ede Botjes en Mischa Cohen voor een totaal cordon sanitair rondom FvD. U weet dat ik daar een groot voorstander van ben. Niet alleen in het parlement maar ook voor het voltallig vaderlands journaille. Als daartoe besloten wordt, en ik hoop dat van ganser harte, zal ik me daar graag bij aansluiten en niet meer over de smeerlapperij van Baudet c.s. berichten. Ik zie het alleen nog niet zo snel van een cordon sanitaire komen.

De overheid komt wel degelijk achter uw voordeur

 

In Enschede zijn ze compleet gek geworden. Daar verlangt het gemeentelijk belastingkantoor dat mensen foto's opsturen van het interieur van hun woning opdat de gemeente tot een nog hogere woz-waarde kan komen. Ik kan me niet voorstellen dat die benadering in overeenstemming is met de privacywetgeving. Woonde ik in Enschede, ik zou dit beleid tot aan de hoogste instantie aan de kaak willen stellen. De overheid heeft niets achter de voordeur van haar burgers te zoeken. Een wethouder die dat zelf niet aan zijn theewater voelt is geen knip voor de neus waard. Wethouder Marc Teutelink moet maar eens een opfrissingscursus moderne democratie en privacywetgeving volgen.

James O'Brien rages at Suella Braverman's reappointment as Home Secretar...

Sangita Myska eviscerates racist caller saying Rishi Sunak isn't British...

The Brexit effect: how leaving the EU hit the UK | FT Film

KNVB: de ultieme lafheid

 

Twee aanvoerders van eredivisieclubs weigeren de One-Love-band te dragen en de KNVB is om: ze stoppen met deze actie om ongelijkwaardigheid op elk willekeurig niveau, in elk willekeurig segment van onze samenleving tegen te gaan. De KNVB achtte het niet eens nodig of fatsoenlijk om eerst even haar eigen Commissie Mijnals te raadplegen. Commissielid Marjan Olfers maakte gisteravond in Nieuwsuur op een uiterst correcte wijze gehakt van deze KNVB. 

Als ik de coach van Feijenoord was zou ik Kökcü onmiddellijk de aanvoerdersband ontnemen. U zag ongetwijfeld ook hoe hij na afloop van die wedstrijd naar het vak met merendeels Turkse fans sprintte om zich klimmend in de hekken helemaal te laten gaan, schreeuwend, de vuisten gebald. Misselijkmakend gedrag is dat. Kökcü is een aardige voetballer maar voor de rest een schande voor de sport en dit land.

Maar wat een stelletje onvoorstelbare lafbekken daar bij de KNVB. Wat voor gasten zitten daar? In ieder geval hebben ze geen idee van de rol en de impact van voetbal in onze moderne samenleving. De KNVB geeft ons allemaal een vette dikke middelvinger. Het is te walgelijk voor woorden!

Truss Gone

James O'Brien rages at the damage done by the post-Brexit Conservative P...

James O'Brien absolutely destroys Brexiteer after Brexiteer | LBC

Arooj Aftab - Udhero Na (Live In London) ft. Anoushka Shankar

Déjà vu

 

In de NRC van vandaag een groot artikel over de verwoestende invloed van corpsstudenten op hun onmiddellijke woonomgeving. Geen verhaal waar je vrolijk van wordt. Het voert me onmiddellijk terug naar eind jaren negentig toen ik een prachtig appartement aan de Rochussenstraat in Rotterdam kocht. Mijn directe buurman aan de rechterzijde was een studentenhuis, naar al snel zou blijken een corpsstudentenhuis. Vooraleer ik tot de aankoop besloot heb ik een ruim buurtonderzoek uitgevoerd en overal aangebeld om te horen of er klachten over die studenten zouden zijn.Het resultaat van die zoektocht was zo geruststellend dat ik de woning kocht.

Dat bleek al snel op een misverstand te berusten. Het gedrag van de studenten was stuitend en afschuwelijk, er was tenminste vier keer in de week sprake van ernstige geluidsoverlast en wangedrag. Ik heb er tijdens een zo'n orgie wel eens aangebeld om te vragen of het misschien ook een tandje minder kon maar ik werd op uiterst agressieve en intimiderende wijze het portiek uitgewerkt. Ik zie nog steeds dat beeld voor me van pa die met een strooien hoed en bretels over zijn weekendoverhemd in zijn cabrio zoonlief op de zondagochtend op kwam halen voor een gezellig ritje, de nachtelijke zuippartij had tot een uur of zes die ochtend geduurd. Er waren meer studentenhuizen aan de Rochussenstraat. Op een zomeravond, het was nog geen acht uur, hoorde ik studenten van een pand, zeker dertig huizen verderop richting Delfshaven, "twee tieten en een kut" scanderen, tot een vertwijfelde moeder ernaast schreeuwde: "hou jullie koppen dicht, er slapen hier kinderen".

In die tijd heeft bij mij de stellige overtuiging postgevat dat die corporale bewegingen een kanker in onze samenleving vormen. Te denken dat daar de toekomstige elites van onze samenleving worden gevormd is een gruwel van ongekende proporties. Het zijn foute kinderen van foute ouders, met foute opvattingen, daar kan nooit iets goeds uit voortkomen. Tot mijn leedwezen heb ik maar een jaar of drie in dat prachtige appartement aan de Rochussenstraat gewoond, in arren moede maar weer verkocht. Naast corpsstudenten wonen wens je je ergste vijanden nog niet toe.

Hypocrisie ligt voortdurend op de loer

 

De gemeente Amsterdam wil een duidelijk standpunt innemen in de discussie rond LHTBQ+ (ik hoop dat dit de juiste weergave is) en nodigt allerlei maatschappelijke organisaties uit een Verklaring van Amsterdam te ondersteunen en ondertekenen. De plaatselijke moskeeën hebben bezwaar gemaakt tegen de procedure omdat alleen zij zouden zijn uitgenodigd voor een bijeenkomst terwijl joodse en christelijke organisaties niet zouden zijn uitgenodigd. Als dit verwijt klopt, de gemeente Amsterdam ontkent dit, dan hebben ze wat mij betreft groot gelijk. De islamitische organisaties worden met deze gang van zaken al meteen in het beklaagdenbankje geplaatst. Dat is merkwaardig, opvallend en onaanvaardbaar. Maar de gemeente Amsterdam kan die uitnodiging aan ook andere denominaties toch gewoon laten zien? Dan is alle kou meteen uit de lucht. In plaats daarvan heeft burgemeester Halsema de bijeenkomst geschrapt. Dat lijkt mij merkwaardig, opvallend en onaanvaardbaar. 

Voetbalclub Feijenoord heeft een Turkse aanvoerder, Excelsior uit dezelfde stad een Marokkaanse. Beide aanvoerders verklaren dat ze de One Love-solidariteitsband niet kunnen dragen. De Feijenoorder stelt dat religieuze redenen voor hem de doorslag gaven en de Excelsior-speler verklaarde een Respect-band te zullen dragen omdat dat een veel breder signaal zou zijn. Van beide spelers vind ik dit een hypocriete houding. Ze zeggen respect voor andersdenkenden en andersvoelenden op te brengen maar kunnen of willen niet uitdragen dat ook homoseksuelen en andere genderfluiditeiten niet gediscrimineerd mogen worden. Behalve hypocriet vind ik deze twee voetballers ook laf. Ze zeggen niet wat ze echt denken of vinden.

Politici zijn angsthazen, alleen maar geïnteresseerd in herverkiezing

 

Remkes heeft gesproken, het kabinet heeft besloten. Remkes creëerde een momentum en het kabinet besloot er geen gebruik van te maken. De reden voor dit bizarre gedrag: ze durven niet. Eerst wordt er bij hoog en bij laag beweerd dat er geen lijstje met piekbelasters zou zijn. Zo'n lijst bestaat natuurlijk wel degelijk. Waarom ook hier weer over gelogen moet worden? U mag het zeggen.

Remkes zegt, niet zonder reden: koop de piekbelasters rond Naura2000 gebieden binnen maximaal twaalf maanden uit. Als het niet vrijwillig gaat, dan moet het gedwongen. Wat besluit het kabinet: die twaalf maanden mogen er ook wel achttien worden en een goed verstaander begrijpt prompt dat die achttien ook wel vierentwintig mogen worden.

Over gedwongen bedrijfsbeëindiging durven de politici al helemaal  niet meer te praten en er worden prompt juridische mistgordijnen opgetrokken. De rechter zou zulke gedwongen bedrijfssluitingen wel eens heel lastig kunnen maken. Onzin natuurlijk, het was uiteindelijk de Hoge Raad die de politiek hield aan de consequenties van de eigen besluitvorming (het Urgenda-arrest). Inmiddels heeft het RIVM laten weten dat het intrekken van de vergunning van piekbelasters juridisch zonder meer haalbaar moet worden geacht en ook dat lijkt mij geen rocket science.

Maar het kabinet durft het niet aan e n geeft de boeren alle ruimte die ze maar willen. Men vertrouwt ioop vrijwillige bedrijfsbeëindiging terwijl de praktijk al jarenlang leert dat die benadering geen enkel succes oplevert. Dit kabinet maalt niet om klimaat, natuur en milieu. Dit kabinet voelt zich niet verantwoordelijk voor de wereld die wij voor onze kinderen en kleinkinderen achterlaten. Dit kabinet bestaat uit angsthazen en maakte het mogelijk dat onze democratie verwerd tot een boerenvrijstaat!

Helaine Blumenfeld

 

Nog nooit van deze beeldhouwer gehoord, Helaine Blumenfeld (1942). Tot we haar werk tegenkwamen in Het Depot in Wageningen. Prachtige organische vormen in marmer, hout of brons, kleinere sculpturen maar ook grote werken van meerdere meters hoog. Veel vrouwelijke vormen, ben je geneigd te denken, sensueel haast. En beelden vervaardigd met een enorm vakmanschap, kijk maar eens hoe flinterdun de uitstulpingen in hout of marmer zijn. Er hoeft maar iets mis te gaan en al het werk is voor niets geweest. 

 

Indrukwekkend is het werk dat nu in Wageningen te zien is, van deze Amerikaans-Britse beeldhouwer. Op NPO-Start kunt u een prachtige documentaire over haar en haar werk zien. Maar u moet vooral in Wageningen gaan kijken. Het kost u niets, de toegang is gratis. Hoe je haar werk zou willen duiden of interpreteren is geheel aan u, je moet er vooral heel veel omheen lopen, erin kijken, het materiaal voelen. Zelf denkt de beeldhouwer dat er meer is tussen hemel en aarde dan enkel dat wat we waar kunnen nemen. Een soort spirituele dimensie als het ware. Ik beschouw mijzelf als een van de minst spirituele mensen maar ik heb intens van haar werk genoten. En er prachtige foto's van gemaakt. Wilt u de hele fotoreportage zien, klik dan hier. Onvergetelijk mooi en indrukwekkend!

Bosnie is terecht kandidaat-lid van de EU geworden

 

De EU realiseert zich terecht dat alle naties op het Europees continent, indien enigszins mogelijk, bij de EU horen. Het is in ons aller belang dat ook de Balkan tot de Unie toetreedt. Met de Serviërs valt voorlopig geen zaken te doen sinds de conservatieve populist, voormalig aanhanger van extreem rechts, Vucic er de scepter zwaait. 

Maar ook in Bosnië, dat nu officieel wordt toegelaten als kandidaat-lid, is er nog meer dan genoeg politieke onrust. Met name de leider van de Serviërs in Bosnië, Dodik, laat geen gelegenheid voorbij gaan om onrust te stoken met zijn populistische agenda. Zoals u weet moeten drie bevolkingsgroepen in Bosnië op een vreedzame manier samen zien te leven: Bosniakken, Kroatiërs en Serviërs. En dat wil voorlopig nog niet echt lukken. Een populistische nationalist als Dodik maakt dat bepaald niet eenvoudiger.

Het gaat dus nog een hele tijd duren vooraleer Bosnië daadwerkelijk lid kan worden maar de status kandidaat-lid is een belangrijk signaal aan de Bosniërs: jullie horen er wat ons betreft bij. Laten we hopen dat de Bosniërs er snel in slagen dit proces tot een goed einde te brengen. En nu moeten we werk maken van Kosovo en Albanië. Er komt heus een moment dat ook de Serviërs zullen inzien dat zij baat hebben bij een sterk en verenigd Europa. Maar kennelijk hebben ze daar nog tijd nodig om Milosevic uit hun kijk op de wereld te bannen. Tot nog toe zijn ze erg bevattelijk gebleken voor populisten die veldslagen van eeuwen terug in herinnering brengen om neen nationalistisch vuur te doen ontbranden. De kern daarvan is intens xenofoob én islamofoob. Er is nog een lange weg te gaan.

Susan Neimann

 

"Ik probeer te begrijpen waarom denkers als Rousseau, Diderot en Kant zo hoog opgaven van het idee dat alle mensen, ongeacht etniciteit en culturele achtergrond, fundamenteel gelijke rechten hebben, maar dat niet dachten over de vrouwen die naast hen woonden."

Het Depot van Boymans van Beuningen Rotterdam

 

Het nieuwe depot bij Museum Boymans van Beuningen hadden we een jaar geleden al bewonderd, aan de buitenkant. Gisteren was het dan zover, eindelijk een bezoek voor de binnenkant gepland. En we werden bepaald niet teleurgesteld. In het depot zijn alle kunstwerken van het museum opgeslagen, weliswaar nog steeds achter grote deuren maar dat neemt niet weg dat dit het eerste kunstdepot ter wereld is dat toegankelijk werd gemaakt voor het publiek.

Op alle etages zijn grote vitrines in de muren aangebracht waar je een lichtschakelaar kunt bedienen om te kunnen zien wat er in die ruimte opgeslagen ligt. In de centrale kolom van het  gebouw is een schitterend trappenhuis met liftschachten aangebracht, terwijl die kolom ook nog eens talloze vitrines bevat met daarin opgenomen kunstwerken. Ook is er nog een galerie waar je een beperkt aantal schilderijen (Kandinski, van Gogh, Breughel en zo voort) goed kunt bekijken. De schilderijen zijn zo opgehangen dat je ook de achterkant ervan kunt bestuderen en in een aantal gevallen is dat buitengewoon interessant.

Maar geen moment krijg je hier de behoefte op zoek te gaan naar specifieke kunstwerken, daarvoor is er immers een museum (weliswaar al heel lang in de lappenmand maar er zal vast een keer een einde aan die verbouwing komen) Nee, dit gebouw is dermate verrassend en verbluffend dat je je ogen uitkijkt naar de inwendige structuur, enorm vergemakkelijkt doordat er bijzonder veel glas in de centrale kolom werd verwerkt waardoor je vanaf de parterrevloer zicht hebt tot aan het dak van dit monumentale gebouw. 

Er komt natuurlijk een moment dat ook dit depot weer vol ligt maar we gaan er maar  van uit dat dit depot op de groei ontworpen werd. Door architectenbureau MVRDV overigens, dat eerder al de Markthal in Rotterdam ontwierp. Op het dak van het gebouw bevindt zich het café-restaurant (wij bestelden twee ginger ale en kregen de glazen tot de rand toe gevuld met ijsblokjes; toen we aangaven liever niet zoveel ijs weg te moeten werken was de ober not amused waarmee dit meteen ons laatste bezoek aan dit etablissement werd) en een fraai aangelegde tuin met veel berkenbomen. En uiteraard heb je rondom gelegenheid de stad Rotterdam uit de hoogte te bekijken. Als u geïnteresseerd bent, klik dan hier voor de volledige fotoreportage. En plan vooral zelf een bezoek aan dit nu al iconische gebouw, het is een fantastische ervaring.

De maan op 8 oktober 2022 21.35

 

Foto's gemaakt met Nikon P950

Environments van Peter Adriaansz verpest door lappen tekst

 

Een uitvoering van Environments van Peter Adriaansz door het gezelschap Klang bijgewoond in het Theater aan het IJ gisteravond. Had ik bijtijds op mijn tickets gekeken dan had ik gezien dat de voorstelling ongeplaceerd was en was ik wel wat eerder aangeschoven. De stoelen waren rondom de in het midden opgestelde musici geplaatst maar wij zaten nu noodgedwongen op de achterste rij en konden de musici eigenlijk niet zien. Dat bleek wel een gemis. Ook zaten we nog eens tussen twee excentrisch opgestelde vibrafoons in en daarmee dicht op incidentele geluidsexplosies. Ik ben maar een gewone concertbezoeker, lees noten noch partituur. Ik ben dus geheel aangewezen op mijn gehoor. Ik heb dus niet de bagage waarover een musicus of een een muziekrecensent beschikt.

Harmonisch statische muziek kregen we voorgeschoteld. Intrigerend en bij tijd en wijle hallucinant. Alsof je naar een vergadering van een occult gezelschap zat te kijken en luisteren. Mij moet daarbij wel van het hart dat de musici soms wel erg bestudeerd ogen, het is bloedserieus allemaal maar dat zal er wel bij horen. Ik vond dit Environments muzikaal gezien heel erg interessant en genietbaar. Ik vermoed dat de componist ons iets duidelijk wil maken over het verwoestende gedrag van de menselijke soort, de meest invasieve levensvorm die er ooit was. De aansluiting tussen concept en compositie ontgaat mij echter wel vaker. Hoe het ook zij, ik heb  hier zeker van genoten, vooral de baritonsax (de blazers stonden op het balkon opgesteld) produceerde een magistraal geluid!

Maar... de compositie werd volledig verstoord door enorme lappen tekst die volstrekt onverstaanbaar waren. In de eerste twee stukken gedeclameerd door een Engels sprekende man, vermoedelijk een acteur, in het laatste deel door een Engels sprekende maar Aziatisch klinkende vrouw, ook volstrekt onverstaanbaar. Na afloop vroeg ik aan de geluidstechnicus of het de bedoeling was dat je de tekst niet kon verstaan. Hij bevestigde dat en gaf aan dat het oude radio-opnames waren. Maar je kon die tekst wel digitaal vinden. Nee, dank u! De componist verwijst ook nog naar een essay van Alessandro Baricco maar ik vrees daar alleen maar hoogdravende 'high brow' taal tegen te komen. Waarom de componist ons lastig valt met enorme lappen volstrekt onverstaanbare tekst, 't is mij een raadsel. Persoonlijk vond ik het ronduit irritant. Zulke muziek is als conceptuele kunst: je kunt die alleen maar waarderen als je eerst minimaal drie A-viertjes toelichtende tekst hebt verwerkt. Ik pas. "De kracht schuilt erin dat Environments zijn enorme ambities presenteert met een zekere deemoed, zonder grootspraak". Aldus Joep Stapel in de NRC. Ik heb dat toch iets anders ervaren.

In Amerika is censuur de dagelijkse praktijk!

 

In de VS is de ultieme gekte losgebarsten. Met name onder radicale gelovigen. In een verontrustend artikel in de Volkskrant schrijft Thomas Rueb dat er dit jaar overal in Amerika al zo'n 60 wetten zijn aangenomen die onderwijs verbieden over seks, gender, ras of pijnlijke Amerikaanse geschiedenis. Het behoeft geen nader betoog dat dit vooral gebeurt in staten waar de republikeinen het voor het zeggen hebben, vooral conservatief christelijk rechts. 

De gouverneur van Florida, Ron DeSantis heeft de zogeheten Stop WOKE Act ondertekend die het scholen en bedrijven verhindert te spreken over alle zaken die "een gevoel van ongemak, schuld of verdriet" kunnen opwekken. Sedert juli 2021 zijn er op diverse plekken in de VS al meer dan 2.500 boeken van 1.261 auteurs in de ban gedaan en uit bibliotheken verwijderd! Onder de verboden titels onder andere To Kill a Mockingbird, The Catcher in the Rye maar ook The Lord of the Rings en Harry Potter. En voorts natuurlijk alles wat met slavernij of gender van doen heeft. Overigens schijnen er ook onder progressieven of democraten boeken verboden te worden, hier vanwege verouderde stereotypen over seks of ras zoals The Adventures of Huckleberry Finn.  

Het lijkt er sterk op dat alles wat afwijkt van de  van de witte, christelijke, heteroseksuele norm pornografie wordt genoemd en daarmee prompt verboden kan worden. U moet dit artikel beslist lezen, het is meer dan verontrustend en ten hemel schreiend. Elke vorm van censuur is in uiterste instantie een bedreiging van de democratie. In Amerika maalt men daar niet om. Als Trump straks voor de tweede keer verkozen wordt is het daar sowieso gedaan met democratie, een fenomeen dat we in wel meer landen aantreffen, ook of moet ik schrijven zelfs in Europa? U weet toch wel dat de boeken van Karl May hier in de ban zijn gedaan? In West Europa!

Het gaat niet goed met de menselijke soort, niet alleen omdat we een invasieve soort zijn die alle andere biodiversiteit om zeep helpt, we hebben nu ook al last van een hersentumor die ons belet zindelijk te denken.

Beeldentuin Kröller Müller

 

Het was een mooie dag gisteren en we besloten tot een eerder uitgesteld bezoek aan Kröller Müller in Otterlo. En daar aangekomen leek het ons het aantrekkelijkst het museum maar eens links te laten liggen om ruim de tijd te nemen voor de beeldentuin. Na een uur of drie rondgewandeld te hebben in het prachtige park rondom het museum werd het steeds lastiger nieuwe indrukken in je op te nemen. We hebben nog niet eens alle beelden kunnen bekijken. Maar wat is het een feest om daar rond te lopen. Omgeven door jonge studenten beeldende kunst en vormgeving die ook door het park struinden en allerlei opdrachten moesten uitvoeren. Verras uzelf eens op een mooie dag, het helpt enorm als de zon schijnt en dat deed het gisteren ruimschoots. Je zult niet alles kunnen waarderen maar dat hoeft ook niet. Het is iedere keer weer enorm inspirerend om een beeldentuin te bezoeken. En de tuin van Kröller Müller is meer dan de moeite waard! Klik hier voor de volledige fotoreportage.