Vier jongens, de oudste, Rá, is 19 jaar, leven in een Colombiaanse stadsjungle. De junta heeft jaren eerder vele arme boeren van hun land verdreven. Dat overkwam ook de grootouders van Rá. De nieuwe regering besloot tot een teruggaveproject en daarmee kan Rá het kleine stukje land van zijn grootouders - zijn moeder is overleden en zijn vader heeft hij nooit gekend - in bezit verkrijgen. Om de papieren te laten certificeren moet hij naar een ver weg gelegen stad, waar de desbetreffende autoriteiten zitting houden. Rá neemt zijn drie vrienden, die hij als familie beschouwt, mee en onderweg sluit zich een vijfde gast bij hen aan.
Dan volgt een heroïsche tocht door de binnenlanden van Colombia waarbij de jongens tal van meer en minder vermakelijke avonturen beleven. In de openingsscène zien we een wit paard staan midden in de stad op een marktplein en een jongensstem (Rá) zegt: "ik droomde dat iedereen sliep, behalve wij". Het paard keert nog enkele malen terug in cruciale scènes, als een metafoor: julllie zijn op de goede weg, er ís hoop. Maar misschien is het paard slechts een fata morgana. De zwerftocht van de jongens is in al zijn rauwheid betoverend. Geregeld laat de regisseur Laura Mora Ortega de beelden geheel voor zichzelf spreken en suggereert zij een bijna mythische en surrealistische ervaring door een uitwaaierend klankbeeld onder de beelden te zetten. De bordeelscène met uitsluitend oudere prostituees is onvergetelijk en ontroerend. De hoofdrol Rá wordt werkelijk schitterend vertolkt door Carlos Andrés Castaneda maar ook de andere jongens (Brahian Acevedo als Winny, Christian Campana als Nano en Davison Florez als Sere) lijken volkomen naturel.
Maar slechtheid, discriminatie en vreemdelingenhaat is universeel en ook in de Colombiaanse samenleving tieren deze menselijke eigenschappen welig. Deze jongens laten zich daardoor niet uit het veld slaan, hun ambities, aspiraties zijn immers klein en zeer bescheiden. Dat kleine stukje land is alles wat ze op willen eisen. Maar hoeveel kans, denkt u, maken een paar doodgoeie knullen tegen de kwaadheid van de wereld en de macht van het grootkapitaal?
Wat een prachtige, wonderschone film is dit! Hoe wreed ook. De laatste beelden zijn prachtig. Maar ze hebben niets meer met de werkelijkheid van doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten