Theresa May heeft gegokt en verloren, dankzij een desastreus slechte campagne. Aanvankelijk dacht ik: misschien is zij wel de vrouw die de Britten uiteindelijk iets goeds gaat brengen maar al snel verspeelde zij (in ieder geval bij mij) al haar sympathie. Vooral de manier waarop zij Brussel demoniseerde en overal de schuld van gaf kon me weinig bekoren. Hoe kun je beweren dat jij als enige de Britten door zware onderhandelingen kunt leiden als je je tegenpartij bij voortduring beledigt en van allerlei kwade zin beschuldigt? Beginnnersfout, lijkt mij.
De roep om haar aftreden klinkt al door. Maar bij de Tories staat er niemand klaar om haar op te volgen. Ja, die paljas Boris Johnson wellicht maar zo gek zullen die Britten toch niet zijn? Hoe het ook zij, Engeland is tot op het bot verdeeld, dat bleek al bij het Brexit-referendum en daarin is niets veranderd.
Wat me vooral opviel is het grote verlies van de Schotse socialisten van Nicola Sturgeon. Betekent dat dat de Schotten ook afzien van een nieuwe poging tot afscheiding? De instabiliteit op dat eiland neemt toe en de politiek lijkt met de dag spannender en onvoorspelbaarder te worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten