Het jaar is nog niet ten einde en er zijn al 12 burgemeesters opgestapt. Twee ven hen wegens een liefdesaffaire, drie wegens integriteitsproblemen, een vanwege een vergunningkwestie en de overige zes vanwege politiek geruzie. Er zijn gemeentes die al jarenlang nagenoeg onbestuurbaar zijn doordat de lokale politiek er een janboel van maakt.
Er zou gedegen onderzoek gedaan moeten worden naar deze verontrustende ontwikkeling. Ik durf te wedden dat de opkomst van nieuwe politieke groeperingen die je onder de noemer 'leefbaar' kunt scharen hier mede debet aan is.
We hebben nog geen goed antwoord gevonden op kiezers die de traditionele partijen verlaten en hun toevlucht nemen tot lokale initiatieven die misschien wel opvattingen en doelen hebben maar over geen enkele bestuurlijke ervaring beschikken.
In kringen van Powned, Geen Stijl en de PVV wordt daar weliswaar smalend en schamper over gedaan maar dat is grotendeels onterecht. De kritiek is begrijpelijk en deels terecht wanneer die bestuurlijke ervaring samenvalt met een soort old boys network waarin met name mannen elkaar de bal toespelen.
Maar die kritiek is onterecht wanneer het erom gaat een lokale gemeenschap te besturen, waarbij coalitievorming en bereidheid tot het compromis de belangrijkste bouwstenen vormen. Wanneer deze instrumenten niet meer functioneren dan ontstaat er in combinatie met de abominabele omgangsvormen in de publieke arena een politiek-bestuurlijke slangenkuil. Het openbaar belang is daar in ieder geval niet mee gediend.
De rust zal pas weerkeren wanneer we ons collectief realiseren dat we een verkeerde afslag hebben genomen. De mondige burger die in zijn assertiviteit meent alles te kunnen zeggen wat in hem opkomt, zich gesteund wetend door landelijke politici die elke fatsoensnorm hebben laten varen, laat zich steeds vaker verleiden tot agressief gedrag, dreigen met geweld en het toepassen van geweld.
Maar ik haast me hierbij op te merken dat de bron van deze zorgelijke tendens is gelegen in het falen van de bestuurlijke elites, zowel op het vlak van de politiek als op het vlak van de financiële instellingen en de grote ondernemingen. Daar moeten we de oorzaken van ons moreel bankroet zoeken en nergens anders.
Burgemeester willen worden is een mooie ambitie maar in het licht van de jongste maatschappelijke ontwikkelingen wordt dat een steeds minder aanlokkelijk perspectief. En dan heb ik het nog niet eens over de criminele outlaws die steeds vaker pogingen ondernemen om het lokaal bestuur geheel naar eigen hand te zetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten