Vandaag afscheid genomen als hoofdredacteur van De Vrijdenker, het maandblad van de vrijdenkersvereniging De Vrije Gedachte (ga eens kijken op www.devrijegedachte.nl) Na viereneenhalf jaar werd het tijd voor een nieuw gezicht op die plaats. Een van de aardige bijkomstigheden van afscheid nemen is dat je vantevoren wordt gevraagd of je wellicht enkele titels hebt die je nog graag zou willen lezen en zo ben ik vandaag vier titels rijker geworden.
Bloedlanden van Timothy Snyder, een Amerikaans historicus die hiermee een standaardwerk schreef over Europa tusssen Hitler en Stalin; het waren natuurlijk vooral de Baltische staten die hier lijdend voorwerp waren. Na het prachtige boek van Jan Brokken Baltische zielen, verheug ik me op deze dikke pil van Snyder.
Van Ian Kershaw (die eerder al dé - tweedelige - Hitlerbiografie schreef) kreeg ik het boek Tot de laatste man. Hierin behandelt hij het vraagstuk hoe Hitler het voor elkaar kreeg dat zijn Duitse soldaten werkelijk tot het einde toe bleven vechten. Studies over deze periode in de recente geschiedenis blijven fascineren, en al helemaal wanneer Kershaw de schrijver is.
Plastic pinda's van Bas Haring, een aanstekelijke vent met een helder verstand. Zijn dictie doet me aan Raoul Heertje denken. Het lijkt me een erg leuk en hopelijk verrassend boek.
En tot slot van Peter J. Bowler het boekje Darwin...off the record. Darwin schreef natuurlijk dé Vrijdenkersbijbel. Eerder recenseerde ik de prachtige biografie van Desmond and Moore (zie www.ennonuy.com). Ik reisde zelfs naar London om in de Westminster Abbey zijn graf te bezoeken.
Het afscheid vond plaats in Boymans van Beuningen en dat bood me de gelegenheid het werk van Marijke van Warmerdam te bekijken. Een enkele installatie, foto's en werkelijk schitterende video's op groot tot zeer groot formaat. Haar zeefdrukken op plastic spiegels, foto's en video's gaan over kijken. Er hangen prachtige cibachrome-achtige foto's van een Magnolia waarbij je de hele boom ziet maar waarin tegelijkertijd één tak tegen een wit papier als achtergrond wordt getoond. Dat geeft een verrassend en vervreemdend effect.
Een van de mooiste video's vond ik die van een raam met op de vensterbank een koffiekop (of warme chocolademelk wellicht) terwijl je het buiten zag sneeuwen. Al die video's zijn opgenomen in een loop waarbij de overgang van einde naar (her)nieuw(d) begin naadloos verloopt waardoor er geen einde en geen begin meer is. Je kijkt niet naar een chronologisch verhaal terwijl er ook geen toen, nu en straks meer lijkt te zijn.
Ga deze tentoonstelling bekijken, in een van de mooiste musea in ons land. Je zult er geen spijt van krijgen.
Foto's: boven: een still uit een van de video's van Marijke van Warmerdam. onder: het graf van Darwin, foto genomen op 23 januari 2009.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten