Netanyahu is in Berlijn om aan ons allen uit te leggen dat Hitler helemaal niet van plan was de Joden uit te roeien maar dat hem die kwaadaardige 'Endlösung' destijds werd ingefluisterd door de grootmufti van Jeruzalem, Haj Amin al-Husseini. Nou valt er van de laatste weinig fraais te melden maar Netanyahu pleegt hier een schandalige vorm van geschiedvervalsing. Het gaat hem er alleen maar om de Palestijnen voor te stellen als het ultieme kwaad. Door de Palestijnen te framen in een holocaust omgeving belast hij hen met een eindeloze schuld. Het is niet voor het eerst dat de shoah op zo'n schandalige manier misbruikt wordt voor politieke doeleinden.
Angela Merkel distantieerde zich op een soevereine manier van de misselijk makende opmerkingen van Netanyahu en beklemtoonde dat Duitsland en Duitsland alleen verantwoordelijk was voor de holocaust. Letterlijk sprak zij van de Duitse verantwoordelijkheid voor de 'Zivilisationsbruch der Shoah'.
In een uitstekend artikel van 16 oktober legt Derk Walters, correspondent voor de NRC, uit hoe dit framen is doorgedrongen in de taal die politici en media in Israël hanteren. Een jood die een Palestijn doodt wordt een aanslagpleger genoemd, maar een Palestijn die een jood doodt heet een 'terrorist'. En nog schrijnender is de afloop van zulke incidenten: de joodse aanslagpleger wordt gearresteerd, de Palestijn doodgeschoten. Columnist Gideon Levy van Haaretz spreekt zelfs van buitengerechtelijke executies.
Het leger mag met scherp schieten op Palestijnse stenengooiers. Huizen van vermeende terroristen worden onmiddellijk gesloopt, een collectieve straf waarbij niet alleen de (vermeende) dader wordt gestraft maar ook diens familie, vrouw en kinderen.
Israël, land van eindeloze treurnis. Zolang er leiders zijn als Netanyahu zal er geen einde komen aan het bloedvergieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten