Ik heb het in deze kolommen wel eens vaker over het TTIP gehad, het trans-Atlantisch handelsverdrag tussen de EU en de VS. De essentie van dit handelsverdrag is dat het bedrijfsleven een ongekend grote invloed krijgt op wet- en regelgeving ten aanzien van allerlei onzinproducten tot en met zaken als voedselveiligheid. Zoals Krugman betoogde: het TTIP leidt niet tot een race to the top (steeds betere waarborgen voor de burger) maar tot een race to the bottom: zoveel mogelijk handelsbarrières wegnemen, inclusief veiligheid bevorderende maatregelen.
In de NRC van 9 februari een waarschuwend artikel van Europarlementariër voor Groen Links Bas Eickhout. Terecht wijst hij erop dat in het verdrag het huidige niveau van liberalisering wordt vastgeklikt. Dat betekent dat goederen en diensten die nu zijn geliberaliseerd, nooit meer kunnen worden teruggebracht naar publieke handen. Denk daarbij aan energievoorziening. Over alles wat nu geliberaliseerd is, krijgt de politiek nooit meer iets te vertellen.
Het TTIP voorziet wel in het wegnemen van voor het bedrijfsleven hinderlijke barrières maar gooit met het badwater ook het kind weg: van democratische controle zal geen sprake meer zijn met dit handelsverdrag.
Laten we ons toch vooral verzetten tegen dit handelsverdrag dat alleen maar deregulering beoogt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten