Maak geen karikatuur van de publieke ruimte

Dr. Arjan Plaisier is secretaris-generaal van de Protestantse Kerk in Nederland. In de NRC van 24 december bepleit hij het handhaven van religie in de publieke ruimte met alle bijbehorende consequenties en voordelen daarvan voor de onderscheiden religies. Hij nodigt de seculieren uit om een gesprek aan te gaan over het Nederland van ons allemaal.
Dat laatste juich ik toe. Al het overige kan mij minder bekoren. Eerst maar eens de zaken die Plaisier ongewijzigd zou willen laten: geen scheiding van kerk en staat, subsidies voor religies en kerkgenootschappen, de zondagswet, toegang tot de basisadministratie voor kerkgenootschappen, de fiscale status aparte voor kerken, bijzonder onderwijs en nog zo wat zaken.

Het probleem is dat Plaisier een karikatuur schetst van de publieke ruimte zoals seculieren die zien. Dat is geen publieke ruimte voor enkel de seculieren. Net zoals het een karikatuur is te veronderstellen dat op openbare scholen geen godsdienstles gegeven zou worden.
Jazeker, heer Plaisier, die fiscale status aparte voor kerkgenootschappen is niet meer vol te houden, zoals ook de toegang tot de gemeentelijke basisadministratie in een moderne samenleving niet langer aanvaardbaar is. Religie is strikt persoonlijk en ieder mens heeft het onbetwistbare recht zijn eigen religie aan te hangen. Maar in essentie verschilt een geloofsovertuiging niet van een hobby, ook die laatste is strikt persoonlijk en ook die laatste kan worden gedeeld met gelijkgestemden. Maar net zoals eenieder zijn eigen hobby's bekostigt, zo bekostigt ook eenieder zijn eigen religie.

Het is niet aanvaardbaar van iemand die religie en geloof principieel afwijst, wél te verlangen dat een deel van diens belastinggeld besteed wordt aan de persoonlijke levensinvulling van medeburgers. Belastinggeld is bedoeld voor primaire voorzieningen inclusief defensie. Zonder een dak en brood geen menswaardig bestaan en een defensie garandeert de veiligheid van ons allen. Maar zonder een geloofsovertuiging blijven we allemaal gewoon in leven.
En juist omdat godsdienst zo'n persoonlijke aangelegenheid is, waarbij het erop aankomt dat je als mens op zelfstandige wijze tot een keuze kunt komen, zou een bekering tot enige godsdienst pas mogen geschieden wanneer iemand achttien jaar is geworden en nadat hij of zij op de openbare school uitvoerig is geïnformeerd over álle religies en kerkgenootschappen. Daarná kan de mondige burger zelf gaan shoppen, terwijl hij of zij van huis uit al dan niet enig voorbeeld van religieus leven heeft meegekregen. Als het ouderlijk voorbeeld voldoende overtuigt, zal het beklijven, ook in het leven van de jongeling. Maar kinderen leren op school ook dat ons bestaan enkel en alleen verklaard kan worden uit de evolutie en dat het scheppingsverhaal voor velen weliswaar de waarheid vertegenwoordigt maar vanuit wetenschappelijk oogpunt tot het rijk der fabelen behoort.

Ik zie niet in, heer Plaisier, waarom met een houding zoals hier geschetst, de intolerantie zou toenemen, waarom minderheden hiermee geschaad zouden worden. Sterker nog, meerderheden of minderheden hebben hiermee niets van doen.

Geluk- en crisisgevoel

Uit tal van onderzoek blijkt dat de Nederlander zichzelf als een redelijk gelukkig mens beschouwt. Hoe verhoudt zich dat dan tot die alom aanwezige crisis die voorlopig maar niet van wijken weet? Die crisis is dus relatief en je moet je afvragen of het woord crisis hier wel op zijn plaats is. Het maakt nogal uit of je in Thessaloniki of Arnhem woont.
In de NRC van 24 december schrijft Arjo Klamer, hoogleraar culturele economie EUR, een behartenswaardig en vooral relativerend artikel over dit onderwerp. Letterlijk schrijft hij: "Ga ik echt beweren tegen een Portugese collega wier salaris de laatste twee jaar met dertig procent is verlaagd dat ik in een crisis ben als ik 1 procent van mijn koopkracht heb verloren?"
En vervolgens laat hij zien hoe de bancaire crisis in de VS tot grote paniek in juist die bancaire wereld leidde met als gevolg dat de technocraten uit de bancaire wereld, die niet toevalligerwijs deel uitmaakten van de Bush administration, een oplossing bedachten die vooral tegemoet kwam aan hun probleem: de bail out.
Klamer eindigt zijn artikel aldus: "Door zo te overdrijven, en zo snel het woord 'crisis' in de mond te nemen, praten we de Nederlandse samenleving naar een echte crisis. Wat zeggen we tegen elkaar als de Euro omvalt, de politiek een chaos is en de helft van de jongeren geen baan heeft? Nederland zit in een dip. De echte crisis moet nog komen - en dus de echte verandering ook".

Paus roept op tot jihad

Het is kerst 2012. Dat dacht u. In de NRC van vandaag lezen we dat de paus heeft opgeroepen tot een mondiale alliantie tegen homoseksualiteit. Jazeker, een heuse christelijke jihad. Het gezin, de kern van de menselijke schepping, wordt ondermijnd door een vals begrip van vrijheid. Aldus de paus die constateert dat de moderne mens meent zijn eigen sociale rol te kunnen kiezen en dat seks en geslacht niet langer door de natuur zijn gegeven.
Ja, het staat er allemaal echt. Overal doen mensen hun best om homoseksuelen gelegenheid te bieden uit de kast te komen om zodoende de samenleving een beetje op te voeden tot iets meer verdraagzaamheid. Maar de paus heeft daar lak aan omdat in een of ander apocrief geschrift staat dat sodomie het kwaad vertegenwoordigt.
Dat de paus hiermee grote groepen mensen zijn eigen kerk uit jaagt is nog tot daar aan toe. Maar veel ernstiger is natuurlijk de wijze waarop deze oude baas weerbarstige en onuitroeibare vooroordelen bevestigt en daarmee honderden miljoenen medemensen als tegennatuurlijk bestempelt. Dat zullen vele moslims heel graag horen: "hij zegt het ook!"
Als ik katholiek was - quod non - zou ik me schamen deel uit te maken van zo'n geloofsgemeenschap. De kerstboodschap van de paus is niets anders dan een onsmakelijke hetze. Veel geluk ermee!

Pax Americana?

The Tea Party heeft voorlopig haar zin gekregen: John Boehner is afgestraft en er is geen overeenstemming bereikt over het begrotingstekort. De VS stevenen nu af op The Abyss, ook wel de Financial Cliff genaamd. En waarom? Omdat de Republikeinen in meerderheid tegen belastingverhoging zijn en al helemaal niet willen accepteren dat vooral de rijken meer belasting moeten gaan betalen, de Obama-versie van de sterkste schouders en de zwaarste lasten.
De president had al water bij de wijn gedaan en Boehmer, Republikeins voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, had een compromisvoorstel op tafel gelegd. Dat is nu verworpen omdat de conservatieven juist belastingverlaging eisen en dat heeft als directe consequentie enorme bezuinigingen met desastreuze gevolgen voor de sociaal zwakkeren. En daar zijn er nogal wat van in the Land of the Brave. De Amerikanen hebben nog acht dagen de tijd om een oplossing te bedenken, anders treedt er een automatisme in werking met apocalyptische gevolgen.

Inmiddels heeft, zoals te verwachten was, de NRA zich uitgesproken over het bloedbad op een Amerikaanse lagere school. De National Rifle Association huldigt het adagio dat "The only thing that stops a bad guy with a gun is a good guy with a gun”. Dit memorabele standpunt is uitgesproken door Wayne LaPierre, the N.R.A. vice president. Zij stellen vervolgens voor alle scholen te laten bewaken door gratis ter beschikking te stellen bewapende bewakers.

Kortom, die Amerikanen zijn helemaal gek geworden. Het zou mij niet verbazen wanneer de NRA zich vooral mag verheugen in Republikeinse steun maar geen enkele politieke partij kan het zich permitteren clubs als de NRA tegen zich in het harnas te jagen. Sinds het ontstaan van de Amerikaanse Grondwet huldigen de Amerikanen dat wapenbezit hen krachtens de wet toekomt. Het best haalbare is dan ook een verbod op automatische wapens maar zelfs dat zie ik daar niet gerealiseerd worden. Met zo'n houding tegenover wapens komt de term Pax Americana in een sinister licht te staan. Democratie heeft niets van doen met recht op wapenbezit. Maar dat is aan de Amerikanen niet besteed. Ze hebben hun land met wapens veroverd, het wapen zit in hun DNA.

Kijk eens op de volgende link voor wat interessante en recente berichten over deze onderwerpen: http://focusonamerica.wordpress.com/

A royal affair

Eind 18de eeuw leek ook in Denemarken heel even de Verlichting door te breken. De toenmalige koning Christian VII, die naar verluidt als gevolg van overmatig masturberen nigszins van de weg was geraakt, in de ban kwam van zijn lijfarts, Struensee. Deze bleek een vrijdenker avant la lettre die gebruik wist te maken van zijn bijna onaantastbare positie bij de koning. De echtgenote van Christian - Caroline Mathilde - voelde zich eveneens aangetrokken tot meer verlichte politieke overtuigingen. Struensee en de koningin begonnen een hartstochtelijke liefdesrelatie en souffleerden gezamenlijk de koning die de ene na de andere verlichte maatregel afkondigde. Tot de gevestigde macht, de adel en de clerus, lucht kreeg van de overspelige relatie tussen arts en koningin en een revolte ontketende. De koning werd afgezet, de koningin verbannen en de arts onthoofd. De stiefzoon van de koning werd op de troon gezet, totdat ook hij werd verdrongen, nu door de echte zoon van Christian VII en Caroline Mathilde. Deze zoon zou, maar toen was het al de 19de eeuw, het merendeel van de verlichte maatregelen van Struensee alsnog invoeren, dit keer met blijvend succes.

De film die hiervan is gemaakt heet A Royal Affair en is een prachtige film geworden. Niet in de laatste plaats door de schitterende acteur Mads Mikkelsen. Mikkelsen speelde onder andere in de Bondfilm Casino Royale, samen met de Borgen steractrice Sidse Babett Knudsen in After the wedding en nu dus in A Royal Affair en Jagten.
Wat hem een grote acteur maakt is zijn vermogen om met weinig taal toch veel te kunnen zeggen. Zeker in rollen waar van de acteur verlangd wordt zijn personage te dwingen tot uiterste zelfbeheersing, weet Mads Mikkelsen te schitteren. Ga deze prachtige film zien, wanneer die uw filmhuis passeert en houdt vooral deze Mads Mikkelsen in de gaten. Het zou mij verbazen wanneer hij niet ook u weet te boeien.

Geert van Istendael over Europa

De Belgische socioloog en schrijver Geert van Istendael hield eergisteren de 41ste Huizinga-lezing. In een gloedvol betoog schetst hij ons voor dat "de financiële en economische crisis die nu al vier jaar Europa teistert, wordt gebruikt om de grondslagen van de Europese beschaving te vernietigen. De verzorgingsstaat. De democratie".
Dat is een nogal forse stelling en hij geeft tegelijkertijd aan wie de schuldigen zijn. Dat zijn de Europese Commissie, de ECB, de Raad van Ministers, het IMF, in feite iedereen die zich manifesteert als een zendeling die met blinde geloofsijver de destructieve boodschap uitdraagt.
Anders gezegd: ook ik, schrijver dezes, ben medeschuldig. Ik ben immers een warm voorstander van verdere Europese integratie en draag aldus bij aan de ontmanteling van de democratie.

Ik neem van Istendael serieus. Het is een goede zaak dat iemand zich op deze wijze uitlaat over een ambitieus project en zijn mening goed onderbouwt. De kern van zijn betoog is het solidariteitsbeginsel. En het is precies dat beginsel waar ik zo vaak op wijs en zoveel waarde aan hecht. Voor van Istendael zal het een gruwel zijn dat iemand die gelooft in het solidariteitsbeginsel, zo'n pleitbezorger van Europa kan zijn.
En dat is - het moet gezegd - nog niet alles. Want wie voorzag Griekenland van dodgy financiële constructies om er zelf heel veel aan te verdienen? Goldman Sachs. En waar komt de huidige president van de ECB vandaan? Van Goldman Sachs. Reden voor van Istendael om te stellen dat de barbaren niet voor de poorten van Europa staan maar al binnen onze wallen zitten.
En ook de stelling van van Istendael dat speculeren getuigt van een gebrek aan verantwoordelijkheidsbesef kan ik niet ontkrachten. In die zin noemt hij de financierde markten onethisch en dat is juist geformuleerd. Reden te meer om stevige regulering te bepleiten, zou ik zo zeggen.

Maar de bewering dat Draghi zichzelf tot vijand van de Europese beschaving promoveert door te stellen dat het traditionele sociale contract van het Europese continent verouderd is, in die bewering kan ik mij veel minder vinden. Vooropgesteld zij dat ook ik heel veel waarde hecht aan goede sociale voorzieningen, al was het maar om maatschappelijke onrust te voorkomen. En los daarvan vind ik het zaak van principe, ervoor te zorgen dat wij buiten het arbeidsproces komt te staan, toch een menswaardig leven kan leiden. En kwesties van eigen schuld dikke bult laat ik hier bewust buiten de discussie. Iedereen snapt dat wel.

Maar de inkomenspolitiek is overwegend door nationale parlementen ontwikkeld en natuurlijk kunnen we globalisering niet ontkennen, maar veel werkgelegenheidsontwikelingen voltrekken zich op regionaal en bovenregionaal niveau. Los daarvan is het een misverstand te denken dat globalisering een vrije keuze is. In een wereld waarin zich het moderne kapitalisme manifesteert als de meest levensvatbare ideologie, is globalisering een onvermijdelijk fenomeen. Daarmee is natuurlijk niet gezegd dat globalisering dus per definitie goed is. Maar ze is nu eenmaal een onontkoombaar feit. En we werken er allemaal graag aan mee, denk alleen maar aan de onzalige landbouwsubsidies die het leeuwendeel uitmaken van de Europese subsidies aan de EU-lidstaten.

Ik wil (nog) niet de bewering voor mijn rekening nemen dat de bezuinigingsnoodzaak de bijl aan de wortel van de solidariteitsgedachte is. Ik zie, in ieder geval in ons land, nog geen afbraak van de sociale zekerheid en ik steun van ganser harte nivelleringsoperaties om de sterkste schouders te zwaarste lasten te laten dragen. Ook een speculant als Warren Buffet wil daar een bijdrage aan leveren. En op dezelfde wijze ben ik bereid een hogere pensioenpremie te betalen als ik daarmee bewerkstellig dat mijn kinderen ook een redelijk pensioen kunnen opbouwen.

Van Istendael is mij te somber en ik volg hem niet als hij stelt dat de Europese Unie een bedreiging vormt voor onze Europese beschaving. Maar dat we alert moeten zijn, dat kan niemand ontkennen. Na de diepe ellende van twee wereldoorlogen was Europa toe aan wederopbouw en het vermijden van nieuwe oorlogen. Daar is Europa goed in geslaagd. Maar er is door tal van internationale ontwikkelingen een onbalans ontstaan en die moet hersteld worden. En laten we vooral niet vergeten dat de wereldwijde crisis is veroorzaakt door het internationale bankwezen. Maar dat bankwezen staat model voor de meest menselijke aller eigenschappen: de hebzucht. Mijn stelling is dan ook dat de hebzucht de echte bedreiging vormt voor de Europese beschaving.

Bron: NRC

Een bultrug toont ons ons karakter

Als een zeezoogdier ergens ter wereld strandt en door wat voor oorzaak dan ook de weg terug naar zee niet meer vindt, komt het dier te overlijden en dat sterfproces kan wel enkele dagen duren. De natuur is wreed maar er is niets aan te doen. Zodra dat zeezoogdier evenwel op een Nederlands strand vastloopt, treden er heel andere processen in werking. Een zelfbenoemd zeehondenspecialist heeft forse kritiek op het eiland Texel en de loshandige uitvinder van de animal cops veronderstelt zelfs een heuse samenzwering vol met duistere belangen waar een arme bultrug het slachtoffer van is geworden. Allerlei specialistische organisaties waren ter plekke om het dier te helpen maar allerwegen veronderstelt men nu een gebrek aan of tenminste foute hulpverlening. En om deze smakeloze cocktail van mededogen en verontwaardiging compleet te maken, zijn er ook nog mensen die een stille tocht voor het arme dier organiseren.
Niets kan indringender aantonen hoe gek we met zijn allen aan het worden zijn. Media, politiek en de onderbuik van de samenleving voeren elk hun eigen strijd over de rug van een dier dat de pech had de verkeerde afslag te nemen.
Slowly but surely, I'm growing utterly mad.

Waar de waanzin heerst...

Twintig kinderen en zeven volwassenen, neergemaaid door iemand die al op jonge leeftijd de weg volledig is kwijtgeraakt. Mike Huckabee, oud gouverneur van Arkanas en voormalig baptistisch dominee verklaart doodleuk dat het komt omdat god van de scholen verbannen is. De Amerikanen komen niet op het idee eens fundamenteel anders over hun wapencultuur na te gaan denken. In plaats daarvan stellen nu sommigen dat de leerkrachten op scholen bewapend moeten worden. Home of the brave, pursuit of happiness, liberty. Hoe je ook analyseert, het begrip 'vrijheid' is al duizendmaal verkracht. Waar de waanzin heerst, heeft de rede niets te zoeken.

100 woorden

Het Metropole Orkest moet blijven!

Ga naar onderstaande link en onderteken de petitie. Op dit moment zijn er al 15.000 handtekeningen, helaas doen velen dat anoniem maar dat heeft natuurlijk geen enkele zin. Het Metropole Orkest is uniek in de wereld en het is een schitterend orkest van een ongekend niveau. De omroepen geven er niks om maar ons, consumenten van kunst en cultuur, moet dat orkest toch na aan het hart liggen.

http://petities.nl/petitie/voorkom-dat-het-metropole-orkest-verdwijnt/all_signatures?page=160

De kampioen van de rotte appels

Powned stak Wilders een veer in zijn betweterige achterwerk en verklaarde dat Wilders eerst vrijwel in zijn eentje Co Verdaas had pootje gelicht en nu in de peilingen ook nog eens de grootste partij was. Wat die peilingen betreft, we weten nu wel dat ze helemaal niets voorstellen en niets zeggen. Kiezersgunst is vluchtiger dan brandspiritus.

Maar Wilders had zijn morele verontwaardiging over een op zijn zachtst gezegd creatief declarerende gedeputeerde nog niet uitgesproken en met stoere taal aangekondigd dat zijn partij wel even aangifte zou doen, of hij glijdt alweer uit over de rotte plekken in zijn eigen club. Een PVV-er die zich voor drie banen meer dan vorstelijk laat betalen, terwijl aantoonbaar is dat die drie banen nooit en te nimmer gelijktijdig konden worden uitgevoerd. En een dame die zich vermogensbeheerder noemde maar niet de vereiste AFM-vergunning had.

Hier doet zich een merkwaardig fenomeen voor: waar de kiezer in het algemeen allergisch is voor sjoemelende parlementariërs, komt Wilders er telkens mee weg. Alsof het electoraat hem dat niet aanrekent, alsof zijn kiezers hem zien als slachtoffer van meelopers die een graantje mee willen pikken.

Afin, er is niets nieuws onder de zon maar het zootje ongeregeld dat zich verzamelt onder de naam PVV doet ons het ergste vrezen.

Koudwatervrees

Bolkestein kijkt steeds bozer en wordt steeds kwader. Hij praat ook steeds meer onzin en naarmate hij ouder wordt worden zijn meningen conservatiever en hanteert hij meer en meer de priemende vinger om zijn woorden kracht bij te zetten.
Bolkestein mocht weer eens aanschuiven bij P+W om uit te leggen waarom Europa nooit mag verworden tot een federatieve verzameling van staten. Er is géén Europese taal, er is géén Europese identiteit, er is géén Europese cultuur en daarom mag de politieke unie er nooit komen. En o ja, Griekenland moet gewoon uit de EU verwijderd worden. Vindt Bolkestein.

Wij verhuisden in 2005 naar het Gelders Eiland, een oase van rust achter Zevenaar aan de Duitse grens, wij kijken uit op de Eltener Berg en wonen hier in een klein gehucht dat Aerdt is geheten en circa negenhonderd inwoners telt en waar de middenstand is gereduceerd tot nul. Het is prachtig en heerlijk in Aerdt maar voor alle voorzieningen waar een moderne burger gebruik van maakt, moeten wij minstens zeven kilometer fietsen. Kortom, net als in de grote-mensen-wereld. En aangezien wij import zijn, zullen we altijd buitenaerdtsen blijven. We spreken niet het dialect van hier en aangezien we van kermis noch carnaval houden, zullen we in Aerdt nooit honderd procent assimileren. Dat willen we ook niet maar nadat wij op aangeven van de buurman een aantal buren op koffie en bier hadden getrakteerd en afzagen van een heuse welkomstboog (die inspanning bewaart men liever voor nieuwkomers uit eigen kring), waren we zo goed als ingeburgerd. Maar in essentie blijven we hier buitenstaanders, stadse mensen.

Aerdt verhoudt zich tot Zevenaar, zoals Zevenaar zich verhoudt tot Nederland, zoals Nederland zich verhoudt tot Europa. Ik woon in Aerdt en heb het er naar mijn zin maar ik voel me Nederlander. Ik woon in Nederland en heb het er naar mijn zin maar ik voel me Europeaan.
Natuurlijk hebben we wel degelijk een Europese geschiedenis en ook een Europese cultuur, we zijn doordrongen van het joods-christelijk gedachtegoed en hebben grosso modo dezelfde historische ontwikkeling doorlopen. In de Balkan treffen we mosliminvloeden aan en op het Iberisch schiereiland sporen van de Moren. Maar we zijn en blijven allen Europeanen.
En uitgerekend het volk dat wij beschouwen als de bakermat van onze westerse beschaving en wereldbeschouwing, de Grieken, wil Bolkestein de EU uitkieperen omwille van een paar rottige Euro's. Bolkestein heeft nog steeds niet begrepen dat de kern van de Europese gedachte de solidariteit is.

In een korte discussie met Bolkestein wees Adriaan van Dis er terecht op dat de Europese gedachte helemaal niet strijdig is met nationale of regionale sentimenten en identiteiten. En inderdaad, we hebben niet één Europese taal maar in een open en nagenoeg grenzeloze samenleving waar informatie-uitwisseling en sociale contacten digitaal tot stand komen zien we legio voorbeelden van cultuuruitingen die zich niets aantrekken van formele structuren en die daardoor ook geenszins gehinderd worden.

En natuurlijk zien we een aantal regionale emancipatiebewegingen die naar zelfstandigheid streven maar veelal gaat het dan om regio's waar onverantwoordelijke populistische politici oude sentimenten oprakelen om hun eigen machtshonger te stillen. Wie denkt dat Catalonië of Baskenland ooit een levensvatbare natiestaat zou kunnen worden is grenzeloos naïef. Kiezers zouden zich niet zo moeten laten bedotten.

Mensen, schud die koudwatervrees van je af, bedenk dat wij onze vrede en welvaart aan Europa te danken hebben en dat we nu de rekening gepresenteerd krijgen voor het feit dat we jarenlang op te grote voet leefden heeft helemaal niets met de Euro of de EU van doen. De wereldwijde crisis is veroorzaakt door de meest menselijke aller deugden: de hebzucht.

Afspraak is afspraak?

Voorafgaand aan de verkiezingen heb ik me sterk gemaakt voor de 3% norm (begrotingstekort niet groter dan 3% van het bruto binnenlands product). Nu kondigt de Nederlandse Bank aan dat het begrotingstekort door de aanhoudende crisis in 2013 en 2014 op zal lopen naar 3,5% en de bank voegt er gelijk aan toe dat nieuwe bezuinigingen onontkoombaar zijn.
Toch is dat een kortzichtige aanbeveling van de bank die nu puur en alleen naar haar rol als boekhouder kijkt. Nog meer bezuinigingen zouden desastreus uitpakken voor onze economie. Nooit eerder was het Nederlandse bedrijfsleven zo negatief over de economische ontwikkeling, niet eerder was het consumentenvertrouwen zo laag. En er is nog geen licht aan het einde van de tunnel.
Nederland zou kapot bezuinigd worden met nog meer kortingen en besparingen en voor het instrument belastingverhoging is al helemaal geen ruimte meer te vinden. Wij doen het nu al slechter dan de ons omringende landen terwijl het cruciaal is voor onze economie om enigszins gelijke tred te houden.
Dit besef moet ook tot Brussel doorgedrongen zijn en bovendien zou het ook strategisch erg dom zijn wanneer Brussel het temporiseren van het begrotingstekort zou gaan beboeten. De EU heeft al een wankel draagvlak in Europa en al te draconische maatregelen zouden dat draagvlak geen goed doen.
Ondertussen stelt Samsom dat Europa ons meer gaat kosten dan we ons ooit hebben kunnen voorstellen, maar we moeten onszelf geen zand in de ogen strooien. Wanneer deze crisis zou zijn uitgebarsten in een Europa zonder EU, denkt u dat er dan één land zou zijn geweest dat daar niet onder kwam te lijden? Nee natuurlijk, alleen zullen we nooit weten wat het verschil met nu zou zijn geweest.
Er is geen wetenschap die een onbetwist oordeel uit kan spreken hieromtrent. Economie is in feite niet meer dan een verzameling theorieën en het is een beredeneerd geloof dat bepalend is voor de uitkomst. Ik wil hier maar mee zeggen dat de huidige crisis wat mij betreft helemaal niets met de EU van doen heeft en dat deze crisis mij alleen maar sterkt in de overtuiging dat Europa niet zonder een verenigd Europa kan.

Herman van Rompuy

We moeten het hier eens over Herman van Rompuy hebben, de huidige voorzitter van de Europese Raad. Een functie die hij tot november 2014 zal bekleden. Destijds in 2010 werd Balkenende genoemd als een serieuze kandidaat voor die functie en er was hier en daar wel wat scepsis te ontwaren ten aanzien van deze grijze Belgische muis die niemand kende. Maar intussen kennen we hem wel als een diplomaat van formaat, iemand met een duidelijke Europese agenda die onversaagd doorgaat, ook als het eens tegen zit. In de NRC wordt Europa aangeduid als een rode loper die zich ontrolt terwijl je erop loopt en wordt Herman van Rompuy - die in zijn vrije tijd Haiku's schrijft - gezien als degene die die loper telkens een eindje voorwaarts schopt.
Ik ben zeer gecharmeerd van deze politicus die bij uitstek bedreven is in de stap-voor-stap-politiek. In Europa kennen we de aperte eurosceptici aan de ene kant van het spectrum en Cohn-Bendit en Verhofstadt aan de andere kant. Van Rompuy hoort wat mij betreft - ook al zal hij dat nooit hardop beamen - tot het laatste kamp. Hij is Europeaan pur sang en is ervan overtuigd dat alleen een politieke, economische en monetaire unie Europa brengt waar we allemaal willen zijn: een gezond in permanente staat van veiligheid verkerend continent waar alle ingezetenen hun specifieke culturele identiteit kunnen koesteren maar zich tegelijkertijd als kosmopoliet in de wereld van vandaag en morgen kunnen begeven.
Veel bewondering mijnerzijds voor deze van Rompuy. De manier waarop hij inderdaad stapje voor stapje maar vastberaden een weg met een helder doel blijft aflopen, blijkt in de praktijk zeer effectief. Je moet er niet aan denken dat in zijn plaats onze JP de MP was benoemd, ik vrees dat het Europees avontuur dan al voorbij zou zijn geweest.

Shoa

Na in de achterliggende maanden Timothy Snyder (Bloedlanden), Ian Kershaw (Tot de laatste man) en het Verzameld werk van G.J. Durlacher gelezen te hebben, besloot ik tot de aanschaf van de ruim 9,5 uur durende documentaire Shoah van Claude Lanzmann. Ik heb die film destijds wel gezien maar destijds is inmiddels al heel erg lang geleden.

De documentaire is onvoorstelbaar indringend en confronterend. Lanzmann vraagt door tot in de kleinste details. Hij wil precies weten hoe laat een actie begon, hoe lang die duurde, om hoeveel mensen, slachtoffers, lijken het ging, welke de gevoelens waren enzovoort. In gesprek met voormalige kampbewaarders of treinpersoneel (die hij met een verborgen camera filmde en waarvan hij de opnames zonder uitzondering in zijn film opnam ook al had de geïnterviewde daar expliciet bezwaar tegen gemaakt) lag dat voor de hand en alleen op die manier ontstond een steeds nauwkeuriger beeld van de wijze waarop het vernietigingsproces zich voltrok.

Maar ook de slachtoffers die overleefden zit hij dicht op de huid. Op een zeker moment interviewt hij een overlevende die destijds als beroepskapper joodse vrouwen moest knippen omdat de nazi's het mensenhaar nodig hadden in andere productieprocessen. Wanneer hij vertelt van een collega die in de gaskamer opeens zijn eigen echtgenote moet knippen, breekt de man, die tot dat moment een zekere ongenaakbaarheid bezat. Het werd hem te veel en hij vroeg Lanzmann te stoppen. Lanzmann weigerde dat echter en bleef bij de man aandringen om toch vooral zijn verhaal te vertellen. In een film zou dat al tot een indringend beeld hebben geleid, maar dit is géén film, het is een weergave van de werkelijkheid door iemand die de ergst denkbare verschrikkingen heeft overleefd. En op het moment dat je het gevoel krijgt dat Lanzmann nu toch echt te ver gaat, herpakt de man zich en vertelt verder.

In deze documentaire komen weinig nazi's voor en al helemaal geen politieke of militaire bespiegelingen, het is geen geschiedschrijving en tegelijkertijd de meest indringende vorm van geschiedschrijving: de verhalen uit de eerste hand, van ooggetuigen, van slachtoffers. Verplichte kost voor holocaust ontkenners.

Confronterend is de documentaire al evenzeer. Polen worden bevraagd over hun gevoelens toen en nu. De overlevenden herinneren zich hoe Polen langs de spoorlijnen stonden te lachen maar zelf herinneren ze zich die jaren heel anders. Polen die in huizen wonen die vroeger van joden waren in Treblinka, kerkgangers in Chelmno, een Duitse spoorwegbeambte die de treintransporten als gewone reisbewegingen zag en verklaart geen idee te hebben gehad dat al die joden naar gaskamers en verbrandingsovens werden vervoerd; hij wist niet beter of ze werden naar concentratiekampen gebracht om voor de Duitsers te werken.
Het is niet aan ons om over deze mensen te oordelen, we weten eenvoudig niet of ze de waarheid spreken maar de kans is erg groot dat ze hun woorden heel nadrukkelijk wél als de waarheid beschouwen. Iedereen had er simpelweg belang bij niet te hoeven, niet te willen weten wat er werkelijk met de joden gebeurde.

Hannah Ahrendt sprak van de banaliteit van het kwaad. Shoah is een uniek en onvergetelijk document dat een onuitwisbare indruk achter laat. De documentaire toont ons waartoe wij onder extreme omstandigheden in staat zijn, gedrag dat we allemaal zonder restricties afwijzen en bij onszelf niet voor mogelijk houden. Maar wat wij niet weten, is hoe wijzelf zouden handelen als wij in soortgelijke omstandigheden kwamen te verkeren.

Wilders hypocriet

De PVV Gelderland gaat aangifte doen tegen Verdaas, aldus Wilders in het debat over de deconfiture van deze PvdA staatssecretaris. Dat deze laatste niet deugt, daar valt helaas nauwelijks over te twijfelen. Je vraagt je af op grond waarvan zo'n staatssecretaris denkt dat hij met zijn gedrag wel wegkomt. Burning ambition, zullen we maar denken. En natuurlijk is het een aanfluiting dat Samsom en Rutte überhaupt hebben overwogen deze man te benoemen. Waren er nou echt geen brandschone kandidaten te vinden?
Je kunt je niet aan de indruk onttrekken dat Verdaas frauduleus heeft gehandeld en alleen al op grond daarvan is een nader onderzoek door het OM gewenst. Maar dat uitgerekend de PVV aangifte gaat doen, is ronduit hypocriet. Als er één fractie is geweest waar het wemelde van foute lui, is het wel de PVV. Een wat bescheidener toon zou Wilders beter gepast hebben. Maar de man is een ongekend rancuneus persoon en ik vermoed zo dat rancune de drijfveer voor zijn opstelling in dit dossier is.

Pensioenen en solidariteit: alle seinen op rood

Ik heb nogal wat pensioenbreuken veroorzaakt in mijn carrière en uiteindelijk alle losse delen ondergebracht bij één pensioenverzekeraar. Dat is tot nog toe een gegarandeerde verzekeringssom. Nou krijgen de pensioenverzekeraars opeens het idee om toch risicovoller te gaan beleggen opdat gemiddeld hogere pensioenen kunnen worden uitgekeerd. Als zij hun zin krijgen, dan worden de eigenaren van gegarandeerde pensioenen onteigend en gaan zij opeens meedoen in zo'n casinopensioen.

Het is een pervers spel en ik zal u uitleggen waarom. Op mijn jaarlijkse pensioenoverzicht kan ik nu al enkele jaren lezen dat de werkelijke waarde van mijn verzekering bijna € 30.000 lager is dan de gegarandeerde som. En dat is uitsluitend en alleen een gevolg van beleggingsverliezen. Als ik nu onteigend word, ben ik dat bedrag in één keer kwijt. Maar dat is niet alles want die pensioenverzekeraars gaan dat aanzienlijk lagere bedrag ook nog eens nóg risicovoller beleggen. In 2015 zou ik met pensioen gaan maar ik ben dat helemaal niet van plan, ik wil bij leven en welzijn doorwerken tot ik er genoeg van krijg. En dat zie ik nog niet zo snel gebeuren.

Maar is dat wel een verstandig voornemen? Hoe langer ik wacht met mijn pensioengang, hoe groter het risico van beleggingsverliezen, hoe lager mijn pensioen. Nu zou je kunnen zeggen, reden temeer om pas veel later met pensioen te gaan, dan valt de koopkrachtdaling nog wel mee in die paar jaar die ik dan nog te gaan heb. Wat is wijsheid? En hoe aanvaardbaar is zulke wijsheid als je het gevoel blijft houden dat duur betaalde meneren rare dingen doen met en ten koste van jouw centen?

Er moet snel een onafhankelijk onderzoek komen naar de werkelijke stand van zaken rond de pensioenen. Ik vertrouw de verzekeraars voor geen cent, zeker niet voor míjn cent. Er is een aantal zaken dat op de schop moet:

1. In de eerste plaats dient helder te worden gemaakt hoe de nu beschikbare pensioengelden in de komende decennia gaan worden besteed;
2. Ook dient helder te worden gemaakt of de jongere generaties straks daadwerkelijk aanzienlijk minder pensioen gaan ontvangen;
3. De werknemer is verplicht verzekerd voor zijn pensioen, dat is een goede zaak maar dat betekent niet dat je vervolgens maar moet slikken wat je wordt voorgeschoteld; anders gezegd: er moet meer te kiezen zijn voor een werknemer dan nu het geval is;
4. Het toezicht geschiedt nu door werkgevers, werknemers en de professionele pensioenorganisaties; er moeten waarborgen worden ingebouwd teneinde al te grote beleggingsverliezen te voorkomen.

Ik ben graag bereid solidariteit aan ons nageslacht te betuigen door een hogere pensioenpremie te betalen maar met de voor mijn deur staande pensioen- en koopkrachtverliezen ben ik niet eens in staat uitdrukking te geven aan die bereidheid.

Tot slot nog dit: de pensioenverzekeraars willen graag de hypotheekportefeuille van de banken overnemen, mits de overheid garant staat voor eventuele waardeverliezen. Dit zou echt desastreus zijn. De banken worden zo wel heel erg gemakkelijk verlost van een hoofdpijndossier dat ze zelf gecreëerd hebben. En wat gaan die banken met al dat geld doen? Ik zal het u zeggen: bonussen uitkeren en gevaarlijke producten in een te weinig gereguleerde markt neerzetten. En die pensioenverzekeraars willen wel risicovoller beleggen maar niet het risico van waardeverlies in de vastgoedsector lopen. Wat is dan het gevolg?: de waardeverliezen van het vastgoed mag de belastingbetaler ophoesten en de beleggingsverliezen gaan ten koste van de pensioenen. Deze hele gang van zaken bewijst voor mij alleen maar dat banken en pensioenverzekeraars volstrekt onbetrouwbaar zijn. Alle seinen op rood.

Chapeau voor Ronny Naftaniel

Het moet gezegd, Ronny Naftaniel schrijft in de NRC van 5 december dat het een grote fout is van Netanyahu bouwplannen op de Westbank aan te kondigen waardoor de vorming van een levensvatbare staat voor de Palestijnen nagenoeg onmogelijk wordt. Het is een goede zaak dat Ronny Naftaniel dit zo nadrukkelijk verklaart. Maar hij neemt geen afstand van de eerdere woorden van zijn collega Ester Voet die namens het CIDI heel andere uitspraken deed. Gaat het hier nu om een CIDI-standpunt of om een persoonlijke mening van Naftaniel? Het laatste dus, want Naftaniel neemt geen afstand van zijn collega. Jammer.

100 woorden

Israël gaat door met straffen

Behalve de versnelde uitvoering van schandalige bouwplannen op de Westelijke Jordaanoever, heeft Israël nu ook belastingen die ten goede komen aan de Palestijnen ingehouden. Zogenaamd omdat er nog een energierekening open staat. In Israël lees je in alle commentaren dat de Israëliërs boos zijn en dat daarom de Palestijnen hard gestraft moeten worden. Omdat ze de wereldgemeenschap gevraagd hebben hen een zekere status toe te kennen.

Dit alles bewijst uitsluitend dat Israël baat heeft bij een sterk Hamas en een zwakke Abbas, zodat de Palestijnen verdeeld blijven, uit arren moede dan maar wat raketten afvuren zodat Israël kan roepen: "zie je nu wel, ze deugen niet".

Israël wil geen vrede en wil al helemaal geen tweestatenoplossing. Het wordt tijd dat de VS haar steun aan dit schandalige, voortdurend chantage plegende regiem in Tel Aviv opzegt. Israël lapt alle VN-resoluties aan haar laars, heeft wel kernwapens maar doet niet mee aan het non-proliferatieverdrag (waar schurkenstaten als Iran en Noord-Korea wél deel van uitmaken), weigert het Internationaal Strafhof in Den Haag te erkennen omdat het de Westbank koste wat het kost wil annexeren door het bouwen van illegale nederzettingen, lapt zelfs het oordeel van haar eigen rechters, die (delen van) het bouwprogramma als illegaal hebben bestempeld, aan haar laars en zo voort.

Waar is het gezond verstand van de Israëliërs gebleven? Waarom lopen zij achter Netanyahu en Liebermann aan? Ehud Barak wil de politiek verlaten om leuke dingen te gaan doen. Ik gun het hem van harte. Maar hoe zit het nou met die miljoenen Palestijnen die hun hele leven lang nog nooit een bezettingloze status hebben gekend, alleen maar in oorlog leven en nog nooit aan leuke dingen toe zijn gekomen?

Tijdelijke migranten

Het economisch onderzoeksbureau SEO heeft onderzoek gedaan naar het saldo van baten en kosten van tijdelijke migranten. En wat blijkt? Iedere tijdelijke migrant levert de Nederlandse schatkist jaarlijks € 1.800 op. In totaal verdienen wij zodoende € 360 miljoen per jaar aan de Polen en Bulgaren. Ze verrichten veelal arbeid waar Nederlanders niet voor in de rij staan en als het werk gedaan is vertrekken ze weer. Het Polenmeldpunt van de PVV bestaat nog steeds maar over de werkelijke cijfers geen woord. Het enige doel van dat meldpunt - maar dat wisten we al - is het aanwakkeren van xenofobie.

100 woorden
Bron: Volkskrant 1 december 2012

Israel voert dreigement uit

Israël is boos omdat de Palestijnen de status van waarnemer bij de VN hebben gekregen. Als teken van de boosheid gaat Israël nu 3.000 huizen bouwen in Oost Jeruzalem en op de bezette westelijke Jordaanoever. Hierdoor wordt de westelijke Jordaanoever praktisch in tweeën gedeeld.
Over legitimiteit maken ze zich in Israël al helemaal geen zorgen. Palestina kan nu in ieder geval de kwestie van de nederzettingen voorleggen aan het Internationaal Strafhof in Den Haag.
Israël brengt een schandalige en misdadige politiek ten uitvoer. Mogen we er nu op vertrouwen dat onze minister van Buitenlandse Zaken hier een krachtig protest tegen aantekent?

100 woorden
bron: Volkskrant

Leo Lenssen is een regelrechte crimineel

En hij niet alleen, Bert Molenkamp ook. En er lopen er nog wel een paar rond bij Amarantis, u weet wel, die onderwijskolos die inmiddels is opgedoekt. Er is nu een rapport uitgebracht waarin te lezen valt dat er bij Amarantis een angstcultuur heerste, dat er aan vriendjespolitiek werd gedaan en dat de top zichzelf verrijkte. Behalve ongehoord hoge salarissen hadden de heren aan de top ook nog eens twee leasebakken, een OV-jaarkaart en een riante taxiregeling. Leo Lensen moest ophoepelen bij ROC ASA maar kreeg 6 jaar volledig behoud van salaris plus secundaire arbeidsvoorwaarden mee. Als tegenprestatie zou hij wat advieswerk voor ASA doen. De commissie stelt vast dat er van dat advieswerk weinig is terecht gekomen.

Het is niet echt mijn stijl om me te buiten te gaan aan naming and shaming, maar deze heren maken het toch echt te bont. Het zijn inderdaad regelrechte criminelen die geld stelen. Ze stelen van u en mij en ze komen er nog mee weg ook. En in hun kielzog opereerden nog heel wat meer hopeloos falende instituties, zoals de Raad van Toezicht onder leiding van ene Koos Janssen van het CDA, tevens burgemeester van Zeist. Maar wat te denken van de Onderwijsinspectie en het Ministerie zelf?

Mensen als Lenssen en Molenkamp vergiftigen de publieke moraal en dienen zich voor de rechter te verantwoorden. Ik zie het er alleen nog niet van komen dat ze strafrechtelijk vervolgd gaan worden en dat is een ongehoorde schande.