Zo heet de vuurtoren op Vlieland, een eiland dat ik sinds 1959 meerdere malen bezocht en nu het toneel vormde voor de filosoof Eva Meijer. Zij schreef dit Vuurduin op uitnodiging van de Maand van de Filosofie. Een essay over vooral de natuur die teloorgaat. Teloorgaat omdat wij mensen ons ooit eens buiten die natuur plaatsten. We kennen allemaal de passages uit Genesis waarin god de mens stelt boven fauna en flora. Een jammerlijke vergissing. Vanaf het prilste begin heeft homo sapiens zich ingespannen om de biodiversiteit om zeep te helpen. Lange tijd onttrokken zich de gevolgen van ons handelen aan onze waarneming. We waren nog met te weinigen. Nu is dat wel anders en ook al zijn er nog hele volksstammen die zich niets gelegen laten liggen aan ons verwoestend bestaan, aangevoerd en aangevuurd door onverantwoordelijke politici en rattenvangers, het klimaat wordt door de mens volledig uitgehold en uitgewoond. Uiteindelijk zullen alleen onze nazaten daarvan de dupe worden maar daar trekken wij ons vooralsnog maar bar weinig van aan. Rentmeesterschap?
Eva Meijer schreef een essay over dit onderwerp. U vindt mijn bespreking daarvan hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten