Er tekent zich een steeds inniger alliantie af tussen Europese radikaal rechtse partijen. Het is een logische ontwikkeling waarbij steevast dezelfde drie pijlers in het oog vallen: de nationale soevereiniteit, de angst voor vreemdelingen en de afkeer van een verenigd Europa.
We zien hoe Wilders de tijd neemt om Europa te bereizen en kongsi's smeedt met het Vlaams Belang in België, het Front National in Frankrijk en de FPOe in Oostenrijk. Met het Vlaams Belang deelt Wilders de afkeer van de islam, ofschoon hij daarin verder gaat dan wie ook in Europa. Le Pen in Frankrijk spreekt niet meer over de islam; daar heeft men de Laicité die koste wat het kost beschermd moet worden. Sterker dan wie ook verzet het FN zich vooral tegen de Euro en de Europese eenwording. De FPOe in Oostenrijk heeft nog steeds duidelijk nationaalsocialistische trekjes en streken en is onverhuld antisemitisch.
Des te merkwaardiger is deze samenwerking tussen Wilders van de PVV en Strache van de FPOe. Was het niet Bosman die zijn uiterste best doet de PvdA en de SP af te schilderen als (nationaal)socialistische partijen? En is het niet Wilders die zich keer op keer een groot vriend van Israël betuigt? Toch noemde Wilders deze Heinz-Christian Strache een "erg indrukwekkende man". Je ziet maar weer: principes zijn er om verloochend te worden. Terecht stelt Hans Knoop in de NRC: "Kennelijk zit zijn haat tegen de EU en moslims dieper dan zijn verbondenheid met het joodse volk".
Matthijs Rooduijn noemt in de NRC van afgelopen weekeinde de steeds nauwere samenwerking op radikaal-rechts vanuit democratisch oogpunt een goede zaak. "Er zijn immers veel kiezers die zich kunnen vinden in de standpunten van deze partijen en die kiezers verdienen het om gerepresenteerd te worden door een goed functionerend samenwerkingsverband in het Europese Parlement". Dat lijkt mij toch een merkwaardig standpunt voor een politicoloog.Waarom in vredesnaam, zouden we de ontwikkeling moeten toejuichen waarbij populistische en radikaal-rechtse groeperingen hun machtshonger proberen te stillen door te tamboereren op vooroordelen en vreemdelingenhaat? Waarom in vredesnaam, moeten we blij zijn wanneer dit soort sentimenten zich versterkt door nauwere samenwerking met allerlei andere meer of minder schimmige partijen in Europa? Sinds wanneer is de democratie gediend met de onderbuik? Nog even en de Gouden Dageraad uit Griekenland sluit zich aan bij deze Europese alliantie op uiterst rechts. Met de democratie zal het dan gauw gedaan zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten