dinsdag 26 november 2013

Afghanistan tranendal


Afghanistan is een tribale samenleving, geen natiestaat. Een nu al tientallen jaren durende oorlog in het land heeft alles veranderd maar niet de structuur van de Afghaanse samenleving. Het land is volledig in puin geschoten en de jarenlange aanwezigheid van het Westen heeft niets positiefs toegevoegd. Nu het Westen zich zonder verder plan voor de regio daaruit terugtrekt zien we pas goed hoe verdoemd Afghanistan is.

President Karzai nadert het einde van zijn laatste termijn en maakt zich nu druk over de vraag hoe lang hij nog leeft wanneer hij de bescherming van zijn functie kwijt is. Niet lang vermoed ik. Maar ondertussen laat hij uit angst voor de Taliban wel toe dat zijn regering een wetsvoorstel indient op grond waarvan een aantal vergrijpen in overeenstemming met de Sharia zal worden bestraft met openbare steniging. We zijn weer terug in het neolithicum.

Ik vrees dat er geen andere weg meer openblijft dan Afghanistan op te geven. Breek de muren tussen de joden en de Palestijnen, tussen Turkije en Syrië en tussen Mexico en de Verenigde Staten af en zet die om Afghanistan heen. Laat die feodale warlords elkaar maar uitmoorden. Zijn zijn verantwoordelijk voor hun stammen. De prijs voor het handhaven van een status quo met een absoluut minimum aan veiligheidsniveau voor de Afghaanse bevolking is veel te hoog geworden. Bovendien, het probleem zit niet in Afghanistan, het probleem zit in Pakistan, het probleem zit in het moslimfundamentalisme, het probleem zit in het mannenoverschot.

Het is diep tragisch voor een bevolking geboren te worden met zulk een zwaar lot. En vrouwen worden dubbel zo zwaar getroffen. Wie in enige god gelooft moet wel knettergek zijn, wie de vooruitgangsgedachte blijft koesteren is er minstens even ernstig aan toe.

Geen opmerkingen: