Eerst waren er de groten uit het verleden, die hun uiterste best deden hun eerste premier uit eigen gelederen onderuit te halen en Bolkestein verklaart nu al te pas en te onpas dat Rutte het maar bij één termijn moet laten. Dan blijkt dat de VVD zich begint te distantiëren van haar eigen premier en beluisteren we in VVD-kringen dat de fractie zich wel vaker van haar dualistische kant zal laten zien. En Zijlstra, door Bolkestein nu al op het schild gehesen, valt zijn premier af door hardop te verklaren dat de EU-begrotingsnorm in beton gegoten is. We hebben wel eens andere geluiden gehoord van de VVD. En Wiegel heeft de inmiddels gestarte onderhandelingen in de zorg al betiteld als de grote bom onder deze coalitie. En u weet dat Wiegel namens de zorgsector in de Eerste Kamer zit! Toch?
Nou gebiedt de eerlijkheid op te merken dat het niet echt geloofwaardig overkomt als Rutte - kennelijk als enige - schijnt te weten dat er licht aan het einde van de tunnel gloort en dat we ons uit de crisis omhoog aan het worstelen zijn. Zijn pleidooi om huizen en auto's te kopen getuigt van weinig werkelijkheidszin. En dan de bonden eerst blij maken door de meest recente bezuinigingsoperatie even op te schorten "want die is vermoedelijk niet eens nodig", ja ik geef toe dat dat allemaal niet handig is.
Maar Rutte heeft wel gelijk wanneer hij vaststelt dat wij in dit land wel heel zwaar aan het somberen zijn. We zijn een stelletje economische hypochonders geworden en de media spelen het spelletje maar al te graag mee. Er is iets vreemds aan de hand: we snellen van de ene naar de andere (media)hype en wat ons ontbeert, is een wat meer afstandelijke en terzake de economie wat meer objectieve en kundige journalistiek. Wij lijken soms alleen maar vuurtjes opstokende journalisten te hebben, skindeep, van quote naar soundbite maar eens een wat beschouwender artikel, dat ruimschoots onderbouwd wordt? Vergeet het maar. Ach, hadden we maar elke dag een staatssecretaris die sorry moet zeggen. Een groter journalistiek orgasme is niet denkbaar.
Maar terug naar het gelijk van Rutte: ons spaarsaldo heeft inmiddels astronomische vormen aangenomen. Appeltjes voor de dorst bewaren mag misschien een grootmoeders wijsheid zijn die je niet meteen in de wind moet slaan maar geld sparen als de rente lager is dan de hoogte van de inflatie is natuurlijk zinloos. Ik ben niet zo'n grote fan van Rutte maar ik vind het wel knap hoe hij overeind blijft en daarin ook redelijk consistent is. Dat hele gedoe rond de Eerste Kamer, waartegen Zijlstra zich nu ook uit ergernis begint af te zetten, is vooral door de media opgeklopt. Ik heb niet één journalist een stevig artikel zien schrijven over de laakbare houding van de senatoren. Veel leuker vinden ze het om de politici daarmee te jennen.
Ik ben al helemaal geen fan van de VVD maar ze leken altijd hun kalmte te kunnen bewaren. Dat is niet langer het geval. Het zou mij niet verbazen wanneer dit kabinet te eniger tijd struikelt door toedoen van de liberalen. We zullen het zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten