Shakespeare in Diever

Ons tweede bezoek aan Diever afgelopen weekend om er in het plaatselijke openluchttheater een Shakespeare voorstelling te zien. Romeo en Julia dit keer. Kijk maar eens op de volgende link Shakespeare in Diever. Wij bezochten een try out maar afgezien van hier en daar wat beter belichten viel er niets op de voorstelling aan te merken.

Jack Nieborg is artistiek leider van het gezelschap en hij weet telkens weer een fraaie voorstelling te realiseren. Het acteren is van een goed niveau met Geert Pepping in een uitstekende rol als Pater Johannes, een aanstekelijke Marion Juch als voedster, een zeer trefzekere Henrieke Louwrink als Lady Capuletti en Judit Theune speelde een Julia om verliefd op te worden. Daarnaast een prachtig decor en een muzikale invulling bij enkele scenes die er wezen mocht. Voeg dat bij het idyllische theater in de open lucht - het was fris maar bleef droog - en niets dat nog fout kon gaan. De regie van Nieborg stond garant voor een drama met af en toe kolderieke scenes en een knipoog naar het publiek. Kortom, een heerlijke voorstelling die ook nog eens op een ongebruikelijke maar zeer aanstekelijke manier werd afgesloten. Hier keren we vaker terug. Op de bovenstaande link vindt u ook de speeldata. Wij bevelen het van harte aan.

En voor het overige is Drenthe natuurlijk een fantastische provincie. We komen er graag. Ook dit keer weer gefietst en gewandeld. Prachtige landschappen. Natuurlijk hielp het dat de zon scheen maar Drenthe is echt de moeite waard.

Tsipras is een volksmenner

Tsipras bewijst de Grieken een slechte dienst door de manier waarop hij zijn volk door een ongekend zware crisis meent te moeten loodsen. Door maar te blijven roepen dat Europa de Grieken wil vernederen, doet hij een beroep op de trots en het eergevoel van de gewone Griek. En door die mythe van de vernedering te koppelen aan een negatief stemadvies bij het komend referendum (wat wordt er precies gevraagd, kan iedereen de portee daarvan doorzien, houdt de vraagstelling enig verband met een objectiveerbare werkelijkheid?) beweert hij de democratie te dienen terwijl hij een grote manipulator is. Hoezo democratie?

Dit nog even los van de vraag of een democratie gediend is met een referendum. Ik beweer al jarenlang dat daarvan geen sprake is en ik ben nog niet van mening veranderd. En terwijl het referendum voor zondag al is aangekondigd, wordt er ondertussen gewoon dooronderhandeld en doet ook Tsipras nieuwe voorstellen. Niemand weet wie zicht heeft op de meest actuele voorstellen over een uiterst ingewikkelde werkelijkheid. In theorie kan de situatie ontstaan dat Tsipras het volk nee laat zeggen tegen een door hemzelf ingediend voorstel. Totale gekte!

De EU is, anders dan Tsipras beweert, wel degelijk bereid over leniging van schulden te praten maar eerst dienen de Grieken aan te tonen dat ze daadwerkelijk gaan bezuinigen en hervormen. Eerder is het immers ondoenlijk een uitsprak te doen over de Griekse staatsschuld.

Voorts beweren de Grieken dat Europa de rijke Grieken zou beschermen maar ook dat is onzin. Wist u dat de Griekse grondwet niet toestaat dat winsten uit de scheepvaart worden belast? Ik wist dat niet en zo'n ontdekking is natuurlijk gekmakend. Ook hoeven Griekse bedrijven slechts 80% van hun omzet op te geven voor btw. Hoe gek wil je het hebben?

En dan de Griekse pensioenen, met name de vroegpensionering en het extraatje dat Ekas heet, waar je na 15 jaar pensioen sparen al aanspraak op kunt maken. Die Grieken zijn gek hoor. Elk jaar moeten ze 18 miljard bijleggen om het verschil tussen uitgekeerde pensioenen en geïnde premies te overbruggen. Wie daar vrijwillig voor kiest is de ratio allang voorbij en reddeloos verloren.

Echt, ik heb te doen met de gewone en zeker de arme Grieken maar een volk krijgt de regering die het verdient en verkiest. Tsipras zou als regeringsleider zijn volk de weg moeten wijzen maar ook hij is bezorgder om zijn eigen reputatie dan om het lot van zijn volk. Arme Grieken, het gaat niet goed met hen.

Bron: o.a. NRC

The continuing story...

Telkens als je denkt dat je de bodem van de beerput die DB heet in het zicht hebt duiken er weer nieuwe schandalen op. Nu wordt de vertrekkende CEO Jain ervan verdacht gelogen te hebben tegen de Duitse centrale bank. En opnieuw is er sprake van het manipuleren van rentetarieven, dit keer bij Isdafix, een benchmark voor derivaten.

Het Duitse toezichtsorgaan BaFin overweegt nu 'maatregelen voor bancair toezicht' bij DB. Ik verbaas me nergens meer over en stel nog maar eens vast dat de top van de internationale bankierswereld door en door corrupt en crimineel is. En er wordt niets tegen ondernomen. Ik herhaal het nog maar eens: we zullen staan te kijken als bekend wordt met welke bonussen de heren Jain en Fitschen bij DB vertrekken. Het gaat niet goed met ons.

Bron: Financieel Dagblad

De ondernemende staat

Mariana Mazzucato is een interessante Italiaanse econome. Een van haar stellingen is dat ondernemingen hun winsten ten onrechte beschouwen als iets wat ze helemaal op eigen kracht hebben gerealiseerd. Het is helemaal niet zo vanzelfsprekend dat die winsten in de zakken van de ondernemers verdwijnen.

Een sprekend voorbeeld is Apple, aldus Mazzucato. Apple heeft helemaal geen nieuwe technologie ontwikkeld maar bestaande technologie slim geïntegreerd. En die bestaande technologie is ontwikkeld en bedacht door anderen en gefinancierd door de belastingbetaler. Daarbij gaat het om microprocessors, harde schijven, LCD-schermen, http, batterijen, internet, gps, klikwielnavigatie, multi-touchscreens enzovoort.

Het echte risicodragend kapitaal is in dit voorbeeld door de Amerikaanse overheid ingebracht. Het is volgens Mazzucato dan ook de ondernemende staat die kwantumsprongen in technologische ontwikkeling mogelijk maakt. Inmiddels maakt Apple 26 miljard dollar winst op een omzet van 76 miljard. En het percentage dat Apple uitgeeft aan research en ontwikkeling is gedaald van 8,2 naar 2,2%.

Opmerkelijke cijfers nietwaar? Dit zijn typische voorbeelden van ultrakapitalisme waar de wereld niet beter van wordt. Mazzucato betoogt dat zogeheten durfkapitaal niet gebruikt wordt voor de echte technologische ontwikkeling. Daarvoor is dat durfkapitaal te zeer gericht op de korte termijn. Veel verstandiger zou het zijn wanneer tenminste een deel van de astronomische winsten behaald met publiek gefinancierde investeringen weer terugkomen bij de overheid. Met de aldus vrijkomende middelen kunnen echte kwantumsprongen, bijvoorbeeld in energie en duurzaamheid worden gefinancierd.

Bron: Volkskrant 27 juni 2015

Als we nu terug denken aan Juliana en Bernard denken we aan kneuterigheid. Ook ik denk met een duidelijke mildheid terug aan dit vorstenechtpaar. Maar soms is de tijd toch al te lankmoedig, al te mild.

Zo heeft de historicus Wallet onderzoek gedaan naar de houding van het hof tegenover joden na de oorlog. Naar nu blijkt werden destijds in 1951 joodse kinderen uit de klas waar de prinsesjes Irene en Margriet zaten verwijderd en in een parallelklas geplaatst.

Ofschoon dit vermoedelijk niet werd geïnitieerd door het Hof, heeft het het Hof nooit behaagd hier afstand van te nemen. Ook blijken Wilhelmina en Juliana in de eerste tien jaar na de oorlog geen enkele joodse instelling te hebben bezocht.

Het is voor de kronieken maar ik vond het toch een schokkend berichtje. Het is maar goed dat ons geheugen af en toe wordt opgefrist. Het is goed vergevingsgezind te zijn maar we hoeven niet de werkelijkheid te verdraaien. Een gewone bril voldoet, een roze is niet nodig.

Bron: NRC 27 juni 2015

Een klein en kwetsbaar clubje

Zo noemt Pier Eringa de toko waar hij president-directeur van is: ProRail. Sinds 1 april is hij er de baas. En wat gebeurt er bij ProRail?: in strijd met alle aanbestedingsregels zijn de onderhoudscontracten voor het spoornet verlengd van 3,5 naar 10 jaar!

En wat zegt mijnheer Eringa? "Er was te weinig afstand tussen ProRail en de aannemers. Ik zie dat niet per se als kwalijk of crimineel". En hoeveel verdient mijnheer Eringa? Euro 207.000 per jaar. En wist u dat diezelfde Pier verongelijkt reageerde toen een zelfmoordenaar zich tijdens het spitsuur voor de trein wierp. De Euro 207.000 verdienende topman van dit kleine clubje liet zich ontvallen: "Verdorie, waarom niet een minder druk tijdstip uitgekozen?" En voor dit soort gekluns - en ik druk mij nog zachtkens uit  - ontvangt deze nonvaleur dus bijna 4.000 Euro per week!

Ik word zo ziek van dit soort berichten. De meest elementaire zaken krijgt dit soort lieden niet voor elkaar. Dwars tegen de wetten van de zwaartekracht vallen ze omhoog. En hun weerwoord op kritiek zou mij bij mijn kinderen hoongelach opleveren.

Het gaat niet goed met ons. En o ja, zo ziet mijnheer Eringa eruit.

De geloofsbrieven van Jesse Klaver

Sinds enige tijd is Jesse Klaver de frontman van Groen Links. Een prettige verschijning in doen en laten en een uitstekend debater. Daar blinkt Groen Links vrijwel altijd in uit overigens. En even voor alle duidelijkheid: sinds de schandalige manier waarop Jolande Sap werd afgeserveerd, heb ik niet meer op deze partij gestemd.

Toch is Groen Links een beetje mijn biotoop, daar vind ik doorgaans die idealen die ik zelf de moeite waard vind om te koesteren. Klaver hield op 23 juni een toespraak in de Balie waarin hij zijn idealen op tafel legde. En de centrale boodschap was: Nederland is geen bv en politiek bedrijven mag niet worden verengd tot hogeschool boekhouden.

Robert Kennedy formuleerde uiterst treffend: het bbp meet eigenlijk alles, behalve wat het leven de moeite waard maakt. Nu is dit bepaald geen nieuwe gedachte, deze politieke geloofsbrieven van Klaver. Al decennia terug pleitten sommige economen ervoor om centrale begrippen uit de economische theorie te herdefiniëren. Denk aan "small is beautiful" en niet iedereen ziet globalisering of marktwerking als een zegen.

Welvaart en welzijn zijn geen identieke begrippen. En als we het over welvaart hebben dienen we daarin ook te verdisconteren in welke mate een samenleving duurzaam is, bijdraagt aan het temporiseren van klimaatverandering, participatie van alle leden van de samenleving bevordert, een gezondheidszorg voor iedereen garandeert enzovoorts.

Er is dus niks mis met die idealen van Jesse Klaver. De vraag is alleen hoe je zulke lange termijn doelstellingen omzet in praktisch politiek handelen. Klaver: "er is behoefte aan politiek waarbij niet alleen telt wat we in geld kunnen uitdrukken, maar waarin ook telt wat intrinsiek waardevol is: natuur, vriendschap, kunst, gezond voedsel".

Welke politieke partij onderschrijft niet zulke idealen? Zonder af te willen doen aan de integriteit van Jesse Klaver, heeft hij ons niet echt iets nieuws voorgehouden. Geen verrassend socio-economisch perspectief.  Maar voorafgaand aan politiek overleg tussen kabinet en oppositie over belastinghervormingen luidkeels aangeven dat een generieke btw-maatregel onaanvaardbaar is, dat is toch weer politiek bedrijven waar ik wel van houd. Je kunt maar duidelijk zijn. En die generieke btw-maatregel gaat er ook niet komen, mag je toch hopen.

Kortom, we blijven de politiek op de voet volgen en we zien vanzelf of Jesse Klaver een beetje bij zijn idealen blijft. En of hij daarmee kiezers aan zich weet te binden. Al teveel illusies moeten we ons niet maken, vrees ik.

De Boer en Huges, de echte paria's

Op dezelfde dag dat de roeptoeter van VNO/NCW alle bijstandsgerechtigden voor labbekakken uitmaakt wordt bekend dat voormalig frauderend topman van de NS Huges zijn bonus heeft laten uitbetalen zonder toestemming van de raad van commissarissen. Ook bestrijdt hij zelf ontslag genomen te hebben, op grond waarvan de bonus hem ontzegd zou kunnen worden.

Zo diep is dit land gezonken. Je kunt geen woorden meer bedenken om uitdrukking te geven aan de walging die dit soort mensen oproept. De Boer en Huges zijn de verpersoonlijking van onze zieke maatschappij.

Huges is behalve een fraudeur ook een glasharde leugenaar en een ordinaire dief. Hij komt ermee weg en wordt niet eens strafrechtelijk vervolgd. En ondertussen scheldt zijn maatje de Boer al die mensen uit die door zijn eigen achterban uit het arbeidsproces worden gekieperd en geen schijn van kans meer krijgen op de arbeidsmarkt.

Hierbij roep ik het VNO NCW op onmiddellijk met niet mis te verstane bewoordingen afstand te nemen van Hans de Boer. Stuur hem de laan uit, laat hem asperges gaan steken. Huges en de Boer, zij zijn de echte paria's van deze samenleving.

Loonkloof

Er zijn verschillende soorten loonkloof denkbaar maar dit keer gaat het over het verschil in het salaris van de topbestuurder van een onderneming en de gemiddelde werknemer van zo'n bedrijf. Niet de laagst betaalde dus maar de gemiddelde werknemer.

Deze loonkloof blijft groeien en dat zal ook in de nabije toekomst zo zijn. Het schijnt dat Plato ooit eens op liet tekenen dat een factor vijf aanvaardbaar zou zijn. In het huidige tijdsgewricht hanteert de Nederlandse vakbeweging een factor 20. We gaan met de tijd mee, zullen we maar denken.

Kritikasters vinden zo'n starre norm voor alle bedrijven onzin omdat er tussen bedrijven enorme verschillen kunnen bestaan. Het probleem blijft voortbestaan en ook groeien omdat de beloning aan de top geen onderdeel vormt van het loongebouw binnen een onderneming. Daardoor blijven topbestuurders zich spiegelen aan collega's in het buitenland en daardoor blijft de beloning aan de top van ondernemingen alleen maar toenemen.

Deze laatste analyse lijkt mij plausibel. Zo blijkt de loonkloof bij Unilever een factor 250. Los van het feit dat dit een pervers gegeven is moet er wel bij worden opgemerkt dat Unilever nogal wat werknemers in Azië en Afrika heeft, waardoor het totaalbeeld natuurlijk beïnvloed wordt. Maar kijk dan ook eens naar Reed Elsevier, Wolters Kluwer, Shell en Heineken. Daar bedraagt de loonkloof 265 respectievelijk 165, 170 en 198. Niet minder pervers dan bij Unilever, wat mij betreft.

Deze trend wordt voorlopig niet gestopt. De bedrijven zelf weigeren na te denken over een salarisanker voor de bestuurders, de aandeelhouders denken dat goed betaalde bestuurders voor het gewenste rendement zullen zorgen, ondernemingsraden zijn veelal tandeloze tijgers en de overheid heeft niets in te brengen. En de bestuurders zelf kijken niet naar de eigen werkvloer maar naar wat een collega-bestuurder in The City of The Big Apple verdient.

Kritiek op de onmaatschappelijk hoge salarissen van bestuurders wordt nogal eens afgedaan als afgunst of jaloezie. Ik ga niet eens moeite doen dat onzinnige argument te ontkrachten. De accumulatie van rijkdom verstoort de gezonde (machts)verhoudingen binnen een samenleving. Dat is inmiddels genoegzaam aangetoond in zeer divers internationaal onderzoek. En in deze kolommen regelmatig belicht.

Wat nog nooit is aangetoond is dat er ergens vacatures onbezet zijn gebleven omdat het geboden salaris te laag zou zijn. Wat wel talloze malen is aangetoond is dat organisaties ondanks hun vorstelijk betaalde topbestuurders wanbeleid wisten te voeren vaak met enorme (maatschappelijke) schade.

Het gaat niet goed met ons, onze samenleving is ernstig ziek en dat komt in zeer belangrijke mate doordat onze bestuurlijke, politieke en ondernemerselites de weg volledig zijn kwijtgeraakt en geen enkel moreel besef meer hanteren. Daardoor wordt het begrip elite ontdaan van alle immateriële kwalificaties en eigenschappen die een samenleving nodig heeft om een gezamenlijke route uit te stippelen.

We doen maar wat, zorgen vooral en uitsluitend voor onszelf, worden voortgestuwd door processen die we zelf op gang hebben gebracht maar waarover we geen enkele controle meer kunnen uitoefenen. Het gaat niet goed met ons.

Over spoken en leugens

In de NRC van 19 juni een verhelderend artikel van Leo Lucassen, directeur onderzoek van het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis over opvang in de eigen regio, waarmee hij reageert op het artikel van de fractievoorzitter van de VVD een dag eerder. Zijlstra ziet spoken, zegt Lucassen. Het aantal asielzoekers in Nederland daalt en bedraagt momenteel niet meer dan anderhalf promille op de Nederlandse bevolking.

Voor Europa gelden dezelfde cijfers. In 2014 kwamen er totaal 432.000 asielzoekers en ook dat is anderhalf promille op de totale bevolking. Voorts rekent Lucassen ons voor dat 95 procent van de vluchtelingen uit het Midden Oosten in de eigen regio wordt opgevangen. Er zijn meer dan een miljoen vluchtelingen uit Syrië naar Libanon gevlucht en zij maken daar nu 25% van de bevolking uit. En Zijlstra maar klagen over die anderhalf promille die ons lastig komen vallen!

In totaal 4 miljoen Syriërs worden in de omringende landen opgenomen maar het beschikbare budget om humanitaire hulp te verlenen bedraagt slechts een vijfde van wat er echt nodig is. Daar horen we Zijlstra niet over.

Terecht struikelt Lucassen over de apocalyptische taal van Zijlstra, die spreekt van 'overspoeld worden' en 'stromen' en 'ontwrichting' maar vooral een loopje neemt met de werkelijkheid en zich niets gelegen wil laten liggen aan verifieerbare getallen. Zijlstra lijkt wel heel erg veel op Wilders. Sommigen noemen dit politiek bedrijven maar het is eerst en vooral roeptoeteren.

Ferme taal lost problemen niet op

"Als het zo doorgaat moeten wij onze grenzen sluiten". Ferme taal van Halbe Zijlstra, die staat te trappelen om het stokje van Mark Rutte over te nemen. Het gaat natuurlijk over immigratie en Zijlstra berijdt nog maar eens het van hem bekende stokpaardje: opvang in de regio.

Dat suggereert dat er nu geen sprake zou zijn van opvang in de regio maar de werkelijkheid is anders. Ga maar eens kijken in Libanon,Turkije en Jordanië en in tal van Afrikaanse landen die worden omringd door gebieden waar terreur grote mensenmassa's op de vlucht jaagt. Die opvang in de regio is er dus al lang.

Momenteel zijn er 60 miljoen burgers verspreid over de hele wereld op de vlucht. Dat zijn ongekende aantallen. En dat getal zal alleen maar groeien. De immigratiedruk is niet te stoppen. Ook ferm beleid van Europese landen, die er maar niet in slagen tot een gezamenlijk beleid te komen, zal de stroom niet indammen.

Niemand heeft een oplossing en vrijwel alle regio's op onze planeet worden danig op de proef gesteld en dat zal alleen maar ernstiger worden. Het zou al een boel schelen als religieus geweld tot stilstand zou komen, ik schat dat ongeveer 80% van alle conflicthaarden een gevolg is van religieus geweld. Dan hebben we het over 48 miljoen wereldburgers die als gevolg van gedoe om een god op drift zijn geraakt.

De kreet van Zijlstra lijkt zo verdedigbaar en - zoals hij zelf zegt: - humaan maar het is een loze kreet. Mensen zijn niet veilig meer in deze postmoderne wereld. De wereldgemeenschap slaagt er niet in zich een beetje ordentelijk te gedragen. Madeleine Albright opperde dat de wereldinstituties, de VN voorop, toe zijn aan forse reorganisaties. Ze heeft gelijk maar geen oplossingen. Ze wil meer ruimte voor onder meer grote bedrijven maar ook zij kan er niet om heen dat bedrijven niet democratisch gekozen zijn. Een VN met vetorechten voor een select gezelschap is gedoemd te eindigen als een tandeloze tijger.

Het zijn sombere tijden en het zal nog heel veel erger worden in het komende decennium.

Trickle down theorie

De trickle down theorie beweert dat stijging van rijkdom aan de top vanzelf doordruppelt naar de onderste lagen van de samenleving. De Amerikaanse econoom Joseph Stiglitz gelooft daar niets van. Nu is er een IMF-studie verschenen waarin op basis van onderzoek naar 159 economieën tussen 1980 en 2012 nog maar eens ten overvloede wordt aangetoond dat het trickle down verhaal een fabeltje is.

In het onderzoek Causes and consequences of Income Inequality van het IMF (onderzoek IMF) is te lezen dat de groei van het bbp 0,08% lager wordt wanneer het inkomen van de rijkste 20%  met 1 procentpunt toeneemt. Als het inkomen van de onderste 20% met 1 procentpunt toeneemt, stijgt het bbp met 0,38%. Ook wanneer men de onderste 20% uitbreidt tot en met de middenklasse, blijft het bbp stijgen wanneer het inkomen van die groepen met 1 procentpunt toeneemt.

Het IMF concludeert dan ook dat stijgende ongelijkheid het risico op crises vergroot en ertoe kan leiden dat de politieke macht in handen raakt van een steeds kleinere groep mensen. Die konklusies werden al eerder getrokken door Stiglitz, Yellen en Piketty. Er zijn nog steeds kritikasters die ons willen doen geloven dat het wel meevalt met die ongelijkheid maar dat kunnen zij alleen beweren wanneer ze al die onderzoeksresultaten negeren.

Een paar konklusies uit het IMF rapport:

• Spreiding van inkomens is belangrijk voor economische groei
• Inkomensongelijkheid dempt investeringen en dus economische groei door voeding te geven aan politieke, financiële en economische instabiliteit
• Ongelijkheid blokkeert het terugdringen van armoede.

Bronnen: de Volkskrant, Causes and Consequences of Income Inequality - IMF

Israël een rechtsstaat?

Israël heeft een nieuwe minister van Justitie - Aleyet Shaked - en uitgerekend deze minister, afkomstig uit het ultranationalistische Het Joodse Huis, wil het nu mogelijk maken dat de stem van de Knesset zwaarder weegt dan die van het Hooggerechtshof. Ook is er een wet in aantocht die het onmogelijk moet maken dat ngo's vanuit enig buitenland worden gefinancierd. En een wet die politici meer zeggenschap geeft in het selecteren van opperrechters. En ook in aantocht is de zogeheten 'Wet op de Joodse natiestaat' die de suprematie van Joodse rechten over minderheidsrechten wil bekrachtigen.

In de NRC van 15 juni treffen we een uitstekend artikel aan waarin voormalig opperrechter Dalia Dorner, zelf een overtuigd zionist, haar zorgen uitspreekt over het steeds minder democratische karakter van Israël. Zij ziet al deze voornemens tot wetgeving als een manier om kritiek in te dammen. Dorner: "Dat is iets wat je normaal gesproken in Rusland ziet gebeuren".

De Grexit komt eraan

Het eindspel is begonnen. Partijen spreken over elkaar in het openbaar en doen dat niet langer met meel in de mond. Tsipras roept hardop dat de EU erop uit is de Grieken te vernederen en dat is het beste dat hij kan doen vanuit binnenlands politiek perspectief: geef de Grieken het gevoel dat Europa hen in de steek laat en als een Grexit dan onvermijdelijk blijkt, houd je als premier de handen schoon.

Ik voel wel sympathie voor de (gewone) Grieken maar de schuldeisers nemen een alleszins verantwoorde en begrijpelijke positie in: de pensioenen slurpen 16% van het bbp op en dat betekent dat de Griekse belastingbetaler elk jaar € 18 mrd bij moet leggen om het verschil tussen ingelegde premies en uitkeringen te overbruggen. Het pijnlijke zit hem in het feit dat het vooral de gewone Grieken zijn die belasting betalen. De rijken of de slimmen hebben tijdig maatregelen genomen om zo min mogelijk te worden lastig gevallen door de fiscus. En dat hebben de Grieken altijd goed gevonden.

Het IMF verlangt van de Grieken een besparing van tenminste 1% op de genoemde 16% maar Tsipras komt niet verder dan 0,04%. Met die 1% bezuiniging zouden de allerarmsten kunnen worden gespaard. Maar het is duidelijk: voor Tsipras zou dat vermoedelijk politieke zelfmoord betekenen.

Ondertussen verstrekt de ECB continu noodleningen aan Griekse banken die anders om zouden kieperen als gevolg van een kapitaalvlucht. Sinds februari is al meer dan € 80 mrd op die manier naar de Griekse banken gevloeid.

De Duitse econoom Hans-Werner Sinn constateert dat de Grieken dat spel heel slim spelen en hij is zeer gecharmeerd van de speltheoreticus Varoufakis die hij als een zeer goed econoom beschouwt. Tegelijkertijd heeft Sinn weinig sympathie voor de ECB die noodleningen verstrekt zonder echt te letten op de waarde van het door de Grieken geleverde onderpand. Het eindeloze tijdrekken van de Grieken maakt een Grexit voor Europa steeds duurder. Met die noodleningen hebben de Grieken in ieder geval een fantastische bruidsschat binnengesleept, aldus Sinn.

Kortom: niemand die het echt weet. Kwijtschelden van een deel van de schulden zou mij veruit de beste optie lijken maar Europa vreest niet geheel ten onrechte dat dan de Portugezen en de Ieren onmiddellijk op de stoep zullen staan en bovendien zou er een enorm precedent geschapen worden.
Maar bij een Grexit hoeven we ons helemaal geen illusies meer te maken over het terugbetalen van schulden.

Hoe het ook zij, als het tot een Grexit komt, hebben de Grieken dat naar mijn mening toch echt aan zichzelf te danken. Ik ben benieuwd naar het negatieve sentiment dat als gevolg daarvan tegenover Europa zal ontstaan onder de Griekse bevolking. Zeker ook naar de rol die Poetin voor zichzelf ziet weggelegd om de Grieken op een of andere manier te hulp te komen. En naar alle andere niet voorziene effecten van zo'n uittreding.

De Europese toerist ondertussen gelooft het allemaal wel. Die speculeert op een extra goedkope vakantie wanneer de Grieken terugkeren naar hun drachme. Maar ze zullen anders piepen wanneer de Griekse pinautomaten straks een oorverdovende stilte laten horen en er ook geen brandstof meer te krijgen zal zijn. Daar kan ik me nu al over verkneukelen.

Bronnen: NRC en FD

Leiden, Warmond & Zwanburgerroute

We waren een lang weekend in Warmond op een klein en aangenaam campinkje Wasbeek. Warmond is een oud dorpje waar ooit Jan Steen gewoond moet hebben. De Dorpsstraat is leuk en pittoresk. Noordwijk lag op fietsafstand, wat heet, meer dan acht kilometer kan het niet geweest zijn en aangezien het heet was, lag het strand voor de hand. In vergelijking met Zandvoort en Scheveningen is Noordwijk een verademing, sympathiek, rustig en aangenaam.

Een bezoek aan Leiden bleek meer dan de moeite waard. Behoudens een incidenteel bezoekje aan Naturalis moet het wel meer dan veertig jaar geleden zijn dat ik er was. Prachtige stad hoor met meer grachten dan Amsterdam en veel bezienswaardigs. Een hele dag wandelen sloten we af met een rondvaart en stelden tevreden vast dat we een mooi reisdoel hadden gevonden. De sterrenwacht, de Morspoort, Rapenburg, de Pieterskerk, het van der Werfpark, de Waag, de Vismarkt, de Hooglandsekerk, de Harteburgkerk en de Lakenhal, we zagen het allemaal. Het weer was prachtig, dat hielp.

De laatste dag besloten we tot een wandeling om 't Joppe, ook wel de Zwanburgerroute genoemd. Dat bleek een voltreffer, midden in het Groene Hart een wandeling door prachtig natuurgebied dat voor een deel zeer oud is, te zien aan de kronkelige loop van de sloten en beken. Een belangrijk deel van 't Joppe was vroeger overigens weiland, dat later werd afgegraven ten gunste van Schiphol. Twee etappes van deze wandeling voerden over water, met de heere Schouten. Een meer dan honderd jaar oude schuit, opgeknapt en bediend door vrijwilligers. Voor twee Euro per persoon vervoert de heere Schouten je over beide trajecten, waarbij de schipper een beetje in de gaten houdt wanneer je vermoedelijk bij de volgende aanlegsteiger bent aanbeland. Weiland, water, platbodems, zeilen, vogels en koeien en Weissenbruch luchten. De dag kon niet stuk, wel kop en schouders verbrand, resultaat van een zalige combinatie van zon en wind.

Deutsche Bank

U weet het, de DB is een van mijn favoriete onderwerpen. Het betreft hier een van de grootste criminele verenigingen die de wereld ooit gekend heeft. In mijn laatste blog over dit thema kondigde ik een vervolg al aan. En ik zeg u, dit is nog lang niet het laatste bericht over deze misdadige bende.

Wat al lang verwacht werd is nu daadwerkelijk geschied: de beide topmannen - ja, zo heten ze officieel nog steeds - of zoals ze in mijn  jargon zouden heten: de beide topcriminelen Anshu Jain en Juergen Fitschen hebben hun vertrek aangekondigd, in mei en juni volgend jaar.

De DB heeft tot nog toe bijna negen miljard Euro betaald om strafrechtelijke vervolging af te kopen en aan boetes. Daarnaast is de bank in ongeveer zesduizend rechtszaken of juridische geschillen verwikkeld.

Geen enkel bruintje kan dat trekken en dus moet er worden bezuinigd. En ofschoon de zakenbank verantwoordelijk is voor al deze smerigheid begrijpt u natuurlijk heel goed waar er gesneden wordt: duizenden gewone werknemers van de spaarbank worden eruit gewerkt.

We zullen straks zeker nog vernemen met welke riante afkoopsommen deze beide topcriminelen kunnen vertrekken. By the way, zo zien ze er uit.

Wordt vervolgd.

Raif Badawi

Raif Badawi was een blogger in Saudi Arabië. Dat is op zich al een teken van persoonlijke moed. Hij schreef over de vrijheid van godsdienst en de politisering van de islam. Dat was het dictatoriale regiem onwelgevallig en Badawi werd aangeklaagd en veroordeeld tot duizend stokslagen, tien jaar gevangenis en € 240.000 boete. De stokslagen zouden elke vrijdag na het vrijdaggebed in een plaatselijke moskee worden toegediend. Dat is tot nog toe één keer daadwerkelijk gebeurd.

Het hooggerechtshof in dat achterlijke moslimland - waar het volledige westen zulke nauwe diplomatieke banden heeft - heeft het eerdere vonnis nu bekrachtigd. De verwachting is dat de stokslagen weer spoedig zullen worden toegediend.

Er zijn geen woorden meer om uitdrukking te geven aan de afschuw die de Saudi's hiermee over zichzelf afroepen. Maar evenzoveel afschuw geldt iedere democratie die met dit soort regimes zaken wil blijven doen.

Volg de publicaties van Amnesty International en deel in het massale protest tegen het verwerpelijke moslimregime in Saudi Arabië.