De Britse psychiater en commentator Theodore Dalrymple schrijft in een artikel in de Wall Street Journal - tevens gepubliceerd in de NRC van 9 juni - over het gegeven dat veel terreurplegers al voor het plegen van hun daden in het vizier van de veiligheidsdiensten bleken op te duiken.
De autoriteiten wachten vervolgens geduldig af tot zij toeslaan, stelt hij vervolgens en noemt dat dan een knuffelbeermaatschappij. Erg gemakkelijk hoor, zo'n typering van de scheiding der machten. Want daar hebben we het hier in essentie over. De autoriteiten zouden doorgaans maar wat graag eerder ingrijpen maar zij hebben zich te houden aan de regels van de rechtsstaat. En dat is terecht.
In de eerste plaats treden allerlei (dwars)verbanden wel vaker pas achteraf aan het licht. Dan vallen puzzelstukjes op hun plek en je vraagt ja dan af waarom je die verbanden niet eerder hebt waargenomen.
In de tweede plaats is het ondoenlijk van alle mensen te doorgronden of zij gewelddadige plannen smeden. Het is ten enen male onmogelijk menselijk gedrag te voorspellen. Veiligheidsdiensten zijn op- en ingericht om verdachten en verdachte ontwikkelingen te signaleren, op de voet te volgen en waar mogelijk te verijdelen.
In de derde plaats is het onwenselijk en ondoenlijk complete denominaties de toegang tot Westerse samenlevingen te ontzeggen, ook al zijn er overal wel politieke partijen te vinden die voor moslimweigering maar wat graag een uitzondering zouden willen maken. Toen het religieus geweld van Ierse bodem in de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw geregeld genadeloos toesloeg kwam niemand op het idee alle Ieren uit Engeland te verwijderen.
Dalrymple zou dat dus het liefste wel doen, net als Theresa May en Donald Trump. Hun motto luidt: als de democratie bedreigd wordt, schaffen we die democratie maar af. En met hun pleidooi om de scheiding der machten op te heffen zijn ze nadrukkelijk op weg om de democratie om zeep te helpen.
Kijk eens naar alle statistieken over doodsoorzaken wereldwijd en je ziet dat terreur als doodsoorzaak ver onderaan die statistieken figureert. Dat maakt die terreur niet minder afschuwelijk of minder verwerpelijk maar we moeten alles wel in de juiste proporties blijven zien.
Theodore Dalrymple bezondigt zich aan grove versimpeling van een complexe werkelijkheid en toont vervolgens aan weinig behoefte aan democratie te hebben. Dat moet hij allemaal zelf weten maar wij moeten wel oppassen dat ons de democratie niet sluipenderwijs ontfutseld wordt door drogredenaties zoals die van deze Britse psychiater.
10 opmerkingen:
Het is ook een grove versimpeling om maar eens een metafoor te gebruiken om appels met peren te vergelijken. Het zich beroepen op doodsoorzaken middels statistieken om de impact van terreur te bagatelliseren is dat in elk geval.
De Ierse vrijheidsstrijd te vergelijken net de religieuze terreur vanuit de Islam die louter en alleen tot doel heeft niet gelovigen te vermoorden, en als ultieme doel de wereldheerschappij nastreeft behoort daar eveneens bij.
Het beschermen van de democratie tegen religieuze ideologieën zoals de Islam en het Marxisme en deze buiten de wet te stellen is het overwegen waard.
De democratie opofferen aan terreur is het slechtst denkbare antwoord. Wat het marxisme (das war einmal) hiermee van doen heeft is mij een raadsel. Maar u raaskalt wel vaker.
De democratie is nog steeds niet perfect, en het aanpassen daarvan om een dam op te werpen tegen kwaadaardige ideologieën moet worden gezien als een onvermijdelijke ontwikkelingsfase in de democratie.
Het Marxisme is wel degelijk actueel, maar het verschuilt zich in de haarvaten van onze academische en politieke samenleving. De hang naar multiculturalisme en diversiteit vanuit de politieke en academische elite inclusief de aanvallen op onze cultuur zijn allemaal vanuit het marxisme verklaarbaar. Vooral de aanvallen op het bestaansrecht van de staat Israel past naadloos in het marxistische gedachtegoed. Pas als de Joden zich van het Jodendom afkeren zullen zij deel mogen uitmaken van het wereldse proletariaat was en is de boodschap van Karl Marx, die vooral de linkse kerk aanspreekt.
Dit laatste verklaart ook de symbiose die tussen de linkse kerk en de Islam is ontstaan.
Uw preoccupatie met het marxisme is aanzienlijk. Maar uw analyses deugen voor geen millimeter. Vooral de door u gesuggereerde relatie tussen marxisme en Jodenhaat slaat werkelijk helemaal nergens op. Misschien moet u de geschiedenis toch eens wat nauwkeuriger bestuderen.
Ik bedoelde aandoenlijk in plaats van aanzienlijk
Zur Judenfrage een essay van Karl Marx 1843-1844
Wat is de wereldlijke grond van het jodendom? De praktische behoefte, het eigenbelang. Wat is de wereldlijke eredienst van de jood? De sjacher. Wat is zijn wereldlijke God? Het geld. Welnu! De bevrijding van de sjacher en van het geld, dus van het praktische, werkelijke jodendom zou de zelfbevrijding van onze tijd zijn.
1. M. Brenner,Stefi Jersch-Wenzel,Michael A. Meyer, Deutsche Jüdische Geschichte in der Neuzeit (II blz 249-250), "In seiner Schrift (Zur Judenfrage), die 1844 erschien, präsentierte er eine Definition des Judentums, die starke Ähnlichkeit hatte mit jener, welche die Feinde der Judenemanzipation vertraten. Er reduzierte das Judentum in seiner Gesamtheit auf das, was er für dessen weltliche Basis hielt: Eigennutz, Schacher und Anbetung des Mammon.
2. Prof S. U. Zuidema, Communisme in ontbinding, (1957,blz 86) Dan staat buiten kijf dat Marx zelf een ressentiment als Jood nooit te boven is gekomen. Een ressentiment dat zelfs zover ging dat hij het Jodendom zelf tekende als een volk dat z'n knieën voor de mammon van het geld boog en dat derhalve hoogst pervers was. Is dit psychologisch niet de zuiverste vorm van sadistische kastijding? Wanneer men zegt dat de Jood, waarheen hij ook gaat, het anti-semitisme in eigen koffer steeds meedraagt, dan geldt voor Marx zelfs dat dit anti-semitisme hem zelf ook besprongen heeft.
Antisemitisme een oude bekende van links
Mijn post ging niet over joden en niet over marxisme. Dus sleep niet alles wat u kennelijk zo graag kwijt wil er met de haren bij.
En als je dan toch aan het cherry picken bent, kijk dan ook eens hiernaar: https://jonet.nl/agenda/karl-marx-jodendom-en-vermeend-antisemitisme/
Karl Marx heeft nog vele intellectuele volgelingen die de antisemitische uitlatingen van Marx met veel theorieën hypothesen en verklaringen menen te kunnen omtoveren tot het tegenovergestelde. Het is zaak om al die feitelijkheden op hun innerlijke waarde te beoordelen, en niet zich domweg achter een dogmatisch opgelegde mening verschuilen.
De door de heer Nuy hier opgevoerde Marxist en Communist Jasper Schaap ontkend het antisemitisme van Marx ook niet, maar tracht de onmiskenbare antisemitische kenmerken daarvan met sociologisch gewauwel te neutraliseren.
Blablabla
Een reactie posten