Hafid Bouazza

We kennen Hafid Bouazza als een bloemrijk schrijver, een poëet. En wat hij schrijft is van belang, doet ertoe. In de NRC van vandaag verwoordt hij precies en nauwgezet de second thoughts die ik ook zelf ervaar in de discussies over de niet te stoppen migratiebewegingen van de afgelopen maanden.

Zijn taalgebruik is zoals gewoonlijk een feest om te lezen, zoals bijvoorbeeld de zin: "Hoe hebben we de grond zo tot hemel kunnen laten worden zonder iets te doen?". Maar het gaat om de inhoud natuurlijk. Bouazza ziet hoe grote delen van Europa zijn gezwicht voor een iconische foto.

Overal ontstaan burgerinitiatieven om de onzalige vluchteling een helpende hand toe te steken. Ook ik ben daar een voorstander van. Maar Bouazza waarschuwt ons - en die waarschuwing moeten we ons wel ter harte nemen. Bouazza:

"Schokkender nog is de mentaliteit die achter (zo'n daad) schuilgaat: namelijk dat de man eigenaar is - niet de kostwinner, maar de bezitter - van vrouw en kroost. Ik vraag me af hoeveel Arabieren (m/v) nooit hun vader hebben horen zeggen: 'Ik heb je gemaakt, dus ik kan je ook het leven ontnemen'.
Ik durf te wedden dat eisen, vanwege 'geloof en cultuur', aan de gastgezinnen niet lang op zich zullen laten wachten. Die ene blote onderarm, die bevallige blote schouder moet bedekt worden, de wijn moet van tafel en het varkensvlees weg uit de koelkast".

Want zoveel is zeker: zelfs de islamitische Golfstaten zijn niet bereid medemoslims uit een getraumatiseerd oorlogsgebied onder hun hoede te nemen. Europa doet dat wel. En ook al ondersteun ik die humanitaire daad, we mogen onze ogen niet sluiten voor de geweldige culturele kloof die er is tussen moslims die nog nooit een democratie hebben ervaren en goedbedoelende westerlingen die ruimte willen maken voor mensen die geen enkele ervaring hebben met andersdenkenden, laat staan andersgelovenden.

Terecht wijzen ook anderen erop dat het opnemen van oorlogsvluchtelingen een humanitaire daad mag lijken maar dat deze daad vergeefs zal blijken te zijn wanneer we ons niet realiseren dat een ruimhartig opnamebeleid gepaard moet gaan aan een serieus programma voor inburgering en integratie, inclusief het daarbij behorende, niet bepaald geringe budget.