Een meisje van 17 jaar is lichamelijk gehandicapt met als bijkomend symptoom een moeizame ademhaling. Zij is gelovig en besluit af te zien van inenting tegen de mazelen. Ze overleed aan een ontsteking die gemeenlijk optreedt wanneer een patiënt besmet is geraakt met de mazelen.
Nu heb ik altijd begrepen dat orthodoxe christenen wel naar een dokter mogen gaan wanneer ze ziek zijn. Hun bezwaar tegen vaccinatie is gebaseerd op het uitgangspunt dat je je niet mag behoeden voor eventuele ziektes in de toekomst. Het is immers aan de Heer om te bepalen of er op jouw voordeur wordt geklopt of niet.
Dit meisje van 17 jaar was ziek en had dus wel degelijk ingeënt kunnen worden zonder in een conflict met haar religie te geraken. Maar hoe het ook zij, haar omgeving is er niet in geslaagd haar daarvan te overtuigen. Niet haar ouders, niet haar medeleerlingen, niet haar onderwijzers, niet haar predikant.
Een vertegenwoordiger van de school werd gevraagd naar het klinische hoe. Er werd hem niet gevraagd wat hij had gedaan om het meisje op andere gedachten te brengen. Achter deze man hing een bord met de tekst: "De vreze des heren is het begin der wijsheid".
Predikanten hebben zich vooral verontwaardigd getoond toen de minister president volkomen terecht een beroep op hen deed om hun kuddes ertoe over te halen zich te laten inenten. Ongepaste betutteling noemden zij het optreden van de premier. Een van hen verklaart de verontwaardiging van seculiere Nederlanders over de dood van dit meisje niet te begrijpen. "Gelovigen staan ook niet te roepen als de seculieren weer eens abortus laten plegen", stelt hij.
De ouders hebben hun dochter ook niet hier kunnen houden. Was hun vrees voor de heer groter dan de liefde voor hun kind? We weten het niet en het gaat ons ook niet aan. Maar tragisch is dit alles wel. De godsdienstvrijheid is hier een grens overschreden waarachter mensen tegen zichzelf beschermd dienen te worden. Zeker als de predikanten het af laten weten. Zij zijn de echte schuldigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten