Er zijn nogal wat Amerikanen die er heilig van overtuigd zijn dat de Amerikaanse waarden universele waarden zijn. Daarom vinden zij ook dat de VS hoge morele waarden moet bewaken. En zo rechtvaardigen zij eigenzinnig optreden van hun overheid buiten de eigen landsgrenzen, ook wanneer een internationaal erkende institutie als de VN zich daar niet in kan vinden. Helaas, ook Obama behoort tot die school en spreekt zelfs van exceptionaliteit als hij het over de Amerikanen heeft. Terecht dat Poetin daarover schamperde.
Maar goed, die exceptionele morele grondhouding vereist natuurlijk verantwoordelijkheidsbesef. Hoe is het daarmee gesteld in de VS? De Republikeinen verzetten zich tegen een systeem van volksverzekering, omdat die verplicht is. Dat 40% van de Amerikaanse bevolking niet verzekerd is en dus geen beroep kan doen op gezondheidszorg, interesseert hen niet. Verantwoordelijkheidsbesef?
De hekel aan centraal gezag is dermate groot dat deze Republikeinen hun president en diens regering gijzelen en eisen dat de hen onwelgevallige volksverzekering wordt ingetrokken. Zo niet, dan komt er geen overeenstemming over de begroting. Die overeenstemming kwam er dus niet en voor de tweede keer in de geschiedenis gaat de Amerikaanse overheid dicht. 800.000 ambtenaren gaan met onbepaald verlof, pensioenen worden niet uitbetaald en talloze overheidsdiensten zijn vanaf nu gesloten. Verantwoordelijkheidsbesef?
Sinds het drama eind vorig jaar in Newtown, zijn in de VS al meer dan 8.000 doden door wapengeweld van burgers gevallen. De NRA voert de smerigste campagne ooit en de Amerikanen weigeren afstand te doen van hetgeen hen in het vijfde amendement op de Grondwet werd toegekend: het recht op wapenbezit. Politici doen hier niets aan want het zou hen stemmen kosten. Verantwoordelijkheidsbesef?
Je zult maar wakker worden op zekere dag om tot de ontdekking te komen dat je baas de deuren heeft gesloten en geen salaris meer uitkeert maar wel van zichzelf vindt dat hij universele waarden te beschermen heeft. Dan denk je toch dat je uit een nare of tenminste bizarre droom ontwaakt?
Grace Slick zong daar al in de zestiger jaren over. Voor zo'n land bestaat een heel duidelijk woord: bananenrepubliek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten