woensdag 14 oktober 2015

Ik schaam me, Nederlander te zijn


Het lijkt er af en toe op dat de Nederlandse samenleving snel aan veranderen is. Met de komst van oorlogsvluchtelingen en asielzoekers is hier een doos van Pandora geopend die niet meer dicht te krijgen is. We lijken door collectieve waanzin bevangen en trekken ons niets meer aan van het aantoonbare feit dat onze interpretaties van de werkelijkheid niets meer van doen hebben met wat een objectieve waarnemer te zien krijgt.

Niet alleen lijkt een groot deel van de Nederlandse bevolking zich helemaal gek te laten maken door Wilders en de zijnen, die zowel in de Eerste als de Tweede Kamer van een nepparlement spreken. Waar de voorzitter van de Tweede Kamer geen reden tot ingrijpen zag, liet de voorzitter van de Eerste Kamer zien hoe je met zulke parlementariërs om dient te gaan. Hulde voor de laatste, hoon voor de eerste.

Wij vinden dat moslims niet passen in een democratie maar ondertussen zijn we hard op weg onszelf een geweldig brevet van onvermogen toe te kennen waar het de democratische mores betreft. Iedereen mag, nee moet voor zijn mening uitkomen, de democratie is gebaat bij debat. Maar helaas is dat niet genoeg: de kwalificatie nepparlement en nepparlementariërs in combinatie met de oproep in verzet te komen is genoeg brandstof voor een atmosfeer waarin mensen zich helemaal laten gaan en volksvertegenwoordigers bedreigen die een hen onwelgevallig standpunt innemen.

Maar ook op bestuurlijk niveau maken we er een ongelooflijke janboel van. We slepen met vluchtelingen en asielzoekers heen en weer en doe  er wel vijf maanden over om een asielprocedure op gang te brengen. Dat is onaanvaardbaar en een modern land onwaardig. Zoals ook de keuze voor grootschalige opvang in die eerste maanden de beste manier is om mensen tegen je in het harnas te jagen. Waarom niet gekozen voor kleinschalige opvang en gebruikmaking van leegstaande gebouwen, waaronder kazernes? Nee, in plaats daarvan wordt een dorpje met iets meer dan 700 inwoners onnodig geschoffeerd en wordt die kleine lokale gemeenschap opgezadeld met 1.400 vluchtelingen. En hoe krijgt de centrale overheid dat voor elkaar? Door de lokale democratie opzij te schuiven!

En alsof dat nog niet genoeg is, stellen we ook nog eens vast dat er onder die vluchtelingen ook ordinaire gelukszoekers zitten die uit een gewoon en veilig land als bijvoorbeeld Albanië afkomstig zijn. Waarom worden deze asielzoekers er niet helemaal aan het begin van het proces uitgehaald en onmiddellijk teruggestuurd naar waar zij vandaan komen? Maar het kan nog gekker: in Nijmegen gaan asielzoekers de staat op om te demonstreren tegen de wijze waarop zij worden opgevangen. Dat is tactisch en strategisch natuurlijk buitengewoon dom. Het zal hen toch niet ontgaan dat het draagvlak in dit land al weinig meer voorstelt. En bovendien wil ik er op voorhand van uitgaan dat de opvang hier in Nederland aanzienlijk beter is dan ze gewend waren in het land waar zij het laatst verbleven. En wat dacht u van de plannen om moslims onder te brengen in een joodse wijk in Amsterdam? Ik zou toch zeggen dat er geschiktere plekken te vinden moeten zijn.

Waar ik zelf sta in deze discussie? Ik zal het u zeggen:

  • kleinschalige opvang van oorlogsvluchtelingen
  • economische vluchtelingen aan het begin van het hele proces identificeren en terugsturen
  • fatsoenlijke woonruimte voor vluchtelingen in leegstaande gebouwen die voor dit doel worden opgeknapt
  • geen woonruimte ten koste van de autochtone bevolking
  • bijstandsuitkeringen minus huurcomponent en geen huurtoeslag
  • onmiddellijke integratie te beginnen met het leren van de Nederlandse taal
  • waar maar enigszins mogelijk inschakeling in het arbeidsproces
  • terugkeer zodra het geboorteland als veilig wordt beschouwd door de VN

Het zijn verontrustende tijden waarin de Nederlander zich van zijn meest beschamende kant laat zien. Wij zijn een volk van tokkies geworden.

Geen opmerkingen: