donderdag 26 september 2013

Beschouwing over beschouwingen


Werkelijk alles wordt gehyped. Dat is onder meer een gevolg van Twitter. De hele wereld poogt aan de hele wereld iets mee te delen in 120 tekens. Hoezo subtiliteit en nuance? Iedere boodschap wordt teruggebracht tot een soundbite of quote. Laten we zeggen de DWDD-ziekte.

Zo blijven alle media maar roepen dat het kabinet op zoek is naar meerderheden. Maar dit kabinet heeft die meerderheid in het belangrijkste gremium dat wij kennen: het parlement. Nu worden we collectief gegijzeld door de Eerste Kamer en dat is een directe bedreiging van onze democratie. De meerderheid van nu wordt gedwarsboomd door de meerderheid van eergisteren. Beroerder kun je het niet treffen. Het beste argument om de Eerste Kamer af te schaffen of tenminste de verkiezingen van de Provinciale Staten op dezelfde dag als de Tweede Kamer-verkiezingen te houden.

De Algemene Beschouwingen zijn dit keer interessanter dan ooit tevoren, het gaat nu echt ergens om. Alle misantropen die zich zo nodig af moeten zetten tegen alles wat politiek heet en vertegenwoordigt, zouden eens beter om zich heen moeten kijken. Wij moeten ons gelukkig prijzen dat we politici hebben met verantwoordelijkheidsbesef. Want je kunt vinden wat je wil van deze coalitie maar men laat zich bepaald niet leiden door onzalige gedachten aan kiezersgunst.

En de oppositie kan grote woorden gebruiken om de kabinetsplannen te veroordelen maar geen enkel kabinet kan het zich permitteren te doen alsof er gen sprake is van een crisis; alsof er geen snel groeiende staatsschuld is; alsof we niet steeds krommer gaan lopen door de rentelast; alsof we ons kunnen onttrekken aan een begrotingstekort dat we zo ferm aan andere lidstaten oplegden.

Daarmee vallen CU en PVV al meteen af als serieuze gesprekspartners voor een alternatieve invulling van de kabinetsplannen. Buma komt met alternatieven die geen stuiver opleveren en verzet zich tegen nivellering waardoor de grootste lasten gewoon bij de laagste inkomens terecht komen. Waar is de solidariteit van het CDA gebleven? En D'66 eist dat het Sociaal Akkoord wordt open gebroken terwijl die rust aan het werkgevers- en werknemersfront nu juist zo belangrijk is. Zelfs de werkgevers wijzen deze eis af. In principe heeft Pechtold gelijk, maar het is tactisch niet sterk om dat akkoord nu op te blazen.

In mijn ogen hield Samsom een uitstekend betoog en is er weinig tegen in te brengen. Het belangrijkste verwijt dat ik het kabinet wil maken is dat men nog steeds niet echt werk maakt van een serieuze hervorming van de banksector. Naar het schijnt heeft 80% van de Nederlandse bevolking geen waardering meer voor het zittende kabinet. Ik hoor daar dus nadrukkelijk niet bij en bedenk dat ik noch VVD, noch PvdA heb gestemd. Ik geloof eenvoudigweg niet dat enig ander kabinet tot wezenlijk betere en verstandiger voorstellen kan komen.

Tot slot nog een enkel woord over de voorzitter van de Tweede Kamer. Wat zit die daar te doen? Ze maakt er een probleem van wanneer een minister alleen met diens achternaam wordt aangeduid maar grijpt niet in wanneer de grofgebekte onbeschoftheid weer eens ronkend uit de bocht vliegt. Ik schaam mij voor zulke parlementariƫrs. En je moet er niet aan denken wanneer de volksgunst zulke lieden in het politieke zadel, het pluche op helpt.


Geen opmerkingen: