Powned stak Wilders een veer in zijn betweterige achterwerk en verklaarde dat Wilders eerst vrijwel in zijn eentje Co Verdaas had pootje gelicht en nu in de peilingen ook nog eens de grootste partij was. Wat die peilingen betreft, we weten nu wel dat ze helemaal niets voorstellen en niets zeggen. Kiezersgunst is vluchtiger dan brandspiritus.
Maar Wilders had zijn morele verontwaardiging over een op zijn zachtst gezegd creatief declarerende gedeputeerde nog niet uitgesproken en met stoere taal aangekondigd dat zijn partij wel even aangifte zou doen, of hij glijdt alweer uit over de rotte plekken in zijn eigen club. Een PVV-er die zich voor drie banen meer dan vorstelijk laat betalen, terwijl aantoonbaar is dat die drie banen nooit en te nimmer gelijktijdig konden worden uitgevoerd. En een dame die zich vermogensbeheerder noemde maar niet de vereiste AFM-vergunning had.
Hier doet zich een merkwaardig fenomeen voor: waar de kiezer in het algemeen allergisch is voor sjoemelende parlementariërs, komt Wilders er telkens mee weg. Alsof het electoraat hem dat niet aanrekent, alsof zijn kiezers hem zien als slachtoffer van meelopers die een graantje mee willen pikken.
Afin, er is niets nieuws onder de zon maar het zootje ongeregeld dat zich verzamelt onder de naam PVV doet ons het ergste vrezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten