zondag 4 oktober 2015

Que sera, sera


De wereld wordt danig opgeschud door de jongste ontwikkelingen in het Midden Oosten. Rusland betreedt de arena en doet dat samen met Iran, Irak, het Syrië van Assad en Hezbollah. De gemeenschappelijke noemer? Dat is de sjiitische islam. Daarmee maakt Poetin een radicaal andere keuze dan het Westen dat sedert jaar en dag haar sympathie heeft gegund aan de soennitische islam van Saudi Arabië en de Golfstaten.


Hoe men er ook over moge denken, het zou een fatale fout zijn Poetin voor een onbenul te verslijten. Er is wel degelijk veel te zeggen voor een afwijzen van de soennieten. Al het fundamentalistische moslimgeweld is - hoe men het ook wendt of keert - geboren uit het soennitische gedachtegoed.


Net nu het Westen met Iran overeenstemming heeft bereikt over het nucleaire programma van de Iraniërs inclusief het opheffen van de economische sancties tegen het land van de Ayatollahs, steekt Poetin een spaak in het wiel door samen met de Iraniërs en Assad ten strijde te trekken tegen soennitische splintergroeperingen onder het mom van een internationale coalitie tegen IS. En IS is natuurlijk het soennitische kwaad bij uitstek.


Het heeft er toch alle schijn van dat de Amerikanen volledig zijn afgetroefd en overbluft. In dit licht bezien zijn de aanstaande Amerikaanse verkiezingen van steeds groter belang. Het is slechts één keer eerder voorgekomen dat een democratische president werd opgevolgd door een andere democraat. We moeten er dus serieus mee rekenen dat er een republikein in "the Oval Office" komt te zitten. (En nu maar hopen en bidden dat het geen volstrekte idioot als stuiterbal Trump wordt)

Anders gezegd: op dit moment is het Midden Oosten een levensgevaarlijk explosieve regio geworden. Het leven van gewone burgers is volstrekt ondergeschikt, irrelevant geworden, een quantité négligeable. Maar wanneer straks ook een republikeinse havik het slachtveld gaat betreden, dan worden we getuige van een apocalyptische strijd. Het bloedvergieten heeft nog lang niet het toppunt bereikt en de vluchtelingenstroom richting Europa zal nog veel groter worden.

Er staat ons nogal wat te wachten. En wij hier in het veilige Westen? Wel, in Nederland staat ons het eerste kabinet Wilders te wachten. Maar ik waag me maar niet aan verdere bespiegelingen over de nabije toekomst. Ik mag alleen maar hopen dat ik ontmaskerd word als een hopeloos mislukte waarzegger.

Geen opmerkingen: