zondag 18 oktober 2015

Turkije wel, Erdogan niet


In 2004 schreef de Duitse geschiedkundige Wolfgang Burgdorf (1962) een artikel in de NRC onder de titel Wij staan bij de Turken in het krijt. zie de volgende link Wolfgang Burgdorf over de Turken. Een zeer interessant artikel en voor mij voerde hij voldoende ammunitie aan om te pleiten voor opname van Turkije in de Europese Unie. Burgdorf voert tal van geschiedkundige argumenten aan waarom Turkije in de EU thuis zou horen.


Slechts één daarvan wil ik hier kort aanstippen: "Een duister hoofdstuk is de genocide op de Armeniërs in 1915-1916. Maar het klinkt wel eigenaardig wanneer Duitsers dit aanvoeren als argument waarom Turkije niet bij Europa zou passen. De door de Duitsers gepleegde genocide op de Europese joden ligt minder ver terug en was van heel andere proporties. En toch zit Duitsland in de EU".


Met de komst van Erdogan is mijn enthousiasme voor Turkije echter danig afgenomen. Turkije was sedert Kemal Ataturk een seculiere natie, welke status werd bewaakt door het leger. Slechts enkele jaren na het aantreden van Erdogan is van die seculiere status geen sprake meer. Turkije is een nadrukkelijk islamitisch land geworden. En Erdogan, die zich heeft laten uitroepen tot president, die een gigantisch protserig paleis voor zichzelf heeft laten bouwen, deze Erdogan is voorlopig niet van plan zijn positie op te geven.

Bij de laatste verkiezingen kregen de Koerden teveel stemmen. Zoveel stemmen dat een coalitieregering noodzakelijk was. Erdogan heeft deze coalitievorming hoogst persoonlijk verijdeld. Dus komen er nieuwe verkiezingen in november. Het spel zal zich herhalen. Erdogan is zich daar al op aan het voorbereiden. Recentelijk nog met een aanslag in Ankara waarbij meer dan 100 Koerdische doden vielen te betreuren. Er wordt gesuggereerd dat IS achter deze aanslag zou zitten maar daar geloof ik niets van. IS zou een dergelijke aanslag allang hebben opgeëist maar van enig opeisen is geen enkele sprake. Ik geloof dan ook dat Erdogan achter deze aanslag zit. Chaos en dreiging van chaos is het achterliggende doel. De hernieuwd opgelaaide strijd tussen de regering en de PKK is niet alleen maar een gevolg van strategische domheid aan de zijde van de Koerden. Welnee, deze strijd komt Erdogan alleen maar heel goed uit.

Enfin, we zullen zien hoe de verkiezingen in november verlopen. Maar waar het nu om gaat is de deal tussen Turkije en de EU inzake de opvang van vluchtelingen uit Syrië en Irak. Het is natuurlijk prima dat de EU geld ter beschikking stelt om de Turken in staat te stellen onze buitengrenzen niet al te veel te laten passeren door de oorlogsvluchtelingen. Dat de visumplicht voor Turken die naar Europa willen reizen in ruil voor die Turkse inspanning wordt opgeheven kan kik nog wel billijken.

Maar dat de besprekingen over een Turkse toetreding tot de EU worden heropend, dat gaat me nu toch echt te ver. Ik weet wel, er stroomt nog heel wat water door de Bosporus voor het zover zal zijn maar zolang Turkije de natie van Erdogan is, zou ik geen enkele toenaderingspoging willen wagen.


Erdogan heeft de seculiere staat om zeep geholpen evenals de vrije pers en dat laatste is echt een doodzonde. Een EU-lidstaat zonder vrije pers en vrijheid van meningsuiting? Ik weet het de Hongaren kunnen er ook wat van maar Erdogan steekt hen toch echt naar de kroon. Ook de allergische reacties van Turken op de Armeense kwestie geven weinig aanleiding tot enig optimisme. Turkije in de EU? Nee, ik zou voorlopig maar zeggen: nu even niet.

Geen opmerkingen: